Sadist Kız | Tamamlandı (+18)

• Bölüm 17 •

"BENİ TAKİP EDEREK YEDİĞİN HALTIN FARKINDASINDIR UMARIM!"

Bağırarak yürüdüğüm sırada ağzımdan dökülen kelimeler ancak bu kadardı. Sinir damarlarıma işlemiş karşımdakinin kim olduğunu umursamadan birazdan gerçekleşicek sahne için tatmin ediyordum kendimi.

Hızlı adımlarımla yanına vardığım anda parmaklarımı sertçe saçlarına daldırdım ve baskı uygulayarak toprağa diz çöktürdüm.

"SANA ZARAR VEREMEYECEĞİMİ Mİ DÜŞÜNDÜN?!"

"Duru sakin ol"

"DURU SAKİN OL,DURU YAPMA,DURU DUR! SEN KİMSİN DE BANA EMİR VERİYORSUN? KİM OLDUĞUNU UNUTMA DENİZ! HÂLÂ BANA ÇALIŞAN ZEVZEK BİRİSİN!"

Sözlerim tartılamadan dökülüyordu dudaklarımın arasından. Deniz gözlerini kapatarak bir süre bekledi fakat benim beklemek için vaktim yoktu. Saçlarını geriye doğru çekerek tersten de olsa bana bakmasını sağladım.

"SEN!ÖLDÜRDÜĞÜN KİŞİNİN KİM OLDUĞUNU BİLİYOR MUSUN?! TABİKİDE HAYIR! BİLDİĞİN TEK BİR ŞEY VAR,HATTA BİLDİĞİNİ SANDIĞIN! O DA BENİ KORUDUĞUNU SANMAN! SENELERDİR HER ŞEYLE KENDİM BAŞA ÇIKTIM ŞİMDİ Mİ SANA İHTİYACIM OLACAK?! OTURUP SANA 'ÇOK TEŞEKKÜR EDERİM DENİZ! HAYATIMI KURTARDIN!' DEMEMİ Mİ BEKLİYORSUN?!"

"HAYIR SENDEN HİÇBİR ŞEY BEKLEMİYORUM DURU!"

Parmaklarımı sinirle saçlarından çektim ve cüssesini ittirdim. Kırılmış kalbinin gözlerine yansımasını izledim,hayal kırıklığı yaşadığını hissettim. Ama kimin umrundaydı ki?

"ÖLDÜRDÜĞÜN İNSAN BENİM KARDEŞİMDİ SENİ APTAL!"

Deniz'in kahkaha atmasıyla sinirlerim daha da yükseliyordu.

"Kardeşin mi?"

Tekrar kahkaha attı. Laf edeceğim sırada ciddileşen surat ifadesini gördüğüm anda durdum.

"BEN KARDEŞİNİM DİYE HER ÖNÜNE ÇIKAN İNSANA İNANIYOR MUSUN SEN DURU?! BURADA APTAL OLAN BEN MİYİM YOKSA SEN MİSİN?!"

"Bana bağırma De-"

"KES SESİNİ DURU! SANA AŞIK OLDUĞUM GÜNDEN BERİ SENİN HER ŞEYİNİ ARAŞTIRDIM. SENİN KANINDA BU DÜNYADA ANNENDEN,BABANDAN BAŞKA HİÇKİMSE YOK! NEDEN AŞKA İNANCIN OLMADIĞINI,NEDEN İNSANLARI ÖLDÜRMEKTEN ZEVK ALDIĞINI! HER ŞEYİ BİLİYORUM DURU! SENİ SENDEN DAHA İYİ BİLİYORUM!"

Dediklerini duymak ya da bilmek istemiyordum bu yüzden gök gürüldemesiyle birlikte gittikçe çoğalan su damlalarına baktım. Damlacıkların birer birer saçlarımı ve vücudumu ıslatışına baktım. O kadar dalmıştım ki Deniz'in yakınıma geldiğini bile görememiştim.

"Ne zaman sana olan sevgimi söylesem,benden hep kaçıyorsun Duru"

Çünkü Ateş de beni çok seviyordu,gördüm ne olduğunu.

Aklıma gelen anıları silerek Deniz'in gözlerinin içine baktım.

"Madem aşka olan inancımı neden kaybettiğimi biliyorsun,o zaman bu kadar çabanın boş ve sessiz bir yola çıkacağını da bilmeliydin"

Arkamı dönerek yavaşça yağmurun ıslattığı yolda yürümeye başladım. Arabama ulaştığım anda hızla binerek gaza bastım,arkamda ise umutlarını yere düşürmüş aşık bir çocuk bırakmıştım.

..

"Alo? Duru? Deniz'in öldüreceği adam kaçmış. Mekânın yerini her yere sızdıracağını söyledi. Yoldaysan **** yoluna doğru gidiyor,hızlı olsan iyi edersin"

"Karısını ve varsa çocuklarını bul. Alıp gönderdiğin adrese getir."

Sinirle telefonu kapatarak bahsettiği yola doğru sürmeye başladım. Deniz'e iş vermiştim ve verdiğim işi yapmamıştı öyle mi? Bunun sonuçlarının ne olduğunu biliyordur umarım. Unutmuşsa da çok iyi hatırlatacaktım.