CHARM#31

321 36 4
                                    

_THIRD PERSON_

"A-anong sinasabi mo kuya? Anong walang baby? Nasaan yung baby?!" naguguluhang tanong sa kanya ni Mari na sa ngayon ay nakatayo sa harap niya. Nakaupo siya sa upuan sa labas ng ER at tulala habang patuloy na umaagos ang luha mula sa kanyang mga mata. He still wear the same shirt with Charm's blood.

"Kuya, please." he can hear her begging but he don't have the strength to talk. Lumilipad pa rin ang isip niya sa nangyari kanina at sa nag-iisang katanungan gusto din niyang hanapan ng sagot.

Nasaan ang bata? Nasaan ang anak niya?

Mas lalo siyang napaluha sa posibilidad na pumasok sa isip niya.

No, I don't want to think that our baby is gone. He's alive.

Hindi na niya napigilan pa ang mapahagulgol ng maramdaman ang pagyakap sa kanya ng nakababatang kapatid. Awtomatikong umangat ang mga kamay niya upang yakapin din ito pabalik at isinubsob ang mukha sa tiyan nito.

"Kuya..." hindi siya nagsalita at mas hinigpitan lang ang pagyakap niya dito. He is not the type of person who show his real emotion to the people around him. But this time, he let himself breakdown in front of his little sister.

"Cebi, anak." narinig niyang tawag sa kanya ng kanyang ina at alam niyang nandiyan na rin ang ama at ang kuya Loki nila. He didn't talk nor make a move. He just stay inside Mari's arms until he feel the presence of their mother beside him.

As soon as he felt her touch, he abruptly let go of Mari and turn to his mother and bury his face on her chest. And there, he let out the emotions that is suffocating him. He cried like a lost child in his mother's arms.

"I failed them 'ma. I failed them. I lose our b-baby." he cried and hug his mother tighter as if he's getting his strength from her. He badly needed it especially that he feels like there is something big in him that had lost.

"I'm so sorry, anak. I'm sorry." paulit-ulit na saad sa kanya ng ina habang patuloy na hinahaplos ang ulo niya. He can feel her trembling and he knows that she's also crying, just like him.

Kaagad siyang kumawala sa ina ng marinig ang pagbukas ng pinto ng ER at paglabas ng doctor. Mabilis siyang tumayo para salubungin ito.

"H-how is she doc?" the doctor removed his mask.

"Malakas ang pagkakabagok ng ulo niya sa na dahilan ng pagdurugo nito. Good thing at wala naman kaming nakitaang internal bleeding o kahit anong maaaring makaaapekto sa alaala niya kung sakali. She's safe now." tila doon lang siya nakahinga ng maluwag sa narinig niya.

"And by the way, she had a surgery." kumunot ang noo niya sa sunod na sinabi ng doktor.

"Surgery? What kind of surgery, doc?" it was his Father. The doctor sighed before look at him intently.

"It was a C-section." Muntik pa siyang matumba kung hindi siya maagap na naalalayan ni Loki.

"Hindi pa yun masyadong magaling so I'm sure it was just recently but where is the baby?" silent filled the hallway. He tap his shoulder that made him turn his gaze to his older brother. He gave him a reassuring smile.

"You need to rest." mahinahong saad nito sa kanya. Wala sana siyang balak na sundin ito pero sa huli ay napilit siya ng mga ito.




_CHARM_

"They are safe now and under observation."

"Good job, Eliza."

"So, what's you're next plan?"

"You know what it is. I don't need anything. I just need her." rinig kong saad ni Luis. Mahina lang boses nila ng kausap nito at hindi pa masyadong klaro sa pandinig ko. Sinubukan kong imulat ang mga mata ko pero dahil sa pagod na nararamdaman ko ay muli ko na lamang iyong ipinikit.

Chancy Revenge [Completed]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon