The Love of Thorns |Completed|

Chapter 37: Attacked

Attacked

Madison's POV

"Maddy" napasulyap ako sa kamay niyang nakahawak sa'kin. "Pwede ba kitang makausap?" I slowly get my hand away from his grip.

I sighed and look at him with no emotion. "OK"

"Ano ba ang dapat nating pag-usapan?" I coldly ask.

I saw emotion pass through his eyes but immediately guarded. Nagtaka naman ako but immediately shove it away. Baka namamalikmata lang ako.

Minutes had pass pero di pa rin siya nagsasalita, he keep on staring at me.

"Kung wala ka namang sasabihin aalis na ako" sabi ko and turn back. Di pa man ako nakakahakbang ay nagsalita siya.

"Mahal mo ba ako?"

Sa tanong niya parang may tumusok sa puso ko.

I look at him again at napatawa ng mapait.

"Are you in love with me?" Tanong niya ulit.

"You know what, I'm out of here" sabi ko.

"I'm asking you Maddy, are you in love with me?!" Marahas akong napatingin sa kaniya. At puno ng sakit at galit ang bumalantay sa'king mukha.

"OO MAHAL KITA!! ANO MASAYA KA NA?"

"Ito ba ang paraan mo para makaganti sa'kin? By making fun of me?" Puno ng sakit na tanong ko sa kaniya "Gagamitin mo ang nararamdaman ko para saktan at parusahan ako sa pagsisinungaling ko sayo? OK, fine. Gawin mo pero pwede bang saka na lang, pagkatapos na nitong gulo?" A tear escape from my eyes na kaagad ko namang pinahid "Don't worry hindi kita tatakasan. After all its all my fault. Its my fault letting myself fallin' in love with you kahit imposibleng saluhin mo ako. Sana maging masaya ka." sabi ko saka patakbong umalis roon.

Hindi na ako tumuloy sa training, nagtungo na lamang ako sa kwarto at doon ko ibinuhos lahat ng sakit na nararamdaman ko.

My mommy always told me that loving someone is not just feeling  like in heaven but also it feels like you're in hell.

I never know what she means until I started to feel something special to him.

Its so hard loving someone who love someone else and unfortunately she's one of my best friends.

When I wake up it's already dark outside. Di ko namalayang nakatulog pala ako. Nagtungo agad ako sa banyo at naghilamos saka nagpasyahang lumabas ng kwarto.

Pababa ng hagdan nakasalubong ko si Kate.

"Oh, mabuti naman at lumabas ka na. Tamang-tama maghahapunan na" sabi niya.

"Sige"

Habang naghahapunan nanatiling tahimik ang lahat at abala sa pagkain. Sa tuwing nagtatama ang mga mata namin ni Jon ay agad akong umiiwas.

Nang matapos kami sa pagkain ay naging abala naman kami sa paghahanda ng mga gagamitin naming baril. Inaayos ko ang ilang daggers nang tumunog ang cellphone ko. Tinignan ko iyon.

Isang mensahe galing kay Elaine.
Nagpaalam akong gagamit lang ng banyo.

Jon's POV

Nakatingin lang ako sa papalayong si Maddy nang may kumalabit sa'kin.

"Kumusta ang pag-uusap niyo kanina?" Tanong ni Ash.

I sighed and look at her.

"She misunderstood what I ask her" sabi ko.

"What? Why? Ano ba kasi ang tinanong mo?"

"I ask her if she's in love with me" with what I said bigla na lamang ako binatukan.

"Gonggong! Bakit naman kasi iyon pa? Pwde ka namang humingi muna ng sorry at saka hoy! Ikaw ang lalaki you should be the first one to say that three words to her"

"I just want to know how she feels for me" hindi ko alam kung sasaya na akong inamin niyang mahal niya ako o ibibigti ko ang sarili ko dahil sinaktan ko si Maddy?

Ilang minuto ang lumipas mula ng nagpunta sa banyo si Maddy ay nagkaroon ng pagsabog at sinundan ng mga putok ng baril. Isa-isa kaming kumuha ng baril at ang iba ay isinilid sa bag.

"F*ck! Andito sila!" Mura ni Janine.

"Paano nila nalaman na nandito tayo?"

Tumatakbo kami palabas ng bahay para makasakay sa van at makatakas when realization hit me.

Sh*t!

"Shit! Nasa loob pa si Maddy!!" I yell. Babalik pa sana ako ng pigilan nila ako. "Bitawan niyo ako, kailangan kong balikan si Maddy!" Pagpupumilit ko.

"Malapit na siya dito" imporma ni Kate as if on cue nakita kong tumatakbo si Maddy papalapit sa van. I feel relieve when I saw her, pero di pa pala doon nagtatapos ang takot ko.

When suddenly a man appeared while pointing a gun towards her back.

"Maddy!!!" I shouted, I want to run to save her but it was too late. That man shoot her. Nakita kong paano napauhod si Maddy sa damuhan. "Maddy,No!!" I shouted and shouted. Pilit akong nagpupumiglas sa mga hawak nila.

Umiiyak na pinaandar ni Janine ang van, I wanted to stop her from driving at balikan doon si Maddy but they injected something in me that makes my vision blur and making me dizzy.

Before I lose my conscious, I felt my tears running down my cheeks while whispering my woman's name.

"Maddy" then everything became dark.