The Love of Thorns |Completed|

Chapter 17

Jon's POV

Isang linggo na lang at sawakas magaganap na ang araw na pinakahihintay ko. Ang araw na maisasakatuparan ko na ang ipinangako.

Malapit ka ng mawala sa mundo! Ipapapranas ko sayo ang sakit na ipinaranas mo sa'kin ng dalawang taon. Pagbabayaran mo lahat, Silent Death!

Napatingin ako sa screen ng cellphone ko. Napangiti na lamang ako. Sa tuwing tinitignan ko 'to parang magic na bigla na lang naglalaho ang galit ko. Her smile can melt my anger in an instant.

Maybe after this fight, I can live again. Pinapangako ko matupad ko lang ang ipinangako ko magsisimula ulit ako. I'll start a new life with her.

I'll do everything to win her heart, just how she won mine.

Maddy

I thought I could never love again. Doble-doble ang iniharang ko sa puso ko mula ng mawala si Ash. But as the first day Maddy followed me everywhere and have the opportunity to know her better, unti-unti nasisira ang mga harang sa puso ko.

Alam ko parang ang bilis kung iisipin pero hindi naman natin hawak ang ating puso. Hindi natin mapapangunahan ito, ni hindi natin mapipilit na makaramdam dahil kusa niya iyon gagawin. At iyon ang nararamdaman ko kay Madison.

The first time I saw her smile and laugh is the same time that my heart beat erratically.

Then as the days go by I suddenly realized something

I fell for her.

"Sir, ano po ang napili niyo?" Tanong sa'kin ng saleslady dito sa jewelry store.

Isa lang ang naiisip ko ng dahilan ng pagpunta ko rito.

"I want this one" I chose the necklace na may pendant na singsing na may nakaengrave na Love you Forever.

"Jon, anong binili mo diyan?" Takang tanong ni Light pagkalabas ko sa store. Kanina pa yata sila naghihintay dito.

"A necklace" simpleng sagot ko.

"Is that for a girl?" Nakangising tanong naman ni Jameson. I didn't answer but I just give them a smile. Napahiyaw naman ang dalawa.

"Si Madison?" Tanong ni Sam habang papalabas kami ng mall.

"What?"

"Yung babaeng pagbibigyan mo ng kwintas na yan" turo sa binili ko kanina.

"Yes, what's wrong with that?" Nakakunot noo naman akong napabaling sa kaniya " Do you like Madison, Sam? Cause I'm telling you kahit kaibigan kita di ako magpapaubaya" seryosong sabi ko sa kaniya. Napatawa ito.

"Don't worry, bro. I don't like her, I got somebody else" nakangising sagot naman niya.

"Mabuti naman" kahit gusto ko malaman kung sinong pinagkakaabalahan niya, though may naiisip na ako kung sino pinabayaan ko na lang. Basta ang mahalaga wala akong kaagaw.

"Is that Madison?" Napatingin naman kami sa tinurong direksyon ni Light.

"Shit!" Agad kaming napatakbo palapit sa kinaroroonan ni Maddy ng bigla itong matumba kasabay ang paglapit ng isang van sa kaniya at paglabas ng mga nakamaskarang kalalakihan. Bago pa nila maipasok sa sasakyan si Maddy ay pinagtulungan naming labanan ang mga kidnapper na 'to.

*whistle

"Taena, may mga pulis!" Mura ng isa sa mga kidnapper.

Nang marinig namin ang tunog ng pito nagsitakbuhan ang mga ito at pumasok sasakyan saka pinasibad ito ng mabilis.

Agad kong binuhat si Madison at dinala sa ospital.

Ayon sa doktor na umasikaso sa kaniya, ayos lang naman si Madison. Nawalan lang daw ito ng malay dahil sa tranquilizer na tumama sa leeg nito.

Shit! Mukhang seryoso ang mga taong yun na kidappin siya.

Pagkatapos tawagan ni Light sina Kate ay dumating rin ang mga ito. Bakas sa kanila ang labis na pag-aalala.

"Na saan na si Maddy? Okay lang ba siya?" Si Rhane na ang nagtanong noon.

"Ayos lang nagpapahinga. Nawalan lang siya ng malay dahil sa tranquilizer na tumama sa kaniya" sagot ko.

Naikwento na rin namin sa kanila ang muntikan ng mangyari kay Maddy. Kita ko sa mukha nila ang labis na pagkabahala.

Bigla naman nagsisingit ang mga tanong sa aking isip.

Bakit kikidnappin si Maddy? Anong kailangan nila sa kaniya?

At higit sa lahat sino ang nag-utos na kidnappin siya?