Chapter 32: Revelation II

55 6 1
                                    

Revelation II

Madison's POV

Isang hindi pamilyar na kwarto ang bumungad sa'kin ng ako ay magkamalay.

Bigla naman bumalik sa aking alala ang nangyari kahapon. Agad akong napabalikwas ngunit napahiga rin dahil sa sakit na nararamdaman ko sa aking binti.

F*ck! Where am I.

As if on cue, the door slowly open.

"Mabuti naman gising ka na. Dinalhan kita ng pagkain" sabi niya napatingin naman ako tray na hawak niya.

"Paano ako nakarating dito?" Tanong ko sa kaniya.

"Ahm, I think gumapang ka papunta rito. Tss, baby girl of course dahil sa'kin noh"

"Pero..paano. I mean walang tao sa lugar na 'yon paano mo ako nahanap?" Naguguluhang saad ko.

"Don't stress yourself. I have many ways to find you but its for me to know for now. Kaya ikaw magpagaling ka muna. Malapit na tayo, Maddy remember" sabi niya. Nilapag niya sa may lamesa ang pagkaing dala niya. "Eat, I'll be back after a minute, okay" tumango na lang ako saka siya lumabas ng kwarto.

Habang kumakain hindi ko mapigilang maalala ang mukha at emosyong pinakita ni Jon ng malaman niya na ako si S.D.

I tear escape from my eye. Agad ko namang pinalis iyon.

I'm expecting this to happen pero masakit pala kung nararanasan mo na.

"We can't be together"

"Why?" Naguguluhan niyang tanong. Umiling-iling ako.

"Mali, may mali" nakayukong sabi ko. Naramdaman ko ang paghawak niya sa kamay ko.

"Ano ang mali? Kasi sa paningin ko wala namang mali e" hinawakan niya ako sa baba at iniangat niya ang mukha ko hanggang magkapantay na ang mga mukha namin.

"May mga bagay na tungkol sa'kin na di mo matatanggap"

"Kung ano man yan alam kung sapat ang pagmamahal ko para tanggapin kita"

Naalala ko tuloy yung sinabi niya noong araw na umamin siyang mahal na niya ako.

"Kung ano man yan alam kung sapat ang pagmamahal ko para tanggapin kita"

Sa sinabi niyang iyon umasa akong baka sakali na mangyari nga.

Pero hindi nangyari.

He doesn't love me enough to accept and hear my side.

Jon's POV

"Jon, stop it" pilit na inaagaw sa akin ni Sam ang bote ng alak na kanina ko pa iniinom.

"F*ck, Sam. Wag mo 'kong pakialaman!" Inis na sigaw ko sa kaniya.

"You know that alcohol can't solve any of your problem man" hinarap ko naman siya.

"At may naisip kang iba?! It's easy for you to say cause you don't know what I'm feeling right now!" Sabi ko sabay tunga ng alak.

"So ganoon na lang 'yun? Hindi ka maghahanap ng dahilan para ipagpilitang hindi si Maddy ang pumatay kay Ashley? Akala ko ba mahal mo siya bakit di mo pinakinggan ang side niya. Ang hirap kasi sayo puro emosyon mo na lang ang pinapairal mo! Matalino ka di ba, na saan ngayon yang talino mo? Tss, you're hopeless" napatunganga ako sa litanya ni Sam.

"P-paano nalaman na si Maddy si S-S.D?"

F*ck! Pano niya nalaman?

I didn't tell him everything that happened.

Di kaya--

Kinuwelyuhan ko siya habang nanlilisik ang mga mata kong nakatitig sa kaniya.

"May alam ka ba?!" Sigaw ko but he just look at me not minding how angry I am."Ano na! Sumagot ka!" He sighed.

"I guess it's time for you to meet them." Naguluhan naman ako sa sinabi niya.

"What are you talking about?"

"Sila lang ang makakapagpaliwanag sayo" sabi niya at dahan-dahang inalis ang kamay kong nakahawak sa kwelyo ng damit niya.

"What?"

"Kailangan nating pumuntang Baguio kaya ayusin mo na yang itsura mo cause you look like a shit man!" Sabi nito.

"Sama kami!" Sigaw naman ng dalawa na mukhang kanina pa gising at nakikinig sa usapan namin.

"Kay D.M bahay 'to diba? Anong ginagawa natin dito?" Tanong ni Light ng tumapat kami sa malaking gate.

"You'll see" sagot ni Sam.

Pinapasok naman kami kaagad ng gwardya.

"Dark moon" sabay-sabay naming bati sa guardian ng mga gangster. Beside him is Dark Angel, tinanguan naman kami nito.

Kanina pa ako nagtataka kung bakit dito kami dinala ni Sam.

"Siguro nagtataka kayo kung ba't kayo nandito but before we start kailangan muna nating hintayin sila.

" huh? May darating pa? Sino?" Tanong naman ni Jameson.

"Sila" ngumiti habang nakatingin sa likod naman kaya napasunod naman kami at tumingin din doon.

"Ang Grim Reapers" wala sa sariling sambit ni Light.

"Girls, mukhang naguguluhan ang mga bisita ko mind taking off your masks. You too Dark Angel" utos ni Eros.

Isa-isa nilang tinanggal ang kanilang maskara. Di na ako nagulat na mga kaibigan ni Maddy ang bumungad sa amin, but the person who I was shock to see was

"Ashley?"

F*ck! Buhay siya?

At siya si Dark Angel!

I was still in shock na hindi ko namalayang na sa harapan ko na siya.

She cupped my face both of her hands.

"I'm alive, my love. I'm alive" nakangiting sabi niya. Di ko napigilang yakapin siya.

F*ck!

She's real!

She's Alive!

>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>

F*ck! Parang nalulungkot ako para kay Maddy😭😭 feel me guys?

Vote/Comment 😊

The Love of Thorns |Completed| Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon