Πρόλογος

1.6K 119 4
                                    

"Άλλη μια ευκαιρία, σε παρακαλώ, σε ικετεύω." Ο κ.Παρκ παρακαλούσε τον άντρα στην άλλη άκρη του τραπεζιού. Τα μάτια του γεμάτα δάκρυα και ανησυχία.

"Και τι άλλο μπορείς να μου δώσεις; Δεν σου έχει μείνει τίποτα" Ο άντρας χαμογέλασε πονηρά "Έχασες την περιουσία σου, τα λεφτά σου, τα πάντα!"

"Τι άλλο μπορείς να μου δώσεις;" Γελάει

Ο κ.Παρκ είχε μείνει άναυδος. Είχε δίκιο. Δεν είχε τίποτα άλλο πια. Τα έχασε όλα τόσο γρήγορα.

"Οπότε;" ο άντρας ρωτάει με ένα πονηρό χαμόγελό. "Τι θα είναι αυτή την φορά κύριε Παρκ;"

Απόλυτη ησυχία..... Όντως έχασε τα πάντα. Τα πάντα εκτός από ενα.

Αναστενάζει, στα αλήθεια θα το κάνω αυτό; Σκέφτηκε.

"Δεν έχω και όλη την νύχτα, γέρο" Ο άντρας είπε πηγαίνοντας να σηκωθεί.

Δεν έχω άλλη επιλογή.

Ο κ.Παρκ κοπάνησε το χέρι του στο τραπέζι "ΠΕΡΙΜΕΝΕ" φώναξε. Ο άντρας αναστενάζει, κάθεται πάλι κάτω και πίνει μια γουλιά από το ποτό του.

"Σου... σου αρέσουν τα αγόρια έτσι;" Ξεροκαταπιε.

Ο άντρας παραλίγο να πνιγεί με το ποτό του. Κοιτάζοντας τον κ.Παρκ με ένα βλέμμα αηδίας.

"Μου αρέσουν" Απαντά " Σε παρακαλώ.. το ξέρω ότι είσαι απελπισμένος αλλά μην είσαι και τόσο"

"Όχι" φωνάζει "Όχι εμένα" προσθέτει. Είχε αρχίσει ήδη να μετανιώνει. Δεν είχα τελειώσει ακόμα την πρόταση του.

"Τι εννοείς; Πες το!" Φωνάζει ανυπόμονος.

"Ει-ειμαι πρόθυμος να χρησιμοποιήσω.." κατέβασε το κεφάλι "Τον γιο μου".

"Ο;" χαχανισε " Τον γιο σου ε; Είσαι σίγουρος;" κορόιδεψε χαχανίζοντας "Και εγώ τι νομίζεις ότι θα πρέπει να κάνω με αυτό το παράσιτο που εσύ αποκαλείς γιο;"

"Θα μπορείς να κάνεις ότι θέλεις μαζί του. Είναι δικός σου." Λέγοντας αυτά τα λόγια ένιωθε τις ενοχές του να μεγαλώνουν " Αυτό είναι βέβαια αν κερδίσεις."

"Χμμ... Δεν ξέρω" Χαμογέλασε πονηρά.

"Θα αποδεχτείς τον γιο μου ή όχι;" ο κ.Παρκ είπε με πιο άγριο τόνο από ότι περίμενε.

Ο άντρας κορόιδεψε. "Πρόσεχε τον τόνο σου πριν κάνω τίποτα σε αυτόν τον γιο σου"

Ο κ.Παρκ κούνησε το κεφάλι του καταφατικά, καθώς ένιωσε το σώμα του να ανατριχιάζει, παίζοντας με το ύφασμα από τα μανίκια του. "Οκ... Οπότε, αν κερδίσω εγώ αυτή την φορά θα ήθελα να μου ε-επιστρέψεις τα πάντα, παρακαλώ." Τραβλισε "Συμφωνείς;"

Ο άντρας απλός χαμογέλασε "Συμφωνώ" Και χωρίς κανένα δισταγμό άρχισε να ανακατεύει τις κάρτες.

Ο κ.Παρκ κοιτούσε επίμονα τα χαρτιά καθώς ανακατευόντουσαν. Παρακαλούσε τον Θεό για τύχη. Βρισκόταν ανάμεσα στο να χάσει τον γιο του και ότι άλλο είχε και να κρατήσει την περιουσία του και τον μοναχογιό του. Ένιωθε σαν ηλίθιος που χρησιμοποιούσε τον ίδιο του τον γιο για τζογαρισμα αλλά δεν είχε άλλη επιλογή.

Μετά από μια ώρα παιχνιδιού.

Ο κ.Παρκ ένιωθε γεμάτος ελπίδα καθώς ακούμπησε κάτω τα φύλλα του με σιγουριά.
Κόκκινο Α 2 3 4 5
"Μέντα με ρομβους" Είπε.
Ικετευούσε για την ζωή του καθώς περίμενε τον άντρα να δίξει και τα δικά του φύλλα.

Ο άντρας απλός χαμογέλασε. Ακούμπησε τα φύλλα του και αυτός στο τραπέζι.
Μαύρος άσος, ντάμα, ρήγας, 10 και τζόκερ.

Στο κοινό υπήρχε απόλυτη ησυχία και ο κ.Παρκ γούρλωσε Τα μάτια του "Ο-Όχι" μουρμούρισε "Ε-έχασα;!" Ρίχνει άλλη μια ματιά στα φύλλα στο τραπέζι και στον άντρα μπροστά του. "ΟΧΙ" φωνάζει καθώς ο άντρας σηκώνεται και γέρνει προς τα μπροστά.

"Ο γιος σου είναι δικός μου"

Taken By The Beast || Yoonmin Where stories live. Discover now