Chapter 16

2.4K 154 0
                                    

Dead beat!

I wince unable to move my limbs out of it. The hard material penetrating inside my legs as the pouring crimson blood slowly killing each part of me.

"Sino ka?" As much as I tried to shout at him my voice only becoming a soft whisper.

"Hindi mo na ko naaalala?" malalim niyang sabi. Hindi ko maaninag ang kanyang mukha. The room was too dark and too obscure.

"Who the hell are you?" I said. My voice was slowly becoming thin.

"Shhhh don't move Caleb, dine me with this night" sa'ad pa niya. Ngayo'y nanginginig na ang bawat parte ng aking katawan.

Amoy na amoy ko ang alak sa kanya as he sits next to me. The warm ambiance now becoming colder until shivery. Unti unti siyang lumapit sa akin as he places his right hand to my chin. He wandered his hands over my body at ngayoy mas bumilis pa ang pulso ko. It feels like my heart wanted to escape from the rib cage.

I wanted to disappear never in my life akong nakaramdam ng ganitong kaba. Gustuhin ko mang lumaban ay hindi ko magawa. Dumudugo na ang binti ko after that bad landing. I can't even move it. My voice even gets huskier right now. I am as if the pitying prey of a predator. My white shirt was now blood filled. The grotesque pair of shoes now becoming red and I can't help but let those tears drop for this pain in the linoleum.

"Hindi mo ba ako naalala Caleb?" Sa'ad pa niya his voice was deep and almost like a glacial.

"Ako lang naman ang pinahiya mo sa pool during PE days at dahil nag inarte ka at kumapit ka sa Iskolar na yon then boom na kick out ako sa putang inang school na to." He added now the room went gruesome than the usual.

His mouth was too near on my ears as he uttered those words, his voice was playful and deep. He's far way scarier in this dark. As far as I remember wala pang ni isang student akong nireklamo sa admin and I would never do that.

Siya nga ba ang lalaking yon. The man who bullied that nerd student sa gymnasium. I'd never thought na aabot sa ganito.

"Aaah, stop it"

Napatili nalang ako as he ran a hand sa dumudugong binti ko. Namumulupot na ito sa sakit ngayo'y ramdam na ng boung sistema ng aking katawan.

"Naaalala mo na ko?" mahina niyang sabi.

"Naaalala mo na ha?" ulit pa niya ngunit ngayo'y pasigaw na ang kanyang boses. I move to tilt my head away from him.

"Tama na to, stop playing lasing ka lang" mahina kung tugon.

"Masaya ka na? You just ruined my life my parents expected me to graduate from this school at nang dahil sayo at sa pesting Iskolar na yon sinira mo lahat pati magulang ko ayaw na nila sa'kin putang ina mo!" Malakas niyang sigaw sabay sipa sa binti ko dahilan upang mas mapakapit pa ko sa isang upuan.

"Tama na!" My voice was just too slow but too heavy.

He stands quickly

"Caleb, Caleb, Caleb hahaha" isang nakakapanginig balahibong pagtawa. His voice was just too hair-raising.

He wanders the room. Naglakad siya paikot sa akin.

"Kawawa ka, nasaan na ba ang dakilang Iskolar na kalaguyo mo? Wala diba? Palibhasa pareho kayong bakla" he uttered loud enough that his chanting creating noise of nightmare. Nagpakawala pa siya ng isa pang nakakakilabot na tawa.

"How about Titan? Ang nagiisang Titan Montenegro na inibig mo? Akala mo hindi kita kilala? I know your shits more than you do Caleb!"
Sa'ad pa niya at muling humalakhak.

KAHAPON (BxB)Where stories live. Discover now