Chapter 5

3.7K 215 10
                                    

We can easily forgive a child who is afraid of the dark, but perhaps according to Plato the real tragedy of life is when men are not afraid of darkness.

Pinagmasdan ko ang dahong unti unting nalalagas mula sa isang puno. Isang bagay noon ang aking kinatatakutan ang mawala ang mga taong nakapaligid sa'kin. Ayaw kong magisa, ayaw kong mamuhay na nagiisa. Naaalala ko pa noon kung gaano ko kinatatakutan ang kidlat at kung gaano ako natatakot sa dilim. Leaves kept on swirling around. One leaf moves in circle before finally landing into my feet, pinulot ko ang dahong yaon habang pinagmamasdan ang walang kabuhaybuhay nitong kulay. Perhaps this leaf reminds me of myself. Kung dati masigla at totoo ang aking mga ngiti ngayo'y hindi ko na batid kung ano nga ba ang pakiramdam ng maging masaya.

It's as early as 6:30 in the morning. Nasa school na ako ngayon since maaga ang PE class namin. Ngayon ay naglalakad ako patungo sa gymnasium ng University. Ilang hakbang nalang ay makakarating na ako but I can sense something wrong ang lahat ng mata ngayon ay nakatuon sa'kin. People keep on squinting their eyes. Sanay naman ako na tinititigan ng ibang babae minsan pa nga kahit mga bakla panay ang paglapit sa'kin but this day is weird. Ganyan na ba ko ka gwapo para pagfiestahan ng tingin. Anyways hindi ko na sila pinansin at diritso lang ang lakad patungo sa gym. Well, all eyes on me so itodo na natin ang runway.

Sumalubong naman sa'kin si Rayz na ngayoy may nangaasar na tingin.

"So kaya pala mas pinili mo si Iskolar na maka grupo. I'm not surprise Caleb" nangaasar niyang tugon na labis kong kinabigla. Umalis naman siya kaagad.

"Hey that's him right?"

"Gold digger"

Ilan pang mga salita ang aking narinig mula sa mga taong nasa gym habang panay ang tingin nila sa'kin.

"Hey Caleb! Totoo ba?" lumapit naman sa'kin si Audrey at Ashley wearing their energetic look. Gosh anong problema ng mga babaeng to.

"Ang alin?" sagot ko sa kanya. There's something here.

"Totoo ba na isa lang kayo ng tinitirhan ni Joey?" excited naman niyang tugon.

Saan niya naman nakalap ang balitang to.

"I went to his condo" pagsisimula ko na kinabigla ng dalawa at ngayoy tumitili na sila.

"What?" malakas na sigaw ni Ashley. Nilagay niya ang kanyang kamay sa kanyang bibig na akalain mo'y may nasabi akong hidden secret na ngayon lang marereveal. She looks terrible mas matindi pa sa baliw ang isang to.

"I went to his condo kahapon lng as his helper, oo namamasukan ako sa kanya. He offered me a job at kailangan ko ng trabaho." kalmado kong sabi.

Nagtinginan naman ang dalawa na tila ba di kumbensido sa aking sinabi.

"Talaga ba? Naku ikaw Caleb ha may mga hidden agenda ka na pala." saad naman ni Ashley with her usual tone. Nakakarindi din minsan ang babaeng to.

"Dare to explain?" sabat naman ni Audrey sabay angat ng kanyang phone sa aking harapan.

Nanginig ang katawan ko sa kinatatayuan ko ngayon. Earth on Caleb. Kasalanan ko to. Ito na kaya ang ganti niya sa ginawa ko sa damit niya. Shit kaya naman pala pinagfiestahan ako ng tingin kanina. Inupload lang naman niya sa kanyang official facebook account ang picture kong tulog na tulog sa condo niya. Worst i'm on his bed ano nalang iisipin ng mga tao, teachers, staffs at lahat na baka mamaya humantong pa to sa pagkawala ng scholarship ko. Fuck it!

"THE WHOLE WORLD IS OURS, SO LET'S ROCK IT! GOOD MORNING BABY" ulit pang pagbasa ni Ashley sa caption ng larawan as usual malandi talaga ang boses.

Look what you've done Caleb kahihiyan nanaman. Bakit ba puro nalang kahihiyan ang nangyayari sa'kin pag connected ako sa lalaking yon. Tang ina!

I closed my eyes trying to breath from this disgust. Bigla nalang akong tinapik tapik ng dalawa na kinagulat ko nalang.

KAHAPON (BxB)Where stories live. Discover now