epílogo.

3.6K 264 96
                                    

»Epílogo: Rutina interrumpida

Rất tiếc! Hình ảnh này không tuân theo hướng dẫn nội dung. Để tiếp tục đăng tải, vui lòng xóa hoặc tải lên một hình ảnh khác.

»Epílogo: Rutina interrumpida. «

LA ALARMA SUENA rotundamente por toda la habitación, sacando un gruñido de notoria queja desde el fondo de su garganta

Rất tiếc! Hình ảnh này không tuân theo hướng dẫn nội dung. Để tiếp tục đăng tải, vui lòng xóa hoặc tải lên một hình ảnh khác.

LA ALARMA SUENA rotundamente por toda la habitación, sacando un gruñido de notoria queja desde el fondo de su garganta. Gira por la cama caliente y mullida hasta apagar aquel sonido ligeramente molesto proveniente de su teléfono con cierto aire cansado, mientras suelta un enorme bostezo que fácilmente se asimilaría a uno que un cachorro berrinchudo soltaría después de haber sido despertado. Permanece un rato mirando al techo después de que el sonido incesante de hace unos momentos fuera acallado y se levanta de la cama con cierto atisbo de cansancio en sus movimientos, denotando al instante lo desesperante o repetitiva que había sido su rutina desde hacía mucho tiempo. Si antes se sentía como si algo le faltara, ahora podía sentirlo con mayor ímpetu. Aquel día parecía ser uno de esos donde iría a trabajar y regresaría a llorar a su habitación blanca e impoluta mientras pudiera, quizás hasta quedarse dormida, deseando poder encontrarle pronto algún sentido a la vida que la detuviera de volverse completamente loca por la soledad en la que había estado sumergida desde que su padre decidió que era peligroso vivir a unas calles de cierto criminal que él mismo se había encargado de meter tras las rejas. Donde había dejado a su amigo atrás...

Buenos días, nena.

Sí, ni siquiera ese ronco tono de voz al despertar la haría saltar de emoción por escucharlo como normalmente se esperaría. La soledad que ella manejaba era diferente, porque no es que no tuviera compañía... 

—Buenos días.

Es que a ella le incomodaba el tipo de compañía que tenía todos los días.

—¿Vas a trabajar hoy? —Le pregunta cerca del oído cuando ella se acerca al armario. Deposita un beso sobre su piel descubierta, haciéndola estremecer al instante—. Porque se me ocurren cosas más divertidas y entretenidas que podríamos hacer aquí...

Kailan carraspea algo nerviosa—. ¿Y tú no piensas ir a trabajar? 

CCPD puede esperar por mí. —Sus labios suben hasta la mejilla de la pelirroja—. ¿Cuándo será el día en que vayas a visitarme a la estación?

BACK FOR YOU » BARRY ALLEN/THE FLASHNơi câu chuyện tồn tại. Hãy khám phá bây giờ