Mavinin Yeşili (Anlaşmalı Evlilik)

💙💚~7.BÖLÜM: Geçmişte Yaşanan Olayların Sonuçları~💙💚

Multi medyadaki şarkı: Bahadır Sağlam- Kır papatyası

Multi medya: Emre KARAHAN

Bölüm ithafı: iamsenoritacar

Belki de önce yanlış insanlarla tanışmasaydık, doğru insanı bulduğumuzda onların değerini anlayamazdık.

-Bob MARLEY-

Mavinin Yeşili

Bölüm:7- Geçmişte Yaşanan Olayların Sonuçları

Yaşanılan olaylar, bir böceğin çiçek tozlarını toplayarak etrafa dağıtması gibiydi. O dağılan tohumlar gibi insanlar kendilerini başka bir yerde, başka bir şekilde buluyorlardı. İlk gözlerini açıyorlardı dünyaya. Yavaş yavaş gelişip büyüyor, etraflarında neyin olup bittiğini kavrıyorlardı. Sonra konuşup başkalarıyla anlaşıyorlardı. Belli bir zamana kadar dünya onlar için çok masum, çok saf geliyordu. Canlarının yanmasını belki de düşe kalka öğreniyorlardı.

Ama sonra...

Masum olan hayat, gerçek yüzünü gösterip onları gerçek sahneyle buluşturacak olan o kırmızı perdeyi çekiyordu. Önceden belli olmayıp kimsenin de tahmin edemeyeceği, insanların hayatlarını iyi veya kötü yönde etkiler bırakıyor, insanları birbirine bağlıyor ya da ayırıyordu. Acımasızlığı, heyecanı kötülüğü ya da sevinci insanlara zaman geçtikçe daha iyi anlamalarını ve kavramlarını sağlıyordu.

Emre, bir saniye bile ara vermeden düşünmekten kafayı yemek üzereydi. Yanına gelip konuşan kadın aklını bulandırmış, kendini sorgulamasını sağlamıştı. Böyle bir şeyin ihtimali dahi söz konusu olamazken çelişen durumlar kafasını karıştırıyordu.

"Bir kızınızın olduğunu biliyor muydunuz?" Derin'in sesi kulağının dibinden ayrılmıyor, aralarındaki diyalog ona beş dakika kadar önce geçmiş gibi geliyordu.

Nasıl bir cümleydi bu? Peki ya hangi baba böyle bir cümle karşısında sadece boşluktaymış gibi hissedebilirdi? İçinde endişe yerine mutluluğun yer alması gerekirken genç adam neden bunun ihtimali ile endişeleniyordu? Bir çocuğu olduğu düşüncesi onun içini kemirip duruyordu.

Genç kadının sesi kulağında uğuldayıp dururken sinirle masanın üzerindekileri tek eliyle devirdi. Masadan aşağı düşenlere bakarken geriye yaslandı ve sakinleşebilmek için derin derin nefesler aldı. Dişleri sıkı sıkıya birbirine kenetlenirken Emre ellerini saçlarına atarak sertçe çekti ve siniri az çok yatışıncaya kadar bırakmadı.

Aslında altı yıl önce ne çok isterdi bir çocuğunun hatta bir kız çocuğunun olmasını. Hayaller kurmamış mıydı Emre? Tatlı tatlı hayaller, güzel bir yaşantı, mutlu bir aile ortamı...

Bunları isteyen o iken şimdi ise bunlara çok uzaktı. Bırakın bir çocuğa babalık yapmayı, o bir baba bile tanımamıştı. Kendi içindeki küçük çocuk büyümeyi beklerken başka bir çocuğu nasıl büyütecekti?

Bir hışımla kalktı oturduğu sandalyeden. Kendini karanlık, içine bile sığamadığı bir kutuda gibi hissediyordu. Arkasındaki camlı pencereye döndü. Bir iki adım atarak önünde durduğunda başındaki elleri iki yanına düştü. İstanbul'un her köşesine bakmaya başlarken kalbinin Derin'in söyledikleriyle heyecanlandığını, küçük bir an bile olsa heyecan pompaladığını anımsadı. Bunlar doğru değildi ona göre ama bunun ihtimali karşısında böyle hissetmişti.