Your Idol Is My Bestfriend | P.JM√

삼십

●Chapter 30●

"Buti't dumating na kayo" Bungad samin ni Jimin matapos naming makalabas ng kotse ni Mark.

Tirik na ang araw ng makabalik kami sa hotel. Sa tingin ko rin kanina pa nag hihintay samin si Jimin kaya mukhang badtrip siya.

"Soyeon. . . I pa-park ko lang to kotse mauna na kayo ni Jimin sa loob." Tumango ako at nginitian siya. Pagkaalis ni Mark humarap ako sa direksyon ni Jimin na papalayo. Hinabol ko siya at sinabayan sa paglalakad.

"Meron ka ba ngayon?" Tiningnan niya lang ako ng masama. "Ang sungit naman nito. Siguro nag puyat ka na naman sa pag gawa ng kanta noh?"

"Masama lang talaga ang gising ko. Kaya pwede tumahimik ka." Napatikom ang bibig ko ng sabihin niya yon. Binagalan ko ang lakad at sinundan ko siya mula sa likod.

Ano bang problema ng lalaking to? Ang moody niya.

Tumigil siya sa paglalad at humarap sakin.

"Sabayan mo kong maglakad." Hinawakan niya ang kamay ko at hinigit ako.

Habang naglalakad kami pilit ko inaalis ang kamay niya sa kamay ko. Pero ang higpit masyado ng pagkakahawak niya. Kaya hinayaan ko na lang siya. Wala namang malisya to dahil mag bestfriend naman kami.

Tumigil kami sa harap ng elevator. Nakatingin kaming dalawa sa pababa numero na na sa taas ng pinto ng elevator.

"Nasan sila?" Tanong ko sa kanya.

"Nasa tabing ilog sila. Na isispan kasi nilang mag picnic." Sabi niya habang nakatingin parin sa elevator.

"Saan tayo pupunta? Kung na sa tabing ilog pala silang lahat." Tanong ko. Tumingin siya sakin.

"May gusto akong sabihin sayo. . ." Natigilan siya at muling tumingin sa unahan. "Dibale na nga." Padabog niya binitawan ang kamay ko. Sakto naman bumukas ang elevator. Pumasok siya sa loob at sinara ang pinto.

"PARK JIMIN!" Sigaw ko. Hindi ko na pigilan ang pagsara ng elevator. "ANO BANG PROBLEMA MO!" Ibis kong sigaw sa harap ng elevator. Buti na lang at walang tao dito. Kung hindi sigurado akong iisipin nilang nababaliw na ko.

"Soyeon? May problema ba?" Tumingin ako sa kanya.

"Wala. . ." Ngumiti siya.

"Why are you sreaming? Sa harap ng elevator"

"Nasaraduhan kasi ako." Dahilan ko. He look confused.

Mukha di siya na niniwala sa palusot ko. . .

"Okey. I believe you. Even though you look suspicious." He awkwardly smile. Nakahingan naman ako ng maluwag. "Asan nga pala si Jimin?"

"May kukunin daw siya sa kwarto niya. Sinabihan niya kong maghintay na lang sa lobby. Pero sinundan ko siya tapos ayon na nga nasaraduhan ako." He slowly nodded.

"Tara na sa ilog. Taehyung texted me hundred times. He said they're waiting for us." Hinawakan niya ang kamay ko. "Itetext ko na lang si Jimin an sumunod satin." Hinigit niya ko palabas ng lobby.

Tiningnan ko lang siya mula sa likod habang patuloy niya akong hinihigit.

May kakaiba ngayon. Usually naman sasabihin niya na hintayin namin si Jimin. Pero siguro masyadong lang akong nag bibigay ng meaning sa lahat ng bagay. I need to stop. Baka masira pa tong bakasyon na to dahil sa masyado kong pag iisip.