The Bad Boy's Queen (R-18 Vikings Series)

Chapter 8

👸

🥀

Inis kong ginulo ang buhok ko habang naglalakad kami ni Savi papasok sa dorm. That guy! Bakit ko ba hinayaang kunin niya ang number ko?!

I groaned. I must be crazy for not reacting even after he left. Mabuti na rin at umalis na siya bago pa lumapit si Savi sa akin. Kasi kapag nakita siya ng kaibigan ko, ewan ko kung sino ang magiging bukambibig ng babaeng 'to.

And what? This is what he meant when he said I owe him one the last time? Sinabi ko naman sa kanya na kaya kong bayaran. But still, he paid it. Now he got my number in exchange for that?! Nababaliw na ba siya?

My ultimate goal is not get noticed by them. I want to stay ignored by most of them. Pero anong nangyayari ngayon? The team Captain just came out of nowhere and managed to get my phone number! For what?

I'm seriously not happy about this. Lalo po at mukhang nakita nung babae kanina ang lahat ng nangyari.

"Naririnig mo ba ako, Za?"

I pulled away from my thoughts when a finger snapped in front of my face. Tinignan ko si Savi na nakapameywang sa harapan ko. "Ha?" Takhang tanong ko.

"Were you talking to me?" Dugtong ko pa ngunit huli ko nang pagsisihan nang makitang mukhang tumubo ulit ang sungay niya. Idagdag pa na parang umuusok ang ilong niya. Like the bull? Ganun siya.

"Ay kaladkaring kirida! Tangina! Kanina pa ako nagsasalita pero ni isang salita, wala kang narinig?! Ginagago mo ba 'ko? Ano? May depekto na ba iyang tenga mo?! Nagsayang pa ako ng laway!" Bulyaw niya.

Inirapan ko lang siya. "May iniisip ako. Ano ba kasi ang kinu-kwento mo?" Ngumuso ako at naupo sa kama.

Kahit ang sama ng tingin niya sa akin, sinagot niya ang tanong ko. "Kinukulit ako ni Jayden. Bakit daw hindi mo sinasagot ang mga text at reply niya. Halos araw-araw daw siyang tumatawag pero wala ka daw kibo. Alam mo kung anong sinabi ko?"

Hindi ako nagsalita. She grinned wickedly.

"Sabi ko. 'Ako na lang, Jayden. Ako na lang ulit!' His reaction was priceless!" Kuwento niya habang tawang-tawa. Maski ako natawa na rin sa kagagahan ng bestfriend ko. "Baliw ka na nga talaga" Komento ko.

"Alam mo? Pareho kayo ng sinabi. Sabi niya, baliw raw ako" Sinabayan niya ng halakhak. Pinanood ko kung papaano niya iginala ang paningin sa kabuuan ng kuwarto. When she looked at me, her eyes are twinkling. Yung mga mata niya parang kumakanta ng twinkle, twinkle, little star!

"This room I'm in is literally wider than my own room" Naiiling na sambit ko.

"But admit it. There's no other bed like the bed you have in your house"

Tumango ako sa sinabi niya. "You got it right!" Napangiti ako.

"Anyway, bukas ipapakilala kita kila Patricia at Catalya. I've been telling them about you. They're dying to meet you"

"Same here. Sa mga kuwento mo tungkol sa kanila, pakiramdam ko mas mabait lang sila sa akin ng isang sentimetro" Ngumiti siya ng nakakaloko.

"I bed to disagree. You're far from being kind"

"That's rude, Zarena!"

"Is being honest, rude now?"

She glared at me. "You know what? I want to smack your head with a pingpong ball. Nakakainis ka kapag nang-aasar ka, I swear!"