Maffia Girl ✓

19

Ik word wakker van het licht dat door de gordijnen schijnt. Ik krijg een glimlach op mijn gezicht als ik terug denk aan gisteren. Ik kan nog steeds niet geloven dat we eindelijk zijn getrouwd. Ik kijk op mijn wekker en zie dat het 12 uur is. Ik voel Nathan naast me bewegen. "Goedemorgen." hoor ik de hese stem van Nathan zeggen. "Goedemorgen, lekker geslapen?" vraag ik. "Ja, met jou naast me altijd." zegt hij met een grijns. "Fuck, ik moet vandaag ook nog naar school." zeg ik met een zucht. "Veel plezier." zegt Nathan met een grijns. Ik stap uit bed en doe mijn kleren aan.(zie media) Ik loop naar de badkamer en maak me klaar. Als ik terug de kamer in loop zie ik Nathan nog in zijn bed liggen. Ik loop op hem af en spring boven op hem. "AAAAAH, Lexi ik schrok me dood." zegt hij nep boos. Ik lach en trek hem het bed uit. "Neeeee, laat mij slapen." zeurt hij. "Nee, je gaat met je luie reet uit dat bed." Hij zucht en staat op om naar de badkamer te lopen. "Ik ga naar school, tot vanmiddag." zeg ik. "Oke, is goed veel plezier." schreeuwt hij vanuit de badkamer. Ik loop naar beneden en maak me klaar. 

Zodra ik uit mijn auto stap die ik voor de school heb geparkeerd komt Kate naar me toe gelopen. "Ik kan nog steeds niet geloven dat jullie zijn getrouwd." zegt ze enthousiast. "Ik kon het ook niet geloven." zei ik. We liepen samen naar ons lokaal. We hadden biologie dat is donders saai. "We krijgen vandaag een nieuwe leerling in de klas." zegt mevrouw Hendriks. Jay komt de klas binnen gelopen. "Wist jij dat Jay naar deze school kwam." vroeg ik aan Kate. Ze schudde haar hoofd. "Stel je maar even voor." zegt mevrouw Hendriks. "Mijn naam is Jay en meer hoeven jullie niet te weten." zegt Jay ongeïnteresseerd en loopt naar een tafeltje aan de andere kant van het lokaal. Hij zwaait even naar ons. We zwaaien terug. Na een half uurtje wordt de deur open gegooid en komen James en zijn vrienden binnen gestormd. Hij kijkt de klas rond en als hij mij blik vangt grijnst hij en geeft me een knipoog. Ik rol met mijn ogen en ga onderuit gezakt zitten. Hij gaat op de stoel voor me zitten en draait zich om. "Hey schoonheid, waar was je gisteren?" vraagt hij. "Wat boeit jou dat? Maar als je het zo graag wil weten ik was op een bruiloft." zei ik arrogant. "Wie ging er trouwen? En waarom heb je mij niet meegevraagd?" vraagt hij verbaasd. Kate en ik schoten in de lach. "Ik ging trouwen en jij was niet uitgenodigd omdat ik geen klootzakken op mijn bruiloft wou." zeg ik. "Dat lieg je." zegt hij strak. "Dat liegt ze niet, wil je een foto zien?" vraagt Kate. Hij knikt. Kate pakt haar mobiel en laat de foto zien. Hij kijkt me aan en weer terug naar de foto. "Laat maar." Hij draaide zich om met een teleurgestelde blik. Kate en ik schoten in de lach. Hij gaf ons nog een dodende blik.

Pov onbekend

Het is tijd voor de derde brief voor onze lieve Lexi en Nathan. "RICK!" Rick komt gehaast binnen. "Wat kan ik voor u doen?" vraagt hij. "De derde brief moet vanavond om 10 uur gebracht worden zorg dat dat gebeurt en doe bij de brief nummer 2 van de lijst." zeg ik met een kille naam. "Komt voor elkaar, mevrouw." zegt hij en verlaat de kamer. 'Lexi gaat die brief niet heel leuk vinden en dan vooral het cadeautje wat erbij zit niet.' denk ik. Na 3 minuutjes hoor ik een pijnlijk geschreeuw vanuit de kelders komen. Ik krijg een grijns op mijn gezicht.

Pov Nathan

Ik ben in het gang huis. Alex belde me want ze hadden nieuws over de dreigbrieven. Ik zit in 1 van de livings van dit gebouw als Alex binnen komt lopen. "We hebben 2 vingerafdrukken gevonden. 1 van een vrouw en 1 van een man. Dit is alle informatie over hun." Hij gaf me een mapje met wat blaadjes. "Bedankt." zei ik. "Zijn er nog belangrijke zaken?" vraag ik. "Ja, we hebben 6 meiden tussen de 15 en 20 bevrijd bij een kleine maffia, we hebben van onze spion gehoord dat er gister middag een ontvoering plaats ging vinden. We hebben alle 10 de ontvoerders die bij die maffia hoorde in de kelders zitten en de 6 meiden hebben we een kamer gegeven want anders werden ze waarschijnlijk weer ontvoerd." Ik knikte. "De meeste mensen zeggen dat ik harteloos ben maar ik ga geen onschuldige meiden ontvoeren." zei ik. Hij knikte. "We hebben veel informatie over die maffia gezocht we gaan morgen een inval daar doen want waarschijnlijk zitten daar nog veel meer meiden." zei hij. "Oke, laat al die meiden wonen op de 4e verdiepen de rechter vleugel, die kamers zijn allemaal nog leeg en ik wil graag die zes meiden spreken kan dat?" "Ja dat kan en dat idee hadden we al de kamers zijn vandaag al schoon gemaakt en die zes wonen er al." We liepen naar de 4e verdieping. De meiden zaten allemaal in de woonkamer die net zoals de keuken op die verdieping zit. Ze keken allemaal bang toen ze ons zagen. "Jullie hoeven niet bang te zijn. Jullie mogen hier blijven wonen. Morgen komen waarschijnlijk nog veel meer meiden hier, zei hebben erge dingen meegemaakt en ze zullen bang zijn. Willen jullie voor hun zorgen?" Alle meiden knikte. "Alle slaapkamers hebben een kleding kast met verschillende kleding in verschillende maten, ook hebben alle kamers een badkamer met spullen om te douchen zoals handdoeken, zeep, shampoo, ook is er een kastje met allerlei make-up enzo, er staat ook een wasmand in de badkamer daar kun je al je was in doen. In de keuken ligt allemaal eten. Elke week wordt er eten gebracht en wordt de was opgehaald. Als je iets wil hebben dan kun je dan een briefje meegeven met wat je wilt hebben." zei Alex. Iedereen knikte. 1 stak zijn hand op. "Hoeveel meiden komen er en komen er ook jongens." vroeg ze. "We weten niet precies hoeveel meiden er komen, we denken iets van 30 ofzo maar er kunnen ook meer of minder zijn en we denken dat er geen jongens komen maar dat weten we niet zeker." zei Alex. Ze knikte. "Redden jullie het?" vroeg ik. Ze knikte allemaal. Alex en ik liepen weer naar beneden. "Wil je morgen even bellen als die inval uitgevoerd worden? Ik denk dat Lexi wel wil meehelpen" zeg ik. "Doe ik, maar ik moet weer aan het werk." zegt Alex. "Tot morgen bro." "tot morgen." Ik loop naar buiten.

Pov Lexi 

Als ik thuis kom zie ik Nathan met Buddy spelen. Ik krijg een glimlach op mijn gezicht. Ik ga naast Nathan op de bank zitten. "Hey, hoe was je dag? Je ging toch naar het gang huis?" vraag ik. "Ja, ik ben bij het gang huis geweest, we hebben 6 meiden breid tijdens een ontvoering van een kleine maffia, morgen gaan we de rest van de meiden die daar waarschijnlijk zitten bevrijden. We laten die meiden voor de veiligheid op de vierde verdieping wonen." legt hij uit. "Mag ik helpen bij die inval? Ik vind het zielig dat die meiden dat allemaal moeten ondergaan. Ik weet hoe het voelt ik zou niet nog een keer in hun schoenen willen staan." zei ik. Alle beelden van die maanden komen terug. Ik begin te hyperventileren. Nathan trekt me bij hem op schoot. "Ssssst Lexi, het komt allemaal goed, adem rustig in en uit." zegt hij. Ik doe wat hij zegt en wordt langzaam rustiger. "Bedankt" mompel ik. Hij trekt me in een knuffel en geeft me een kus op mijn voorhoofd. 

Het is avond, mijn vader heeft gebeld met de mededeling dat hij zo met zijn vriendin komt. Ik haat hem echt sinds ik weet dat hij mam heeft vermoord. Na een paar minuten gaat de bel. Nathan loopt naar de gang en komt even later aan lopen met Daimen en Cornelia. Ze gaan op de bank zitten. Buddy zit op mijn schoot en blijft maar grommen naar Daimen en Cornelia. "We mogen hun allemaal niet en we hopen allemaal dat ze snel opdonderen." fluisterde ik naar Buddy. "Wat zij je." vroeg de bekakte stem van Cornelia. "Oh, ik zij tegen Buddy dat hij moet ophouden met grommen." zei ik met een onschuldig gezicht. Nathan kwam de woonkamer binnen met drinken en eten. "We kwamen hier eigenlijk met een mededeling." zei mijn vader. Cornelia knikte enthousiast. "We gaan volgende week trouwen." zei mijn vader. Mijn mond viel open. "En dat was nog niet alles Cornelia is zwanger van ons kind dus je wordt grote zus Lexi." zei mijn vader. Ik sta woedend op. "What the fuck, zo'n hoer komt even je leven binnen wandelen denkt even mijn moeder te vervangen doet het met zo'n klootzak als jou en denkt na twee weken laten we gaan trouwen, zijn jullie wel helemaal goed en denk maar niet dat ik naar die klote bruiloft ga!!" schreeuw ik. Buddy rent van schrik weg. "Lex, doe eerst even rustig, ga even zitten." zegt Nathan rustig. Ik ga zitten maar blijf Daimen en Cornelia woedend aan kijken. "Lexi Gomez je slaat niet nog eens zo'n toon tegen me aan en je scheld onschuldige mensen niet zomaar uit voor hoer en klootzak!!" zegt mij vader net zo woedend terug. "Laten we allemaal even lief doen, maar je scheld me niet nog een keer uit voor hoer, bitch en Lexi ik zou het heel erg waarderen als je gewoon naar de bruiloft komt en dat je ook als een grote zus gaat gedragen voor je broertje of zusje." zegt Cornelia. Ik rol met mijn ogen. De bel gaat alweer. Ik kijk Nathan verward aan. "Verwachten wij iemand?" vraag ik aan Nathan. "Niet dat ik weet." antwoord hij. Ik loop naar de deur. Ik open de deur(nee joh wat zou je anders doen met een deur.)  Er ligt een brief voor de deur. Ik pak hem op en maak hem open. Er zit weer zo'n kut dreig brief in. Ik pak hem en lees hem.

Lieve Lexi en Nathan

Hey, ben ik weer. Weer zo'n leuke brief voor de deur of vinden jullie dat niet?  Nou ik heb goed nieuws, ik ben dichterbij dan jullie denken en jullie einde komt al sneller dan jullie denken ik heb al een heel mooi plan. Hebben jullie vandaag leuk nieuws gehoord. Krijg je een nieuw zusje of broertje dat is sowieso een beter kind dan jouw. Erger dan iemand die zichzelf snijd kan niet. oh ja die kut hond Buddy ofzo niet dat je zo je hond wil noemen maar die gaat ook niet lang meer leven. :)

vriendelijke groetjes jullie nachtmerrie;) 

Ik slik de brok in mijn keel weg. Nathan, Daimen en Cornelia komen de gang ingelopen. Nathan pakt de brief uit mijn handen een leest hem. Daimen en Cornelia lezen mee. Na een tijdje kijken ze me grote ogen aan. "Heb je de envelop nog?" vraagt Nathan. Ik knik en kijk in de envelop. Ik laat hem van schrik vallen als ik zie wat er in zit. Nathan pakt de envelop van de grond en kijkt erin. Hij krijgt grote ogen en pakt de bebloede echte afgehakte vinger uit de envelop. Daimen en Cornelia krijgen een geschrokken uitdrukking op hun gezicht als ze de vinger zien. "Wie doet nou zo iets?" vraagt Cornelia geschrokken. "Ik weet het niet." mompel ik zacht. 

🃏