Panzehir 🌙 Texting

🌙 2.8

Lütfen satır aralarını sahipsiz, kelimelerimi boynu bükük bırakmayınız...

Beğenmeniz dileğim ile... ❦

🌙

Kamer: Hâlâ yaşadığını ümid ediyorum?

Tımarhane Kaçkını: Aradığınız tımarhane kaçkınına şu anda ulaşılamıyor, lütfen daha sonra tekrar deneyin...

Tımarhane Kaçkını: Dıt, dıt, dıt...

Kamer: Evet, yaşıyorsun.

Tımarhane Kaçkını: Ah albayım, buna yaşamak denirse elbette ki hâlâ yaşıyorum...

Kamer: Şu an...

Kamer: Tek istediğim kafamı duvarlara vurmak.

Tımarhane Kaçkını: Oyyhh, ben o güzel kafana kıyamam ki...

Kamer: Bak işte buna inanmam.

Kamer: Bana sen başından kıydın. -_-

Tımarhane Kaçkını: O niye ki? Ne yaptım ben sana?

Kamer: Senin gibi bir zırdeliye alışacağımı bile bile bana mesaj attığın ilk gün çoktan kıydın, sen bana.

Tımarhane Kaçkını: İyi madem.

Tımarhane Kaçkını: Yazmam bir daha.

Tımarhane Kaçkını: Sen de yazma, bir daha.

Kamer: Bak, tımarhane kaçkını.

Kamer: Uğraşmaktan tuhaf bir şekilde zevk aldığımın zır delisi.

Tımarhane Kaçkını: Hakaret etmekten başka bir şey bilmez misin, sen? -_-

Kamer: Lan oğlum tükürürüm ben böyle işe.

Kamer: Kızım en son sen bana anonimcilik yaparak yürüyordun, bende senin yolunu kesiyordum.

Kamer: Ne ara biz bu raddeye geldik?

Kamer: Ne ara sen bana trip atacak, ben de senin tribini çekecek seviyeye geldik arkadaşım?

Tımarhane Kaçkını: Arkadaşım deme bak ilerde lazım olur. 😅

Kamer: Ha ha ha!

Kamer: Çok güldüm!

Tımarhane Kaçkını: Ne var yani?

Tımarhane Kaçkını: Kaç zamandır tek kelime karşılık almadan onlarca kez seni seviyorum dedim sana.

Tımarhane Kaçkını: Yediğim tonla hakarete rağmen yılmadım.

Tımarhane Kaçkını: Beni sana getirmeyeceğini bile bile, ayaklarım kan revan içinde yürüdüm, senin yollarını.