Panzehir 🌙 Texting

🌙 1.2

Lütfen satır aralarını sahipsiz, kelimelerimi boynu bükük bırakmayınız...

Beğenmeniz dileğim ile... ❦

🌙

Bilinmeyen Numara: Bugün sohbetimize normal bir giriş yapmaya karar verdim.

Bilinmeyen Numara: Nasılsın Kamer?

Bilinmeyen Numara: Ve... Ahhh! Günaydın...

Bilinmeyen Numara: Vakit ikindi üzeri olsa da bence sen gözlerini henüz araladığın için gün yeni aydı.

Kamer: Sana göre FAZLA! normal bir giriş oldu sanki?

Bilinmeyen Numara: Hadi lütfen bozma Kamer. Bugün klâsik bir anonimcilik oynayalım.

Bilinmeyen Numara: Ben tımarhane kaçkını olmayan, aklı başında bir anonim olayım.

Bilinmeyen Numara: Sen de klâsik bir yakışıklı çocuk.

Kamer: Yakışıklı bir çocuk olmak için fazla yaşlı, oyun oynamak içinse fazla olgunum.

Bilinmeyen Numara: 90 yaşındaymışın gibi davranmaktan vazgeçer misin? Henüz sadece 25 yaşındasın Kamer.

Bilinmeyen Numara: Ve bence olduğun kişilikten az da olsa soyutlanmak sana da iyi gelecek.

Bilinmeyen Numara: Lütfen...

Bilinmeyen Numara: Lütfen... Lütfen... Lütfen, lütfen, lütfen...

Kamer: Offf tamam!

Kamer: Daha afyonum patlamadan senin boş beleş muhabbetine tahammül edemeyeceğim.

Bilinmeyen Numara: 👏👏👏👏👏

Bilinmeyen Numara: Teşekkür ederim ve bunu duymak harika... 👏

Bilinmeyen Numara: Tamam başlıyoruz, o zaman.

Bilinmeyen Numara: Öhöm! Öhöm!..

Bilinmeyen Numara: Günaydın yakışıklı.

Bilinmeyen Numara: Nasılsın?

Kamer: HasbinAllah...

Bilinmeyen Numara: Kamer, lütfen...

Kamer: Günaydın.

Kamer: Her zamanki gibiyim. En azından hâlâ nefes alıyorum.

Kamer: Sen nasılsın?

Bilinmeyen Numara: Çok ve çok iyiyim, şükür.

Bilinmeyen Numara: Bizim burada gün aydığında güneş değil de parıltılı bir ay beliriveriyor gökyüzünde.

Bilinmeyen Numara: Bugün gözlerim o parıltılı aya isabet etti. Neşem katlandı.

Kamer: Benim bildiğim ay geceleri çıkar ama sen hangi memlekettensin ki, güneş yerini devretmiş?

Bilinmeyen Numara: Sevda ilçesinin gönül kasabasındanım.

Bilinmeyen Numara: Bizim buralarda, göz görmez. Yalnız gönül görür, işitir. Ondan sebep ne dilersen onu izlersin.

Kamer: Benim hiç uğrak veremediğim bir yermiş, orası.

Bilinmeyen Numara: Lütfen efendim, biz kasaba halkı olarak hayli misafirperveriz. En kısa sürede yolunun buralara düşmesini bekleriz.

Kamer: Sanmam hiç.

Bilinmeyen Numara: Umut, derler ya hani. Fakirin ekmeğiymiş.

Bilinmeyen Numara: Eh bizim gönül kasabamızda hayli fakir. Bırakta umut edelim, umutlanalım ki, karnımız doysun.

Kamer: Dilediğin gibi olsun...

Bilinmeyen Numara: Teşekkür ederim...

Kamer: Rahatsız edici derecede çok tuhafsın...

Kamer: Gerçekten bir tımarhane kaçkını olmadığına emin misin?

Bilinmeyen Numara: Ha tabi sen alıştın benim çatlak hâllerime. İki dakika normal rolü yapayım dedim, bünyen kaldırmadı, senin.

Bilinmeyen Numara: O zaman her zamanki hâlime geri dönüyorum. ;)

Kamer: Dön anasını satayım, dön.

Kamer: Sen bugün yine benim beynimi biipleyeceksin belli oldu.

Bilinmeyen Numara: 😅 Yok artık? 😅

Bilinmeyen Numara: Az önce kendi kendine küfrünü mü sansürledin sen? 😅

Kamer: Hiç bir kadının yanında küfür edecek kadar piç değilim.

Bilinmeyen Numara: Helâl sana Kamer. Vallaha helâl.

Bilinmeyen Numara: Seninle konuştuğum her gün seni sevmekte ne kadar haklı olduğumu bir kez daha anlıyorum.

Bilinmeyen Numara: Nâzik, centilmen ve yüreği dibine kadar güzel bir adamsın.

(Görüldü.) ✔✔

Bilinmeyen Numara: Görüldü mü attın sen, bana? 😮

Bilinmeyen Numara: Ama neden ki? 😔

Kamer: Açım.

Bilinmeyen Numara: Doğru ya, poğaçalarını hâlâ almadın, bugün?

Kamer: Acıkmamıştım. Keyfim yoktu, pek.

Kamer: Ama şimdi bir hayli açım. Pastaneye gitmem gerekli.

Bilinmeyen Numara: Tamam, afiyet olsun, Kamer...

(Görüldü.) ✔✔

🌙