just a boy | boyxboy

8. Jason

Jason p.o.v

Ik word wakker met de zo'n knallende koppijn. Ik snap het niet. Waar ben ik? Wat is er gebeurd? Heb ik seks gehad?

Wacht wat, nee, jonge, je bent in een jongens kamer sukkel.

Ik kijk rond. Ik begin het me te herinneren. Ik had te veel drugs op en sliep op een bankje. De deur vliegt ineens open. Een boze jongen, Noah, staat in mijn deur opening.
"OH, hey sorry voor.. Uh.. Ja m'n geschreeuw.." "wat was er?" vraag ik voorzichtig. "problemen met m'n moeder.. Privé dingen.." ik begrijp de hint meteen en vraag dus naar iets anders. "Dusss wat doe ik hier?" "Ik zag je slapen dusja.." "En?" "Je zag, ziet, er slecht uit Jason." Die kwam hard aan. Ik bedoel, ik weet dat ik drugs heb gehad en dus.. Ja.. Je wil me niet zien zegmaar, maar toch. Ik haat drugs. Ik haat m'n leven. "Sorry die was hard.." "Nee, Niks sorry, het is die klote vrienden en die kut drugs." Ik raak in een paniek aanval. Niet wetend wat ik moet doen. Tranen beginnen te stromen. "Ik haat.." Ik word rustig op zijn bed terug geduwd. Noah gaat naast me zitten. "Relax.. Wat is er aan de hand?" "Mijn leven is wat er aan de hand is.." "Want?" Ik twijfel.. Zal ik, zal ik niet?

Noah p.o.v

Hij kijkt hopeloos naar de grond. Ik zie hem denken.
"Wat als ik je thuis breng?"
Hij kijkt meteen bang naar boven.
"wat? Wat is er Jason?" vraag ik een tikkeltje bezorgd. "Niks.. Ik ben dan zo alleen en ik bedoel.. Ik ben bang voor paniek aanvallen.."

Ik denk na.

"blijf slapen." zeg ik uiteindelijk na de lange stilte.
"ik slaap gewoon op de bank beneden.. Pak jij m'n bed maar."
Ik zie hem twijfelen.
"We delen het bed wel.. Hij is 2 persoons." "Sure" zeg ik, zonder emotie, maar toch ben ik bang.

Zenuwachtig ga ik liggen. Ik ben bang voor aanrakingen. Ik lig als een steen op 1 vaste plek. Jason voel ik bewegen. Ineens gaat hij recht op zitten. Ik doe dat dus ook. "wat is er ja.." ik stop meteen met praten. Ik ben geschrokken.

28~03~2019