35. BÖLÜM- Anlaşma

Start from the beginning
                                    

- Seni sormalı. Sen nasılsın asıl?

- Beni birebir sen çağırdın ne oldu? Yani seni hapse sokan adamı çağırmak garip olmuş. Senin için değil gerçi.

- Senden bir şey isteyebilir miyim?

- Hayır ama sen yine de söyle bakalım.

- Senden birini öldürmeni istiyorum.

- Kimi?

- Melodi Sarah Sall.

- Ha buraya gelen kız mı?

- Aynen. Onu öldürsene.

- Neden nefret ediyorsun bu kadar bu kızdan?

- Polislere gözümle gördüm Elenora öldürdü demişti pislik. Sen gebertmezsen ben çıkınca yine gebertirim . Sonra da hakkımla hapse gireceğim. Tek sorun yüzsüz gibi beni ziyarete gelmesi. Sabredemiyorum. Ne dersin?

- Olmaz.

- Neden? Katil değil misin? Yani o kızı öldürmek elinin kiri.

- Sen istediğin için istemiyorum.

- Bak sen psikopatlığı değilsin artık. Sosyopatsın sosyopat.

- Teşekkür ederim. Sana bir şans vermemi ister misin?

- Ne şansı? Kendini öldür falan diyeceksen imkansız. Bu hayatta en çok kendimi severim ben. Annemi öldürürüm yine kendimi öldürmem.

- Seni buradan çıkarırsam Melodi'yi öldüreceğine söz verir misin?

- Nasıl yani?

- Sana dışarıda kalman için 1 ay veriyorum. O 1 ay Melodi'yi öldürmen lazım. Öldürürsen polislere yakalanana kadar süren var. Öldürmezsen seni ben yine buraya tıktırırım. Bu sefer müebbet alırsın ama. Ne dersin?

- Buna kesinlikle evet diyorum.

- O zaman hazırlan yarın seni kefaretle çıkaracağım.

- Neden? Neden böyle bir şey yapıyorsun?

- Senin gerçekten katil olmanı istiyorum.

- Bak biz iyi anlaşırdık senle. Manyak manyak gezerdik. Ama malesef buradan çıkıp seni öldürme şansım olursa acımam.

- Kim olduğumu bilmiyorsun.

- Bulurum. Neyse git artık. Sesin bıkkınlık verdi.

- Elenora bir şey soracağım. Şimdi çocuklar küçükken korktuklarında onlara güven veren anne ve babasının uyanık olmasıdır. Peki söyle bakalım sana güven veren şey ne? Neden bu kadar duygusuzsun? Kim ya da ne sana bu kadar güven verdi?

- Sana söylemek zorunda mıyım?

- Evet.

- Babamın ölmesi benim korkumun gitmesine yol açtı.

- Ne?

- O gün o kadar korktum ki o günden sonra bir daha ciddi anlamda korkmadım.

- Ha sen öldürmüştün o yüzden mi?

- Evet. Gerçi ben sadece elimde çakmak tutuyordum. Onu hatırlıyorum.

- Neyse gidiyorum ben. Yarın görüşürüz.

- Hadi gebermen dileğiyle.

......

AMNESİAWhere stories live. Discover now