AMNESİA

35. BÖLÜM- Anlaşma

Onu görünce afalladım iyice. Yanına gitmeye çalıştım ama hareket edemedim. Korkuyordum ve utanıyordum.

- M-Merhaba Uzay.

- Merhaba... uzun zaman oldu.

- Evet öyle oldu. Ee nasıl-..

- Burada ne yapıyorsun?

- Ben şey...

Böyle söylemesi beni üzdü ama haklıydı. Sonuçta onları ben bıraktım. Onlar beni anlamıyordu ama. Ben orada tüm yıllarımı boşa yaşadığımı öğrenmiştim.

- Ben sizi aramak için gelmiştim.

- Neden?

- Ne?

- Neden bizi arıyorsun? Benim Maya'dan ha erim yok o yüzden kendi adına konudayım. Neden beni arıyorsun Melodi?

- Uzay siz benim arkadaşlarımsınız. Sizi aramam normal değil mi?

- Şimdi mi?

- Benim ne kadar kötü olduğunu gördünüz değil mi? Kendime daha bu yıl gelebildim. Delirmiştim resmen. Bence biraz hak vermelisiniz.

- Sen bize hak ver Melodi. Sen olsan dayanabilir miydin? Bize ettiğin o laflar hala kulağımda. Ne oluyorsa bizi suçluyordun.

- Uzay bak ben özür dilerim. O zaman kafam yerinde değildi. Şu an iyiyim ama.

- Kusura bakma Melodi. Benim gitmem gerek.

- Uzay lütfen gitme. En azından numaranı falan ver. Sizi çok özledim.

Uzay gidiyordu. Onu durdurmam gerekiyordu.

- Uzay seni hala çok seviyorum.

Ona hep bunu söyleyebilmek istiyordum. En azından gitmeden söyledim. Bu da yalancı hastalığın getirdiği iyi bir özellik olsa gerek. Özgüven.

Tabi ben bunu bağırarak söylediğim için Uzay dahil tüm okuldakiler bana bakıyordu.

- Şey.. ben gitsem iyi olacak. Galiba biraz fazla bağırmış olabilirim. Siz yolunuza devam edebilirsiniz.

Uzay'a baktım birkaç saniyeliğine gülümsediğini gördüm. Bu da benden çok fazla nefret etmediğine işaret eder.

- Uzay sen herhalde bir şey yapmayacaksın. Ben gidiyorum bak.

- Melodi ben-...

- Sorun değil tamam. Anlıyorum. Sen de haklısın. Benden nefret ediyorsun. Görüşmek üzere.

Okuldan çıktım. Eve doğru yürüyordum. Giderken arkamda Uzay seslendi.

- Melodi!

Durup arkama baktım. Çok mutlu olmuştum. Bana doğru geliyordu. Sarılacağız herhalde diye düşünürken elime adlı tıp kimlik kartımı verdi.

- Bunu düşürmüşsün.

- Bunun için mi geldin?

- Evet.

- Sağol.

- Önemli değil.

Tekrardan döndüm. Yürümeye devam ediyordum. Anladığım kadarıyla Uzay bir daha beni sevemeyecek. Umarım Maya'yı bulduğum zaman o da böyle tepki vermez. Eğer o da benden nefret ediyorsa bu sefer direk gideceğim ve bir daha onlarla iletişime geçmeye çalışmayacağım.

......

Katil yine Elenora'yı ziyarete gelir.

- Nasılsın güzellik?