I'm The Assassin Princess

Chapter 5: Him?

Akira's POV

Nakarating na ako ng school then i hopped out from my car, someone grab my hand. Sobrang takot ko, dahil baka patayin ako ngbtaong ito. Eh! Babae pa naman ako. Wala kasing katao-tao dito sa parking area, dahil napa-aga ang pasok ko, hindi pa man ako naka-recover kanina tungkol sa nangyari sa bahay, heto na naman?

What the heck! Gusto na ba nila akong mamatay? Lord Jesus, gusto ko pang mag-birthday next week.

"hoy... hoy... " tawag nung someone sa akin. Pero hindi ko pinansin, magtatawag pa kasi ako ng mga Santo, bakda matulungan ako.

"sa lahat ng mga Santo na hindi ko kilala dahil Buddhist ako, tulungan niyo po akong makawala kay someone na hawak-hawak ang maliliit na braso ko... " bulong ko, iyong tipo na nagsasalita pero walang boses, ganun!

"hoy Ara, ano binubulong-bulong mo diyan? Tumigil ka, babatukan kita. Baka! (Stupid! )" Te-teka, Ara? Isa lang ang natawag sa akin ng ganun, pero imposible, nasa Japan siya ngayon nag-aaral. Yah! Isa lang din ang natawag sa akin ng stupid. Unti-unti kong inangat ang paningin ko kay someone, nakayuko kasi ako, nang makita ko na kung sino si someone. Him? Bwiset lang, naiinis talaga ako sakanya.

"nanda! (what the hell! ) You?! " turo ko sakanya habang sinisigawan siya.

"nani? (what? )" nani? nagtatanong pa siya kung ano? Naku... Naku... uunahin ko talaga tong mokong na ito.

"nani? you scared me to death! Aho! (idiot! )" sigaw ko ulit sa kanya. Ano ba kasi ginagawa niya dito sa Pilipinas? I'm all now at peace.

"hindi ko sinasadya, sumimasen (im sorry) Ara-chan, i just want to surprise you. " nakangisi pa niyang pag-papaliwanag sa akin. Arggh! The nerve of him.

"surprise? You want me to die? I thought you're a killer, for Buddha's sake. I call all the Saints that i don't know the name, then i found out that it's just you? Korosu! (i will kill you! )" Bulyaw ko ulit sa kanya. Napansin kong bahagya siyang nagulat, pero bumalik din sa dati ang nakakainis niyang reaksyon.

"I'm sorry okay?! Pfft! HAHAHA...!" tawa pa rin siya ng tawa, ipatapon ko siya sa sun eh! Tignan ko lang kung makatawa ka pa. Ano kayang nakakatawa? Lintek talaga!

"what's funny? You're like a crazy dummy you idiot. " inis kong baling sa kanya, hinampas ko nga siya sa balikat, pero para namang walang nangyari. What the...!

"HAHAHA... I never thought na ganyan ka mag-react kapag nagugulat. HAHAHA. What do you think, may magkaka-interes sayo? Oh com'on Ara-chan. HAHAHA. But you look so cute when you're angry. HAHAHA. " nani? I mean may binulong siya, hindi ko lang maintindihan sa sobrang hina ng pagkaka-sabi niya. Psh! Mabulunan ka sana.

"Stupid crazy dummy Tatsuke. " binulong ko lang iyon, pero narinig niya pa rin, nagulat siya. Kapag sinasambit ko kasi ang mga katagang yan, im dead serious. He don't want me to reach my limit.

That's him! Tatsuke Matsuyama, my irritating childhood bestfriend. Mas matanda siya ng 10 months sa akin. But i don't treat him or call him kuya at pabor daw iyon sa kanya.

"okay fine, i'll stop... " habang nakataas ang dalawang kamay niya sa ere sign of defeat, ibinaba din niya ito at pinunasan ang namumuong luha sa gilid ng kanyang mga mata. Psh!

"What are you doing here crazy dummy? " crazy dummy, pet name ko sa kanya, pero pag kaming dalawa lang.

"I want to see you, Ara " Okay! Pero hindi iyon ang point ko. I know he knows what i'm talking about. Jerk!

"You know what i mean, crazy dummy." pag-popoint out ko.

"Okay, I transferred, a school and a place to live. Satisfied?" Nagulat ako, ang alam ko, hindi siya basta-basta papayagan nina tito dahil sa mahigpit ang mga ito.

"Why so sudden? Diba mahigpit sina tito sayo, bakit ngayon magta-transfer ka and mostly, you gonna live in here. By the way, that's miracle. " i sarcastically reason out.

"Na-uh...! I'm already 17 Ara, kaya i already have my own life and career, though i'm still depending on them. Dapat last year pa ako dito, kaya lang may tinatapos pa kasi akong mga importanteng bagay. " Ahh. Last year? Bakit ngayon lang niya sinabi? Sabagay, minsanan lang din kami mag-karoon ng communication. Spell tamad, A-K-I-R-A, kaya ganun.

"Do i have a choice to return you in your mainland? " Psh! Naiinis na naman ako, i'm not pregnant, don't be so green. HAHA.

"No...! Just behave, okay?! " nakangiti niyang atungal at hinila ako palapit sa kanya sabay yakap. Tsk! Crazy dummy.

"Psh! Simpleng chansing lang Tatsuke? " pagrereklamo ko sa kanya na ginantihan niya lang ng mahinang tawa.

"I miss you Ara-chan... " ngiti-ngiti niya, psh! Ayan na naman ang childish side niya, sa akin lang siya ganyan, pero sa iba ang cold niya sa mga hindi kakilala. Hmmn... Pagbigyan na nga ang crazy dummy na ito, namiss ko din ito kahit papaano.

"I miss you too, crazy dummy... HAHAHA... " naka-pout siyang napatingin sa akin. Psh! So childish, HAHAHA, masaya na din at magkasama na kami.

-------------------------------------------------
Sorry sa matagal na pag-UD, susunod ko na din ang Chapter 6, pambawi man lang, hehe...

VOTE... COMMENT... BE A FAN...

09/15/14>12:51AM

*_DARKFAE