I'm The Assassin Princess

Chapter 2:Table Manner

------

''ano ba yan, bakit ang liwanag? ya... ya... yaya... aish, nakakainis naman, natutulog pa iyong tao ehp! '' maktol ko, habang nagtatalukbong ako ng kumot, antok pa ko, sinipat ko ang orasan ko sa bedside table, anak ng, ang aga pa lang, mamaya pa pasok ko, alam naman nilang afternoon shift ako, whatta life! Nag-alarm ako para hindi malate, pero, hindi ganito kaaga. Bumangon na ako, hindi na rin ako makabalik sa pagtulog. I went immediately to the bathroom, naghilamos ako at nagtoothbrush, nakaka-bv lang, makababa na nga.

Nang makababa na ako, dumiretso akong veranda, i know mom and dad were there, ugali na nila iyon, every morning, umupo ako at may nag serve sa akin ng breakfast.

''mum, you know my sched and routine everyday, you know what day is today? '' bungad ko pag alis ng maid, nakakastress early in the morning, waaaa, ang bata ko pa, magkaka-wrinkles na ako.

''yes sweetie, why? '' she asked,without looking at me, ahh unbelievable.

''thats my point, eh bakit ang aga niyong binuksan ang curtain sa room ko, you know naman na mamaya pa ang pasok ko,the reason why i woke up so early today'' im talking while munching my food.

''dont talk if your mouth is full kira, how many times i told you about the table manner? '' there she goes again, ugh, wala namang tao, ehp, why pretend? at isa pa, nawawalan ako ng manner kapag gutom ako dahil sa pagka-badtrip. Nakaka-sira naman ng appetite si mommy.

''gomen na sai, mama'' sagot ko sa kanya, sa mga hindi po nakakaintindi, ang ibig sabihin po, 'sorry mommy', iyon lang po, amen... hehe, napapa nihongo ako bigla ng wala sa oras.

''you should take responsibilities, of the things you're doing, you know eyes were on you, especially you're a model and a member of the yoshino group and companies, kahit wala ka pa sa tamang edad, you have your own shares in the company, who knows, time will come, you will be the one handling it...'' ang oa ng mommy ko, grabe, paulit-paulit nalang, pagdating sa pagkakamali, may sinasabi.

''mum, nasa table manner lang po tayo, why you came up again in my shares in the company, i already knew it, okay? im just pissed off that's why im like this, dont be so nagger, who open the curtain was her fault, napaaga ang gising ko, mommy naman, iyon ang topic, not my shares, alam na iyon ni ate cecille every thursday, hapon na ako pumapasok'' nakakainis, lalong nasira ang araw ko, pag ako tuluyang maimbyerna, hindi ako papasok, bullcrap!

''in that case, cecille is no longer working in here, she left the house early in the morning, i believe that she forget to tell the new one, about this day, dont worry, it wont happen again, ill tell evangeline about that''patuloy niya iyong sinasabi ng hindi nakatingin sa akin, what do i expect? i just shrug and whisper, 'whatever' , but wait, what is the reason of ate cecile that she leave the house so sudden, the thing i knew, she had five children and they all went to school, she really need money for them! ang dami kong tanong sa sarili ko, pero, wala akong maisip na dahilan,aish,i better ask, mababaliw na ako, nagbabasa pa rin si mommy ng news.

''(i clear my throat), uhm, mum, bakit umalis si ate cecille ang alam ko, lima ang pinag aaral niya, hindi naman niya kaya iyong pag aralin lahat, i know the history of their family...'' ang tanong ko sa kanya, lumingon si daddy at natigilan, pero bumalik din siya sa laptop niya, hmmn, i smell something fishy.

''matanda na si cecille, kaya, pinag-resign ko na, i held her some money to start a business on her own and about the expenses sa pag aaral ng mga anak niya, ang foundation na ang bahala doon, kaya don't worry, everything is fine, okay? '' kahit sinasabi niya ang mga iyon, she didn't bother to look at me, what a nice conversation. But still, im not convince, i know that there is something goin'on here. While im thinking, i didn't notice na umupo na pala sa tabihan ko si onichan.

''ohayo ma... ohayo pa... ohayo imoto... '' haha, ang cute ng onichan ko, he's half-awake with a messy hair, kundi ko lang to kapatid, baka isa na ako sa fans club niya, spell hot... H.O.T , ang puti pa at ang ganda ng kutis... Waaaaaiiiittttt... onichan ko pinagnanasaan ko, watda ef... teka, hapon din pasok ni onichan, its effin eight in the morning pa lang, PATAY! mas worst po siya sa akin... mind to cover your ears guys!

''okasan naman ehh...! '' sigaw ni kuya

''BOOOGSH! tunog po yan ng paghampas ni onichan sa mesa, he already lost his temper, kapag ganyan si kuya hindi siya natatakot kay mama at halata namang nagulat si mama, i told yah.

''i-iho, c-calm d-down, t-tell m-me w-what's w-wrong'' nauutal na sabi ni mama, even me, im afraid of onichan, nanlilisik na ang mata niya, brrr... si papa, tinitingnan lang si mama, haha, ang epic po ng fes namin, waaaah tulong, nag eevolve nanaman si onichan ko... ms author, pakalmahin niyo na po si onichan.

(a:hala,wag mo ako isali dyan, baka wala ng gumawa ng story niyo, kaya mo na yan, chiao!)

hala! anodaw? author naman ehp, kay onichan pa lang, ang hirap na, pano nalang sa future? TT_TT ang bad mo, amp!

-_- author

;( me

''its too early for this day, may practice pa ako mamaya, naman kasi ehp'' hindi pa rin nagbabago ang expression ng onichan ko, mga maids tuloy namin, hindi makalapit, pano ba naman baka ipag-tatapon lang niya, opo, hindi po ito ang first time, pero kahit ganon, hindi pa rin ako sanay, nakakatakot kasi talaga siya.

''o-okay, i'll fix it, huminahon ka na, okay? bago lang kasi iyong maid, kaya hindi pa niya kabisado, pasensya na iho'' and mom compose a shy smile, ilag pa rin siya kay kuya, napansin ko nalang na nagbago ang expression ni kuya, parang...parang... para siyang nagulat?