In The Arms Of Possessive Lucas Pimenova

Chapter 65

"Hindi ka okay..."

"Ayos lang ako."

"Bakit nakasimangot?"

"Okay lang nga."

"And you're rolling your eyes?" Humalik ito sa kamay ko. "Sorry..."

"Bakit ka nag so-sorry?" Inis na baling ko dito. Bakit siya nag so-sorry? E wala naman siyang kasalanan!

"I love you."

Huminto naman sa pag tibok ang puso ko dahil doon. His one-opened-eye express that he's genuinely in love. Nanlamig naman ang sistema ko dahil doon. Butterflies together with the mouse came again into my system.

I don't want to answer him but the way his eyes look unto me makes me weak. "I-I love you, too."

Ilang sandali pa nang dumating si Tita Lucy. May kasama din itong naka business attire. Nag paalam naman ako kay Lucas na bababa lang para bumili.

Habang na sa elevator ay tinignan ko ang cell phone nang mag ring. Natawag si Sean pero nang akma kong sasagutin ay namatay ang tawag. Pumunta na lang ako sa Canteen ng hospital. Napag-isipan ko kasing bilhan si Lucas ng dairy.

Nahirarapan naman akong humanap ng nag yeyelong dairy nang may humablot ng braso ko. Sa gulat ay napatalon pa ako ng literal. Hinarap ko kung sino iyon at nakita ko si Aubrey. In her smudge mascara, red teary and tired eyes and haggard face she dragged me to nowhere.

"Ayos ka lang?" Nag aalalang tanong ko dito nang huminto kami.

"Ako? Ayos?!" Sigaw nito at binitawan ako. Muntik pa akong nadulas dahil sa lakas no'n.

Inis na bumaling ako dito. "Buti nga tinatanong ko pa kung ayos ka lang e!" Inis na ganti ko dito.

"Hindi ako ayos!" Sigaw nito. "Hindi ako magiging ayos!" She cupped her face as she wiped the smudge mascara. Gusto kong maawa dito pero kung aalalahanin kung ilan beses ako nitong sinaktan ng pisikal ay gusto ko na lang manapak.

"Hindi ko na kasalanan 'yon." Akmang lalakad ako nang hablutin nito ang damit ko dahilan para bumalik ako. "Ano ba, Aubrey?!" Reklamo ko pa dito.

"Kasalanan mo! Pati yung nangyari kay Lucas!" Dinuro ako nito. "Nangyari yan kasi sinuway niya si Daddy!" Sigaw pa nito. Sa sobrang lakas no'n ay bahagya pa siyang pumiyok.

Nanlumo naman ako nang maalala iyon. Nang maalala na ako ang dahilan kung bakit nagkakagan'yan si Lucas.

"'Wag mo akong simulan." Inis na kinagat ko ang labi ko para mag timpi.

Akmang mag sasalita pa ito nang may isang boses lalaki ang nanaig. Napaharap ako doon at nakita itong seryoso at malamig na nakatingin sa amin.

"Papa-!"

"Don't call me that." Diring tanggi nito at ngumiwi.

Nakita ko naman kung paanong muling may bumagsak na luha sa mata ni Aubrey. She looks awful.

"Mauree?" Tawag nito sa akin. Agad na tumingin ako sa matanda. "Iwan mo muna kami." Ngumiti ito.

Nag aalangan man ay sumunod ako sa utos nito. Bago pa man tuluyang makahakbang palayo ay hinigit ni Aubrey ang braso ko. Ibinuka nito ang palad ko at may nilagay na kung ano.

Flashdrive

"I-I hope this can change your m-mind." Bulong niya at nauutal pa ito, umiwas din ito agad ng tingin nang sipatin ko ng tingin ang mata niya.

Kinuha ko na lang iyon at iniwan sila don. Hindi muna ako bumalik sa kwarto ni Lucas. Instead, I sat on lobby's waiting area. Ilang sandali din ay nakita kong patungo na si Sr. Pim sa elevator. Agad na tinakbo ko ito habang hindi pa ito nakakapasok.