In The Arms Of Possessive Lucas Pimenova

Chapter 24

Chapter 24: Explain

Two days had passed at muli kaming bumalik ni Wendy sa hospital para icheck ang kamay ko at sabi naman ng Papa niya ay okay na daw pero kailangan pa rin ibenda. Kailangan din ipagpatuloy ang pag inom ng gamot na hindi naman nakakaabala sa akin.

"You'll stay in my appartment until it's like before, bitch." Tukoy nito sa kamay ko.

I just nod.

Two days na din akong hindi pumapasok. Iniwan ko sa appartment ko ang nga cellphone ko dahil baka matempt lang ako na sagutin iyon once na tumawag siya. Kung tatawag siya, 'di ba?

Huminto ito sa parking ng mall para mag grocery. Nang nasa loob na kami ay dumiretso kami sa grocery store at nag simulang mamili. Habang umiikot-ikot ay napagdesisyunan naming mag hiwalay para mapabilis. May binigay din itong listahan ng dapat kong bilhin na sinunod ko na lang.

While searching for the item ay napagdesisyunan kong pumunta sa aid section para bumili ng benda ng may bumangga sa kamay ko dahilan para mabigla ito at sumakit. Napangiwi naman ako at sinubukang 'huwag mamilipit sa sakit. Napapikit ako ng hindi ko na makayanan.

"I'm sorry! Hindi ko sinasadya!" I heard the girl apologize. I just waved my hands on her at pinaalis ito.

Nang makabawi ay halos malunod ako sa pawis. I started again to pick the listed item at nag ingat na. Nang nasa milk section na ako ay hinanap ko si Wendy.

Ang sabi niya ay dito daw kami mag kikita pero wala pa siya. It takes more minutes bago ito dumating. Pumila na kami sa counter at nag usap. Sinabi ko sa kanya na nabangga kanina ang kamay ko at ang sabi niya ay didiretso daw kami pagtapos bayadan ng mga pinamili namin sa hospital.

Tinawanan ko lang ito. I admit she's overacting but that makes me feel lucky to have her.

"Sandali! I forgot about the chilipaste and cheese! Nilagtawan ko kasi kanina 'yon hindi ko kase mahanap. Wait me here—"

"Ako na. Nakita ko na kanina 'yon e." I cut her bago umalis sa pila.

Naglakad naman ako patungo sa section no'n at agad na hinanap iyon. I was searching for the brand that we are using for a long time. Napaatras naman ako ng hindi makita ang brand na iyon dahilan para may mabunggo ako.

Agad na hinarap ko iyon para humingi ng tawad at halos mawalan ako ng dugo ng makita ko kung sino iyon. His eyes met mine kaya dali-daling umiwas ako at akmang aalis ng hawakan nito ng laylayan ng damit ko dahilan para mapabalik ako.

"Grey..." He said, softly. Nanatili akong nakaiwas hanggang sa naramdaman ko na lang na hinawakan nito ang kamay kong may benda. "Fuck." He cursed dahilan para mapatingin ako dito.

I just gave him an unsure smile.

'Ito lang naman ang resulta ng kalandian namin, no, I mean kalandian ko.' I want to tell him those pero nanahimik na lang ako.

Halos mapatalon naman ako ng yakapin ako nito. It was a tight hug pero hindi ako nasosuffocate instead it give me relaxation.

"You're not answering my calls. I came into your appartment pero wala ka do'n. You also don't—"

"I'm resigning. I'll send my resignition letter on your email later." Sabi ko at sinubukang maging matatag. I tried being cold and I think I succeed. Nakita ko naman ang pinaghalong emosyon  sa mga mata nito bago tinalikuran ito hoping he'll stop me and he did.

His hands snake around my waist dahilan para mag dikit ang katawan namin. I just feel the electricity passing on my body.

"Are you serious, Grey?"

"Yeah. Lilipat na ako sa kompanya ni Lee. He offered me a big spot and I think that's where I belong." Pag sisinungaling ko. It's the only way for him to set me free, I know.

"No. You'll stay on my company—"

Mabigat man ang loob ay kinalas ko ang pagkakayakp nito sa akin. I started walking away from him hanggang sa naramdaman ko ang paghila nito sa isa kong kamay para mapaharap ako dito.

"Are you angry?" Aniya at nakita ko naman kung paano umamo ang mukha nito.

"I'm not." Umiling ako dito.

"You are. Let me explain, please?" My hands were wrapped by his hands. Napatingin ako do'n.

What a nice view.

"Explain? Why?" Ngumiti ako at kahit labas sa loob ay bumitaw sa magkahawak naming kamay.

I've never been this fool in one person at sapat na ang bali ko sa kamay para tumigil na ako at umiwas.

"Let's talk somewhere private—"

"No, Sir, baka mamaya may sumugod na naman at sunod na baliin ang leeg ko." I fake a laugh at tumingin sa mukha nito.

This flawless face in my front hurt me, big time!

"I'm sorry about this." Sabi nito at kinuha ang kamay kong may bali.

Dahan-dahan nitong itinaas ang kamay kong may bali at bago pa man nito mahalikan ay hinigit ko na iyon pabalik. His face expressed nothing. He's cold, indeed.

"No need for your sorry and explanation." Ngumiti ako ng mapait. "Wala akong karapatan na hingan ka no'n. We don't own each other—"

"You own me." He said, making me stop.

Napahinto ako dahil do'n at tumingin ng diretso dito. I was shock and speechless kaya huminga na lang ako ng malalim bago napakurap ng ilang beses.

"W-What do you m-mean?" Tanong ko dito.

"You own me, Grey." Aniya at lumapit sa akin. "You own me." Sabi pa nito bago yumakap sa akin.

His warm body makes my tears fall down. Hindi ko na alam kung anong papaniwalaan ko. But one thing for sure, I like him so much. Hindi ko na inintindi ang mga taong nakakakita. Nagtatalo man ang isip at puso ay yumakap ako pabalik dito.

"Allow me to own you." He whispered. "Allow me to court you." His lips kissed my cheeks. "I'm so sorry, Grey. I promise I'll protect you."

Ilang saglit pa kami nagkatitigan dahil sa malalim sa iniisip ko. He's a smart person. Based on his information that I searched his a honorble bachelor and he's the only one to passed the moral and dignity exam on his former school.

Yep. I am that curious about the person I like the most—scratch that—I am that curious about the person I love.

Tinanguan ko naman ito bago ngumiti at muling yumakap dito.