In The Arms Of Possessive Lucas Pimenova

Chapter 58

Bigla namang sumagi sa isip ko si Lucas. How is he doing? May bago ba siyang Sekretarya? Nakakapag pahinga ba siya because the last time I saw him he look so exhausted.

I miss him.

"What are you thinking, baby?" Gulat na lumingon naman ako dito. Malakas ang mga salita nito at alam kong narinig iyon ng lahat.

Nagbulungan naman ang mga tao at tumingin sa amin. Mga babaeng magkakaibigan at ang ibang naroon ay mag isang kumakain lang. They look at us as if they envy us.

What the...

Nang nilingon ko naman si Luis ay nakasandal ito sa upuan niya at mapagmataas na ngumisi sa akin.

Napailing na lang ako at sinubsob ang mukha sa mga palad. I don't want to make any scenes pero Luis keep pushing me to my limits!

"Luis," I looked at him. "You know how hard I tried to keep my respect on you lalo pa't ikaw ang pinakanirerespeto sa Campus." I bit my lip because of that.

"Yah. I know. You need to respect me. Of course."

"I want you to know that I only respect a monster like you inside the Campus at hindi sa labas." I gritted my teeth in anger. He doesn't look bothered at all! Masyadong makapal ang mukha nito!

Hindi pa man ako natatapos ay dumating ang pag kain namin. I don't know if I can eat the foods but I tried to. May respeto naman ako sa pag kain kahit na papaano.

I am half way done on my food ay nagulat na lang ako nang hawakan ni Luis ang kamay ko. My spoon drops on my plate and it made a loud noise.

Nakasimangot na tumingin ako dito.

"Please give me a chance." He caressed my hands. "I'll change for you."

"Anong pinagsasabi mo?"

"Kung iyon ang dahilan kaya ayaw mo akong mahalin, fine! I'll change for you and for the better."

"Are you serious?" Dudang tanong ko dito.

He nodded but I am not satisfied. Pilit na ngumiti ako dito at umiwas. It's so awkward knowing that he'll change because of me.

Inilibot ko na lang ang paningin sa buong kainan. Parang huminto naman ang pag hinga ko nang makita kung sino ang na sa kabilang table. Nagkatinginan naman kami nito. My hearts beats rapidly. Kumirot naman ang puso ko nang makita kung sino ang kasama at kahawakan ng kamay nito.

Si Arissa.

Agad na binawi ko naman ang kamay ko nang hawakan ito ni Luis. Agad na nakonsensya din ako kaya humingi ako ng tawad dito. He just nod and smiled.

Napakagat na lang ako ng labi at napayuko. Akala ko ba hindi dahil kay Lucas kaya siya na rito? Bakit mag kasama sila? At isa pa, mukhang masaya si Lucas kasama 'to. Hindi tulad nang mga nakaraang araw, mas lumiwanag ang mukha nito at bakas din ang saya sa mga mata nito.

Muli naman akong napapikit nang hindi kayanin ang emosyon. Hindi ko alam kung bakit pero nitong mga nakaraang linggo, mas naging emosyonal ako at hindi din kagaya dati na nakokontrol ko.

Hindi ko alam kung sinadya ba ni Arissa na hawakan ang pisngi ni Lucas pero nang gawin iyon ni Arissa ay masayang bumaling si Lucas dito. Sa labis na pag kirot ng aking puso ay hindi ko na nakayanan iyon at agad na hinila si Luis palabas sana ng kainan. He kept on asking why pero laking pasalamat ko dahil for the first time! He let someone drag him.

"Arissa?" Napahinto naman ako nang banggitin nito ang pangalan na iyon.

Nanatili akong nakatalikod sa mga ito. Bahagyang niluwagan ko naman ang pag kakahawak sa pulsuhan nito dahil sa panghihina.

No... Ayokong makaharap si Lucas ngayon... Hindi ko kakayanin!

"L-Luis?" She stattered.

"Hi." Napalingon naman ako sa gulat. They know each other?! "I-I'm with Mauree... My girl." Hinila naman ako nito papunta sa gilid niya dahilan para masubsob ako sa braso nito.

This aggressive bastard!!!

"Oh!" She acted as if she's amazed. "Really?! I'm with Lucas..." Pakilala nito kay Lucas.

Napatingin naman ako dito at nakitang nakatitig lang ito sa kung saan. Nang tignan ko naman ang tinititigan nito ay agad na nanlamig ako at kinuha ang kamay mula sa pagkakahawak ni Luis. Hindi ko alam na magkahawak na pala kami ng kamay!

"Lucas?" Ani Luis na parang nag hihintay ng kasunod.

"Lucas Pimenova... my boy."

My whole worlds literally stops and a minute after it was shattered in pieces. Daig pa nito ang niyanig ng napakalakas na lindol.

"Kayo ulit?" Tanong nito at marahas na kinuha ang kamay ko at pinagsaklop ang mga kamay namin.

Masyado akong nanghina dahil sa narinig para makipagtalo pa dito. I just let him do what he wants. Lalo pa akong nanghina nang ngumisi si Arissa at inabot ang kamay ni Lucas.

"Yes."

I lost my balanced with that. Napasandal naman ako sa braso ni Luis dahil doon. Buti na lang ay may dumaan na Waiter kaya nagmukhang nasanggi lang ako nito.

This sheez hurts

"Ayos ka lang?" Tanong ni Wendy at inihilig ang ulo ko sa balikat niya.

Nandito kami ngayon sa appartment niya. Ikinuwento ko na din dito ang nangyare kanina. She cursed endlessly but I don't complain. Isa kase ang pag mumura verbally ang hindi ko magawa na nagagawa niya naman.

"You know what? Kapag nakita ko ang boss mo na 'yan hindi lang gulpi aabutin niyan."

"Ano ba..." Napaungos na lang ako at yumakap sa braso nito.

I have a lot of paper works for school to do pero pinili kong dumito muna. Kailangan kong ilabas ang sama ng loob ko at ang sakit na nararamdaman ko kase kung hindi... baka hindi ko kayanin.

"You let him fuck you and make you feel special and then and that, then he'll be in a relationship with that girl, again?!" Hinampas nito ang braso ko kaya napadaing ako. "Ano namang reaksyon mo kanina nang makita mo sila?"

"Nasaktan syempre."

"And?"

"Masakit nga!"

"Of course, bitch. That's what you supposed to feel."

"Ano ba!"

"Stupid bitch, subukan mong umiyak sasampalin kita." Pananakot nito.

Umayos naman ako ng upo at napayuko.

"It hurts... I know." I tried to smile. "B-But I can manage."

Lies

My tears escaped and later on I fell asleep on Wendy's lap.