Melek Misin Şeytan Mı?

Bölüm 12

( Emir SAYLAN 'dan...)

Selim... En yakın arkadaşım. Kardeşim, dostum... İçimi bilen, acılarımda yanımda olan yegane kişi. Holdingimizin, inşaat biriminin en gözde mühendislerinden... Evli. Eşi Yeşim... Selim kadar yakındır bana. Kız kardeşim. Hayatımda değeri olan ender kadınlardan...

Selim ve Yeşim, yurt dışında yürüttüğümüz bir projenin başındaydılar ve o hafta projeyi tamamlayıp yurda döndüler.

O gün beni ziyarete gelmişlerdi. Ofisimde değil de inşaat biriminde buluştuk. Selim'in teslim etmesi gereken bazı raporlar vardı ve bu yüzden hemen iş konuşmaya başladık. Yeşim sıkılmıştı. Bu her halinden belliydi. Gülerek baktım ona.

E: Sıkıldın mı?

Y: Sıkılmadım dersem yalan olur. Çok sıkıldım hem de.

E: Hadi ofisime git sen. Orada bekle. Biz de birazdan geliriz.

Y: Ne yapacağım yalnız başıma.

E: Leyla var. Sohbet edersiniz onunla.

Yeşim şaşırmıştı.

Y: Leyla?

E: Leyla... Asistanım.

Y: Yok canım, almayayım hiç. Biliriz senin asistanlarını. Gıcık tipler.

E: Öyle değil işte. Bu seferki farklı...

Bir an duraksadı. Kaşlarını çattı.

Y: Farklı derken?

E: Ya... Ne bileyim farklı işte. Öbürlerine benzemiyor.

Bu sözümle Yeşim'in de Selim'in de bakışları bir garip olmuş, bana kilitlenmişti.

S: Hım! Bak sen.

İmalı bir gülüş vardı Selim'in yüzünde. Neden bilmiyorum bu gülümseme utandırmıştı beni.

E: Ne?

S: Yok bir şey.

Yeşim gülerek ayaklandı.

Y: Ay meraklandım ben şimdi. Gidiyorum valla.

S: Tamam aşkım. Geliriz biz de birazdan.

( Leyla BAYRI 'dan...)

Masama oturmuş, ertesi günün işlerini ajandaya not ediyordum. Kapı açıldı. İçeri narin görünümlü, güzel, zarif bir kadın girdi. Onu görünce ayağa kalktım. Kahverengi uzun saçları vardı. Ve yemyeşil gözleri... Bir yerde görmüştüm bu kadını ama...

Y: Merhaba!

L: Merhaba! Hoş geldiniz.

( Yeşim GÜLGÖREN 'den...)

Beni görünce ayağa kalktı. Oldukça saygılıydı. Sonra giyimi... Emir haklıydı. Bu kızın, en başta görüntüsü, diğerlerinden farklıydı.

Y: Ben... Emir'in arkadaşıyım. Yani... Arkadaşının eşiyim.

L: Yeşim Hanım?

Şaşırmıştım.

Y: Tanıyor musun beni?

Tebessüm etti.

L: Emir Bey bahsetmişlerdi.

Güldüm ben de.

Y: Anladım. Bana da senden bahsetti. Leyla!

Daha sıcak gülümsedi. Elimi uzattım.

Y: Memnun oldum.

L: Ben de.

Tokalaştık.

Y: İşin var mı Leyla? Daha doğrusu... Bana ayıracak vaktin?