Bölüm 9

5K 195 5
                                    


( Emir SAYLAN 'dan...)

Fabrika için gerekli çalışma planını hazırlamayı bitirip uygulamaya geçirmiştik. İş tempomuz normale dönmüştü. Ama ben normal değildim. Aklım, kalbim yerle birdi. İçimde kıpırdanan bir şeyler vardı. Ama ben, bunun ne olduğunu bilmiyordum. Ya da korkumdan bilmek istemiyordum.

Cuma günüydü... O akşam, şirketten çıkınca eve değil de sahilde küçük bir balıkçı meyhanesine gittim ve hem düşündüm hem içtim.

( Melek ARSLAN 'dan...)

O gün, eşim Nedim ve şoför Ahmet, Emir'in babasının isteği üzerine onların yanına gitmişlerdi. Evde yalnızdım. Akşam olduğunda Emir'de eve gelmemişti. Saat ilerledikçe endişem artıyordu. Çünkü uzun zamandır gece hayatından ve kadınlardan vazgeçmişti. Şimdi ne olmuştu da ortada yoktu. Başına bir şey gelmiş olmasından korkuyordum. Leyla'yı aradım.

( Leyla BAYRI 'dan...)

Saat gecenin ikisiydi. Telefonum çaldı. Arayan Melek Anne idi. Evde yalnızdı. Emir Bey ortalıkta yoktu. Sesi o kadar kötü geliyordu ki buraya gelir misin dediğinde reddedemedim onu. Kot pantolonumun üzerine bir gömlek giyip saçımı topladım. Ceketimi de alıp telaşla çıktım evden. Arabaya bindiğimde gözlüğümü takmamış olduğumu fark ettim ama geri dönecek vaktim yoktu.

Eve vardığımda ağlar halde karşıladı Melek Anne beni. Yalnız olduğu için korkmuştu. Sarıldı hemen. Onu sakinleştirmeye çalışıyordum. Çok geçmedi, bahçede bir araba sesi duyuldu. Hemen dışarı koştuk. Gelen Emir Bey'in arabasıydı ama direksiyonda bir yabancı vardı. Bizi görünce arabayı durdurup aşağı indi adam.

- Emir SAYLAN'ın evi mi?

M: Evet.

Melek Anne'nin cevabıyla, arabanın arka kapısına yöneldi adam. Kapıyı açtı. Emir Bey'in inmesine yardım etti. Onu görünce hemen atıldı Melek Anne.

M: Emir!

O ise adamın yardımıyla ayakta zor duruyordu. Gülümsedi.

E: Söyle Meleğim.

Adam lafa girdi. Ben ise bir kenara çekilmiş olanı biteni izliyordum.

- Anacığım. Oğlun içkiyi biraz fazla kaçırdı. Biz de emaneti yerine teslim edelim dedik.

Melek Anne, Emir'in yanına gidip destek oldu ona. Bir kolunu boynuna dolayıp tuttu, diğer koluyla beline sarıldı.

M: Sağ ol oğlum. Sağ ol.

- Sen sağ ol anacığım.

Adam gitmek için kapıya yöneldiğinde arkasından seslendi Emir.

E: Sağ olasın usta.

- Eyvallah!

Çekti gitti adam. Melek Anne, Emir'i eve taşımaya çalışıyordu. Ama o cüssesiyle, bir de sarhoş haliyle, onu yalnız taşıması imkansızdı. Yardıma gittim. Emir'in diğer kolunu da ben doladım boynuma.

( Emir SAYLAN 'dan...)

Sarhoştum ama aklım başımdaydı. Melek Anne beni tutmaya çalışırken, arkamızdan biri geldi. Diğer kolumu tutup boynuna doladı. Baktım. Leyla'ydı.

( Leyla BAYRI 'dan...)

Şaşkın bir tebessümle yüzüme baktı.

E: Leyla!

( Emir SAYLAN 'dan...)

Şaşkındım. Bir an gerçekten sarhoş olduğumu ve hayal görmeye başladığımı sandım.

Melek Misin Şeytan Mı?Where stories live. Discover now