AMNESİA

1. BÖLÜM - Yeni Yıl

Öncelikle kendimi tanıtmam lazım. Benim ismim Melodi. Kaliforniya'da yaşıyorum.  Bu yıl liseye geçeceğim. Nasıl bir yer olduğu hakkında bir fikrim yok ama sıkıcı olduğunu düşünüyorum. En yakın arkadaşım Maya ile beraber hep aynı okullarda okuduk. Bir de çok şirin ama bir o kadar kurnaz bir kardeşim var.

Rehber hocam suratıma ben deliymişim gibi bakıyordu. Bana bakmaya devam ederken çıkmam gerektiğini anladım ve dışarı çıktım.

Açıkçası benim okulum garip bir okul. İlkokuldan liseye kadar bu okulda okuyacağım. Tabi para ile okuyorsun. Maya ile hep aynı okulda olmamızın sebebi de bu zaten. Yarın okul başlayacak. Ve ben yazı büyükannemin evinde oturarak geçirdim. Tamam ilk günler eğlenceliydi ama bir sonra hiç güzel gelmiyor. Umarım bu sene farklı şeyler yaşarım.

Okuldan nefret ediyorum ama asla derslerimi aksatmam. Çünkü geleceğim benim için önemli.

- Nasıl geçti?

- Maya lütfen bugün bize gel. Yarın okula beraber gidelim.

- Tamam ama bunu aşacağız tamam mı?

- Tamam sağol.

.....

Eve gittik. Maya ile direk odama geçtik. Evde misafir vardı çünkü.

Maya'dan biraz bahsedecek olursak o benim gibi değil. Özgüvenli ve hayatını yaşıyor. Ben de onun gibi olmak istiyorum. Ben çok kibar bir insanım. O ise içinden geleni direk söylüyor.

- Ee Melodi bugün ne yapıyoruz?

- Evde oturup dizi izlemeye ne dersin?

- Ya da~...

- Hayır Maya dışarı çıkamayız.

- Neden? Bak ilk seferi aşınca devamı gelir.

- Aslında haklısın.

Beraber gizlice kapıdan dışarı çıkmaya çalıştık. Tam kapıyı açacakken babam ve annem bizi gördü.

- Görmemiş gibi yapacağız hadi gidin.

Işte bu yüzden onları çok seviyorum.

Dışarı çıktık. İlk defa tek başıma arkadaşımla gezecektim.

- Melodi.

- Efendim?

- Belki de bir ara Uzay'ı da çağırmalıyız.

- Maya lütfen dalga geçme. O benim kardeşim gibi.

- Tabi kendisi öyle demiyor.

- Olabilir. Onu seviyorum ama sadece-..

- Arkadaş olarak. Neyse gezmeye devam edelim.

Uzay da bizimle çocukluktan beri takılan biri. Gerçekten çocukluğumuzdan beri hep benden hoşlandığını söylüyor ama bence sadece küçüklükten kalma bir his. Sonuçta bir insan o kadar uzun süre sadece bir kişiyi sevemez. Ben onu sadece arkadaş olarak seviyorum. Umarım o da bunu anlar.

Gezmeye devam ediyorduk.

- Maya?

- Tamam tamam biraz eğlenelim. Duvarları boyamaya ne dersin?

- Bu bir suç biliyorsun değil mi?

- Kesinlikle.

- Ya yakalanırsak.

- Bir şey olmaz.

Maya tahmin ettiğim gibi önceden hazırlanmıştı. Bunları yapacağımızdan çok emin olduğu belliydi. Sprey boyaları çıkardı. Açıkçası korkuyordum çünkü babam beni sorun çıkartmayacağımı düşünürek görmezden geldi. Yani klasik bir Melodi Sera Sall olmamı istedi. İsimlerim ve soyadım çok saçma değil mi? Kiminle konuşuyorsam.