Het internaat

Hoofdstuk 10: laat me los!

[ Elise ]

"Zo, zo heeft ze zo erg tegengestribbeld dat je haar moest neerslaan?!" Hoor ik een lacherige mannenstem vragen. "Tja, ze deed moeilijk en riep om help," zegt de man die me mee heeft genomen. "Iets wat veel mensen fout doen," zegt de andere man weer. Ik heb te veel pijn om te reageren en val weer in een diepe slaap.

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Kreunend word ik wakker. Ik hoor de 2 mannen wat zeggen van "ze is wakker" en "nu kunnen we verder." Maar ik let meer op de hevige koppijn. Verder heb ik eigenlijk niks. Oke dat lieg ik mijn zei steekt enorm maar dat komt door dat mes. En mijn been lijkt er af te zijn van de pijn. O hij is er ook af. Nee dat lieg ik weer, maar er zit wel een mega diepe snee in, dat deed die voordat die me een ram op me slaap gaf waardoor alles zwart werd. "Dameke, Dameke, Dameke, niemand is zo pittig als jij, maar als je niet naar ons luistert dan," en hij wijst naar de diepe snee op mijn been, "we zijn niet bang je pijn te doen meiske," maakt hij zijn zin af. Ik mompel met wat op een is goed moet lijken. "En nu kom je met ons mee!" Zegt de enge man die zegt dat die Mark heet. "Laat me los!!! Gil ik als Mark me ruw verder trekt. Ik dacht dat je zal luisteren?" Vraagt de eerste man Peter pissig. "Tja niet alles gaat zoals je wilt Peter," ik spuug de woorden uit en rek de 2e e van Peter extra lang uit. "Als jij niet naar ons luister dame," "dan doe je me pijn, I know," maak ik zijn zin verveelt af. Hij mompelt wat en duwt me verder.

---5 miljoen x laat me los gegild te hebben en 3 in me armsneeën verder---

Gillend duw ik tegen de deur maar het blijft dicht. Ik laat me tegen de deur zakken en stop mijn hoofd in mijn handen. Ik bestudeer me armen op mijn linkerarm loopt een grote snee waar 2 kleintjes aan vast zitten. Waarom ben ik zo eigenwijs? Eugg... De kamer is donker maar er is toch een streepje licht er is een bed, een stoel met een tafel, een raam en een wacht een raam?! Ik probeer op te staan maar zak weer door me knieën. Kom op El, je kan het. Ik loop stapje voor stapje naar het raam en schuif de gordijnen tot het laatste puntje. Shit, dit is de 4e verdieping daar kom ik nooit naar beneden. Dan maar op bed liggen. Als ik op me buik lig voelt er iets hard in mijn broekzak. Tuurlijk domkop, en ik sla op me hoofd. Mijn mobiel! Ik pak het witte ding uit mijn zak en scrol naar Jim's nummer. Ik typ snel H.E.L. net als ik de laatste letter wil intypen komt Mark woest de kamer binnen ruw trekt die het apparaat uit mijn handen net als ik op verstuur kon klikken. "Jij klote kind! Hoe kan je?!" Nou gewoon op verstuur klikken," zeg ik simpel. Ik krijg een keiharde klap in mijn gezicht en een stomp in me buik. En val voor de duizendste x vandaag neer op de grond. Hij stormt boos de kamer uit, ondertussen ik lamlendig op het bed lig.

En nu? Toch maar uit het raam? Nehh dat word hem nie, hopelijk snapt Jim mijn bericht.

[ Jim ]

Slaperig word ik wakker door mijn mobiel die een ping geluid maakt. Wie whapt er nou om 6 uur s' ochtends?! Mijn ogen lezen het niet afgemaakte woord opnieuw en opnieuw, mijn hele lichaam verstijfd en ik ben meteen klaar wakker. Ik lees nog een keer de H.E.L van Elise en loop naar de badkamer. Ik doe een plens water in me gezicht en doe de kraan weer uit ondertussen ik mijn broek aantrek. Met een schoen en een halve schoen aan ren ik naar Elise's kamer. Gelukkig de kamer is open. Na mijn veters in een strik te hebben gelegd ren ik naar haar kamer, en ja hoor ze is er niet. Ik ren terug de andere kamer in waarbij ik struikel over de poot van het bed en de lamp op het nachtkastje meeneem in mijn val. Nou ja voordeel bij nadeel toch? Want het meisje is meteen wakker. "Ehm hallo?! Wat doe jij hier in vredesnaam?!" "Jim toch?" Vraagt ze boos en verward. "Ja klopt maar trek iets aan waarmee je op straat kan en loop naar de gang, ik wacht daar," zeg ik gehaast. "Waarom?!" "OMDAT ELISE ZOEK IS!!!" Gil ik waarbij ze meteen het bed uit springt. "Maar misschien moet je wel wat aan doen," zeg ik wijzend naar haar hemd en slipje. "Ja inderdaad, maar WAT?!" Zegt ze. "Ja zoek, maar ehm hoe heet je eigenlijk?" Vraag ik om het minder ongemakkelijk te maken. "O ik ben Carlijn, maar we moeten snel gaan dus ga jij maar naar de gang ik kleed me om en pak wat handige spullen," zegt Carlijn. Ik antwoord dat het goed is en loop naar de gang. Binnen 1 minuut is Carlijn er ook en rennend naar buiten ondervraagt ze me...

"Dus als ik het goed heb, kreeg je dat bericht en hiermee gaan we naar de politie?" Vraagt Carlijn nadat ik heb uitgelegd. "Ja klopt, maar ik heb geen ander bewijs, dus tja," zeg ik. Ze knikt en we zitten ondertussen op mijn scooter. 

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Als we bij het politiebureau zijn aangekomen worden we meteen in een verhoorkamer gezet en vertellen we het kleine verhaal. "Maar het enige bewijs is het halve HELP sms-je?" Vraagt de politievrouw. "Ja helaas wel maar ze zou dit nooit voor de lol doen." Zeg ik met behulp van de knik van Carlijn. "We willen best zoeken maar met 1 sms-je kan het tijdverspilling zijn, als ze morgen nog niet terug is, kom dan maar terug. Dan praten we wel verder,"nzegt de vrouw weer. We knikken, zeggen gedag en lopen terug naar buiten. "Dit is hopeloos," zucht ik.

Heey, dit was dan het nieuwe hoofdstuk, niet heel lang maar hij staat er wel meteen na de 4 votes. Voor de votes THANK YOUUUUU:)!!! Carlijn mijn live vrendin heeft een rol gekregen van Carlijn;) Dat is er ook weer uit, Poehh ehm ik ga verder bij 5 votes en 1 comment:)

DAAAAAAAAAAAAAGG THNX FOR READINGGGGG:)