Stronger

Κεφάλαιο 44://Ούτε του Αϊνστάιν του το είχε κανείς ότι ήταν ιδιοφυΐα//

Έβγαλα το κινητό μου και πληκτρολόγησα μήνυμα στον Δημήτρη.

'Στράικ 2'

Η απάντηση δεν άργησε να έρθει.

'Που εισαι τώρα;'

'Στην τάξη έχουμε κενό'

'Εχετε κενό??? Άστα όλα πάνω μου 😉😏'

Σήκωσα το βλέμμα μου από το κινητό μου και είδα την Αθηνά και τον Γιώργο να κοιτάνε.

Η Αθηνά σήκωσε το χέρι της για να κάνουμε κόλα πέντε.

"Να δει ότι κανείς δεν αγνοεί την κολλητή μου"
Είπε.

"Θα συμφωνήσω"
Είπε ο Γιώργος.

"Δεν είχες και άλλη επιλογή"
Είπα εγώ.

"Τι εννοείς;"
Με ρώτησε αυτός.

"Εννοώ ότι το είπε η κοπέλα σου και είναι καλό για την κολλητή σου"
Είπα εγώ.

"Έχει δίκιο. Αν δεν συμφωνουσες, καταστραφηκες"
Του είπε η Αθηνά.

"Καταστραφηκα ε;"
Της είπε και την πλησίασε απειλητικά.

Ενώ ήταν έτοιμοι να φιληθουν η πόρτα άνοιξε απότομα και όλοι γύρισαν το βλέμμα τους προς τα εκεί.

Ο Δημήτρης.

"Σημαντικό σημαντικό σημαντικό"
Είπε και αφού ήρθε γρήγορα προς το μέρος μου, έπιασε το χέρι μου και με τράβηξε γρήγορα έξω. Περάσαμε τον διάδρομο και κατεβήκαμε τις σκάλες. Κολλήσαμε πέντε.

"Ο δικός σου θα έσκασε"
Είπε αυτός κι εγώ γέλασα.

"Λοιπόν..."
Είπε και έβγαλε ένα χαρτάκι από την τσέπη του.
"Αυτό είναι για σένα"
Είπε και μου το έδωσε.

Πάνω έγραφε

Στραικ δύο

Αγαπητέ αναγνώστη, για να το διαβάζεις αυτό, μου έχεις μιλήσει και κάτι παιχτηκε με την σχέση σου και έφτασες στο στραικ δύο...

Καταρχήν αν έχει να κάνει και με ζήλεια, μην το δείξεις. Ο καλύτερος τρόπος για να κάνεις κάποιον/κάποια να τρέξει από πίσω του, είναι να τον σνομπαρεις. Και όχι προφανές και γυρίσει και σε ρωτήσει ευθέως γιατί τον/την σνομπαρεις. Αυτή την φορά, εσύ έχεις τον αέρα. Αυτή την φορά θα σνομπαρεις πριν από αυτόν. Και φυσικά, θα τον/την κάνεις να ζηλέψει (χωρίς να απατήσεις προφανώς). Απλά έχε τον αέρα του δεν με νοιάζει, του θα προτιμούσα να μιλάω με κάποιον άλλον αντί για σένα, του ξέρω ότι είμαι θεά γι'αυτό θα πέσεις στα πόδια μου να με παρακαλέσεις. Φυσικά και ακόμα μιλάμε για έναν αέρα μην το χεσουμε κιόλας.