Stronger

Κεφάλαιο 39://Δεν σας είχαμε για... Τέτοιες//

"Σου μίλησε καθόλου όλη μέρα;"
Ρώτησα την Αθηνά όσο κάναμε βόλτες.

"Όχι το γουρούνι"
Μου είπε μουτρωμένη.
"Μην μου πεις πως έστειλε σε εσένα;"

Ναι όπως καταλάβατε μιλούσαμε για τον Γιώργο.

Εγνεψα θετικά δειλά.

"ΤΙ; Και τί σου είπε;"
Με ρώτησε.

"Να σου πω ο αδερφός μου είπε πως είχα μεθύσει πολύ χθες βράδυ δεν πιστεύω να έκανα καμιά μαλακια;"
Είπα με κοροϊδευτικη φωνή.

"Τς"
Έκανε η Αθηνά.
"Είναι που μας έλεγε πως αυτός μετά από μεθύσει τα θυμάται πάντα. Τι του απάντησες;"

"Δεν του απάντησα. Γιατί θυμήθηκα και εγώ πως αυτό μας έλεγε πάντα και λέω προσπαθεί να την γλιτώσεις με τον εύκολο τρόπο. Αλλά δεν άκουσες και το χειρότερο..."
Είπα.

"Ωχ τι; Σου ξαναεστειλε;"
Με ρώτησε.

"Όχι. Έστειλε και στον Ίωνα"
Είπα.

"Καλά σοβαρά τώρα; Ακόμα και στον Ίωνα;"
Είπε αυτή.

"Ναι"

"Και τι τον ρώτησε;"

"Ακριβώς αυτό που ρώτησε και εμένα"

"Και του απάντησε;"

"Αχα. Του είπε ένα σκέτο 'Ναι'"
Της είπα.

"Ωραίος!"
Είπε αυτή.

"Και μετά τον ρώτησε τί μαλακια έκανε και ο Ίωνας είπε να ρωτήσει εμάς και όχι αυτόν"
Της είπα.

"Σου έχω πει πως τον πάω αυτον;"
Μου είπε.

"Βασικά όχι. Και για να μην το ξεχνάμε όταν τον πρώτο γνώρισα μαλακα τον ανεβαζατε μαλακα τον κατεβαζατε"
Της είπα.

"Καλά τα θυμάσαι ακόμα αυτά; Ρε αυτά ήταν τόσο παλιά που παραλίγο να τα ξεχάσω τι πας και ξεθαβεις ρε Ζωή περασμένα ξεχασμένα μια χαρά παιδί είναι ο Ίωνας"
Είπε αυτή.

Ρολαρα τα μάτια μου.

"Ναι ναι ξεθαβω..."
Μουρμούρησα.

"Εμ άμα σου λέω εγω!"
Μου είπε και γελάσαμε.

"Τέλος πάντων τί θα κάνουμε με αυτόν;"
Την ρώτησα.

"Ξέρω γω; Μάλλον θα περιμένουμε να έρθει πάνω σε ένα άσπρο άλογο το οποίο σέρνει ένα τσουβαλι τριαντάφυλλα και να πέσει στα πόδια μας"
Είπε.

"Γενικότερα να γεράσουμε με δέκα γάτες"
Της είπα και γελάσαμε.

Εκείνη την ώρα χτύπησε το κινητό μου.