Κεφάλαιο 42://Ψωνάρα//

195 21 138
                                    

Υπαρχουν πολλά είδη ανθρώπων όταν μπαίνει ο καινούριος χρόνος.

Είναι αυτοί, που βάζουν πολλούς στόχους, για την νέα χρονιά, κάποιοι τους πετυχαίνουν, άλλοι όχι.

Είναι άλλοι που είναι τόσο απαισιόδοξοι που πιστεύουν πως ο νέος χρόνος θα είναι χειρότερος από τον προηγούμενο και τσαντιζονται όταν ακούνε κάποιον ενθουσιασμένο.

Είναι άλλοι που αγχώνονται πιθανών για τις νέες προκλήσεις που θα φέρει ο νέος χρόνος.

Κάποιοι χαίρονται γιατί ειναι θρήσκοι, άλλοι περιμένουν τον άι Βασίλη, ο οποίος παρόλο που φέρνει τα δώρα σε μια νύχτα τυχαίνει και τα μισά παιδιά παίρνουν τα δώρα τους τα Χριστούγεννα ενώ τα υπόλοιπα την Πρωτοχρονιά.

Άλλοι πάλι, περιμένουν τον έρωτα της ζωής τους και άλλοι απλά κάθονται στην ησυχία τους και περιμένουν να δουν τι θα τους φέρει η ζωή.

Εγώ συγκεκριμένα, μιας και είπαμε και ζωή, είμαι μια κατηγορία από μόνη μου. Είμαι απλά ενθουσιασμένη. Δεν λέω ωραία τα δώρα αλλά και μόνο που έχουμε διακοπές μου φτάνει. Έχω μια τάση να είμαι πάντα στην τρελή χαρά, ειδικά όταν βλέπουμε παιδικά, όπως τώρα που βλέπουμε την Μπάρμπι με τα ξαδέρφια μου.

Όχι βέβαια αυτήν την καινούρια με τα σπίτια της Μπάρμπι κι έτσι, βλέπαμε το μαγεμένο κάστρο.

"Δυο φωνέεςς τραγούδι γιααα δυοοο"
Τραγουδούσα μαζί με την τηλεόραση, όσο έτρωγα ένα ωραιότατο μελομακάρονο.

Το πρώτο για φέτος.

Α ναι μπήκε η καινούρια χρονιά παραλίγο να το ξεχάσω.

Είναι όπως όταν ξεκινάς την Δευτέρα λυκείου και σε ρωτάνε τι τάξη πας και λες πρώτη από συνήθεια. Ναι αυτό τέλος πάντων.

Το βράδυ που πέρασε κάναμε ρεβεγιόν (να την κάνει ο Θεός) στο σπίτι κάτι άλλων θείων μου ενώ το προηγούμενο πρωί είχαμε πάει τα ξαδέρφια μου και την Χρυσάνθη για κάλαντα με τον Ίωνα.

Τίποτα το ιδιαίτερο.

Τέλος πάντων. Πρέπει να αρχίσω να ετοιμάζομαι γιατί θα βγω με την Αθηνά και τον Γιώργο.

Με τα χίλια ζόρια σηκώθηκα.

Έβαλα ένα μαύρο παντελόνι, ένα μπορντό πουλόβερ, τα μαύρα vans μου, και το μαύρο μπουφάν μου. Βάφτηκα λίγο, έβαλα κολόνια και έτοιμη.

Είχα βάλει σκοπό για τον καινούριο χρόνο να πηγαίνω στις βόλτες στην ώρα μου οπότε έφυγα πέντε λεπτά νωρίτερα από την ώρα που είχαμε κανονίσει.

StrongerWhere stories live. Discover now