Stronger

Κεφάλαιο 5//Κι εγώ τι θα κερδίσω;//

Δύο εβδομάδες.

Δύο ολόκληρες εβδομάδες και ακόμα δεν έχω μάθει τί στο καλό με ήθελε το χαμένο. Όχι πως με πολύ-ένοιαζε. Συνήθως το ξέχναγα αλλά ώρες ώρες, όπως τώρα που δεν έχω τί να κάνω, αναρωτιόμουν. Μα τι στο καλό μπορεί να ήθελε αυτός από εμένα;

Ωχ τώρα που τα λέμε τι ώρα πήγε;

Ω σκατα είναι επτάμισι και σε μισή ώρα θα βγω με τα παιδιά.

Πω ποιος ετοιμάζεται τώρα...

Έβαλα το μαύρο παντελόνι μου με μια καλή μαύρη μπλούζα και τα μαύρα vans. Δεν είναι πως είμαι γκοθ ή κάτι τέτοιο, απλά μου αρέσει το total black.

Βάφτηκα λίγο, και περίμενα να περάσει η Νικολέτα να με πάρει από το σπίτι. Ναι μένουμε πολύ κοντά.

Το καλό ήταν πως και ο αδερφός μου είχε βγει και οι γονείς μου θα βγουν μόλις γυρίσουν από την δουλειά οπότε έχω το ελεύθερο και δεν χρειάζεται να ανησυχώ για το τί ώρα θα γυρίσω.

Ιωνας POV

Πραγματικά δεν ξέρω τι να κάνω.

Να της το πω;

Γαμώτο.

Γιατί πρέπει να είναι το μόνο κορίτσι με το οποίο συναναστρέφομαι που θα μπορούσε να με βοηθήσει;

Γιατί πολύ απλά τα υπόλοιπα δεν νοιάζονται για τον ίδιο τους τον εαυτό.

Και γιατί έπρεπε ο πατέρας μου να μην με αφήσει να πάω φροντιστήρια;

Ντάξει το καταλαβαίνω πως την προηγούμενη φορά που με είχε στείλει φροντιστήριο δεν είχα πατήσει στην τάξη.

Μα να λέει πως δεν θα χαλάσει άλλα χρήματα για την εκπαίδευσή μου, και γενικά για εμένα, αν δεν περάσω την γαμημένη τάξη;

Το κινητό μου χτύπησε. Κοίταξα την οθόνη και είδα πως ήταν ο Μιχάλης.

''Πού είσαι ρε μαλακα;''

Ρώτησε.

''Τι λες μωρέ;''

Του είπα.

''Μαλακα υποτίθεται πως θα ήσουν εδώ ένα τέταρτο πριν!''

Είπε τσαντισμένος.

''Τι πήγε κιόλας οχτώ;''

Είπα.

''Όχι εσένα περίμενε!''

Μου είπε ξανά τσαντισμένος.

''Και μην κάνεις καμιά μαλακια και κωλώσεις και δεν έρθεις!''

Είπε.

''Καλά, καλά. Σε ένα τέταρτο θα είμαι εκεί''

Είπα εγώ.