Stronger

Κεφάλαιο 8://Πολλά δεν ρωτάς;//

Τελείωσα το μάθημα μαθηματικών και βγήκα έξω από το φροντιστήριο. Είδα την μηχανή του, αλλά όχι αυτόν. Πλησίασα και κοίταξα γύρω μου, μέχρι που ένιωσα μια ανάσα στον λαιμό μου.

"Γεια"
Είπε και γύρισα για να αντικρίσω τα γαλάζια μάτια του.

"Στο διάολο με τρομαξες"
Του είπα πάνω στην ώρα που συνηδειτοποιησα πως ήμασταν πολύ κοντά.
"Θα φύγουμε ή θα κάτσουμε εδώ να κοιτιωμαστε;"
Του είπα και απομακρύνθηκε.

Χαμογέλασε και ανέβηκε στην μηχανή.

"Θα φύγουμε ή θα κάτσεις εδώ να με κοιτάς;"
Μου είπε.

Ρολαρα τα μάτια μου και ανέβηκα στην μηχανή.

Ξεκίνησε να οδηγάει με μεγάλη ταχύτητα, μέχρι που φτάσαμε σπίτι του. Πάρκαρε την μηχανή και άνοιξε την πόρτα. Μπήκαμε μέσα, και αντίκρισα μία γυναίκα, την Χρυσάνθη και ένα μωρό που ήταν περίπου ενός χρονών.

Αχου το!

Πλησίασα και το κοίταξα.

"Γεια!"
Είπε η Χρυσάνθη ενθουσιασμένη και με αγκάλιασε.

"Γεια σου Χρυσάνθη!"
Είπα και την αγκάλιασα και εγώ.

"Γεια"
Είπε η γυναίκα.
"Θα πρέπει να είσαι η Ζωή"
Μου είπε.

"Ναι"
Απάντησα.

"Είμαι η Δήμητρα η γυναίκα του Πέτρου"
Είπε χαμογελαστή.

"Χάρηκα"
Της είπα.

"Κι εγώ. Ήρθατε για το πρώτο μάθημα;"
Ρώτησε.

"Ναι... Απλά είδα τα μικρά και παρασύρθηκα"
Είπα χαμογελαστή.

"Σου αρέσουν τα μικρά;"
Με ρώτησε.

"Αχα!"
Απάντησα ενθουσιασμένη.

"Θέλεις να το κρατήσεις;"
Με ρώτησε.

"Ναι"
Είπα και μου έδωσε το μωρό που κρατούσε στην αγκαλιά της στην δικιά μου.

Ήταν τοσοδουλικο!

"Είναι τόσο μικρό"
Είπα χαμογελαστή όσο το κοιτούσα στην αγκαλιά μου.

"Είναι όντως"
Απάντησε εκείνη.

Γύρισα και κοίταξα τον Ίωνα που μας κοιτούσε.

"Θα κάνουμε μάθημα ποτέ;"
Είπε.

"Ναι έρχομαι"
Του είπα.

Έδωσα το μωρό πίσω στην κυρία Δήμητρα και ακολούθησα τον Ίωνα. Μπήκαμε στο δωμάτιό του, και ξεκινήσαμε το μάθημα.