verborgen baby

18

Na het eten ruimen ze de tafel op en maken zich klaar. Agustín's moeder kan er elk moment zijn. ze leggen Gastón in zijn wieg om te slapen. Na een paar minuten gaat de bel. Agustín is nog bij Gastón dus doet Carolina open.

- hallo. - zegt Caro.

- hallo, weet u waar mijn zoon Agustín woont want ik denk dat ik me van appartement heb vergist.

- nee u vergist zich niet hij woont hier.

- en wie ben jij?

- ik ben zijn vriendin.

- dat wist ik niet, ik denk dat ik veel heb gemist.

- komt u binnen, Agustín kom zo

De twee vrouwen gaan naar binnen en gaan in de zetel zitten wachtend tot Agustín komt.

- hoe lang zijn jullie samen?

- van vandaag zijn we terug samen.

- terug?

- ja, we waren nogeveer anderhalf jaar geleden ook samen maar toen waren we 1 jaar samen.

- heeft hij het toen uitgemaakt omdat hij weg moest?

- ja, waarom?

- ik had niet verwacht dat hij het zou uitmaken omdat hij van mij moest komen.

- waarom moest hij komen?

- mijn zus was toen overleden aan een ernstige ziekte en mijn vader ook dus het zat in de familie. Voor alle zekerheid moest iedereen zich laten controleren. Niemand had het buiten Agus. Ik wauw dat hij terug bij ons kwam wonen voor een tijdje tot hij genezen was. Na ongeveer een jaar was hij genezen van die ziekte en kwam hij terug naar hier. Ik denk dat hij het heeft uitgemaakt om jou hier niet mee in te betrekken.

- dat had ik niet verwacht.

- heeft hij je niets gezegd?

- nee.

Op dat moment komt Agustín binnen en ziet zijn moeder zitten, hij gaat naar haar toe en kust haar op de wang dan gaat hij naast zijn vriendin zitten.

- waar hadden ze het over?

- waarom heb je haar nooit verteld waarom je weg moest?

- mam, je weet dat ik daar niet graag over praat.

- het kan iedereen overkomen. Jij had gewoon de pech en daar moet je je niet voor schamen.- zegt Agustín's moeder.

- sorry dat ik nooit iets over verteld heb Caro.

- maakt niet uit, ik snap je.

- hij heeft wel altijd over jou zitten praten en hij was blij toe hij weg mocht om jou terug te zien.

- wist Mike hier van?

- ja, hij was de enige die het wist.

- maar dat is nu verleden en jullie zijn terug samen.

- ja hoewel het niet zo makkelijk was.- zegt Agustín.

- waarom?

- dat vertellen we wel als papa er ook is.

- is goed.

Agustín's moeder, Agustín en Carolina praten over veel dingen. Ook laat Agustín's moeder foto's van Agus zie toen hij klein was. Agustín was deze keer degene die de deur open deed toen er geklopt werd. Hij gaf zijn vader een knuffel en ging naar waar de vrouwen waren. Zijn vader keek verbaast om Carolina daar te zien.

- en wie is deze mooie meid?- vraagt Agustín's vader.

- ze is mijn vriendin.

- dat wist ik niet.

- wat wilde jullie nu vertellen?

- toe ik terug naar hier kwam, kwam ik Caro terug tegen op een feest waar Mike me voor gevraagd had. Ik wist niet wat ik had aangericht toen ik vertrok. Ik wist niet hoe ik alles met Caro moest goed maken nadat ik zomaar was weggegaan. We kregen ruzie en zij besloot met iemand anders samen te zijn. Na een paar maanden hoorden ik iets van Mike waardoor ik direkt naar Caro ging maar ze was koppig maar heeft wel naar me geluisterd. Die dag daarna was ik naar haar opzoek gegaan en vond ik haar om een bank in het park. Na ik weg was gegaan had ze ruzie met haar vriend en de volgende ochtend was ze weg gelopen. Ik heb haar toen meegenomen naar hier.

Gastón begint te huilen in zijn kamer waardoor Agustín's ouder verward kijk. Agustín en Carolina kijken elkaar aan. Dat waren ze nog vergeten ze zeggen.

- is dat een baby?- vraagt Agustín's moeder.