verborgen baby

4

-Waarom heb je niet verteld dat ze een kind heeft?- zegt Agustín. Hij en Mike zitten in Mikes huis. Agustín heeft na het bezoek van Carolina naar Mike gebeld dat hij later bij hem lang zou komen om te praten.

- Sorry gast, ik wist niet hoe ik het je moest vertellen, ik heb het ook niet gedaan om je in verwarring te brengen- zegt Mike.

- Ok, ik snap je, maar vertel dan wel wie de vader is van het kind, ik ben maar een jaar weg geweest, dat moet ze zwanger zijn geraakt niet veel na mijn vertrek.

- Ja da's waar, maar over de vader kan ik niets zeggen en zeker niet tegen jou, als je het wild weten moet je het aan Carolina vragen, ik zeg er niets over of ik kom in de problemen.

- Het is goed, ik zal wel proberen met haar te praten. De vader van het kind is niet meer bij haar?

-Nee, hij vertrok.

-Wat een idioot.

- Ik zou er niets van zeggen als ik jou was.

-Ik ga morgen wel met haar praten, nu is het te laat.

Agustín neemt afscheid van Mike en gaat maar zijn appartement. Van alle vragen spoken door zijn hoofd. Wie is de vader? Hou ze nog van mij? Zou ze terug een relatie met mij willen? En nog veel meer. Als hij thuiskomt kleed hij zich uit en valt in bed.

De volgende dag bij Carolina.
Ik sta vroeg op om alles te doen voor ik moet vertrekken. Vandaag is mijn eerste werk dag bij mij  nieuwe baan. Ik wauw nog even wachten tot Gastón wat ouder was maar ik moet meer geld verdienen om voor mij en hem te zorigen. Na dat ik Gastón bij mijn broer achter laat ga ik naar mij werk. Als ik aankom zie ik een jonge met bruin haar en bruine ogen voor me staan. Ik ga het gebouw binnen en ga naar hem toe.

-Hallo. Weet u waar ik moet zijn voor mijn eerste werkdag?- vraag ik.

-Ben jij Carolina Kopelioff?- Vraagt hij meer mij te kijken.

-Ja.

- ik ben Ruggero, ik ga je vandaag laten zie wat je moet doen en waar alles is.

De hele dag is hij bij me geweest om alles uit te leggen. Ik moet zeggen dat Ruggero een leuke jongen is als vriend. Net voor ik naar huis ga houd hij me tegen.

-Kan ik met je mee rijden?- Vraagt Ruggero, die me smekent aan kijkt.

- Ja , maar ik weet niet waar je woont.

-Dicht bij jou, ik kan er te voet heen van jou huis.

-Hoe weet jij me wonen?- vraag ik verbaast.

- Ik heb je papieren bekeken. Niet alles.

- kom dan gaan we.

We stappen in mijn auto en tijden naar huis. Olivier zou Gastón naar mijn huis brengen of er al zijn dat weet ik niet. Als ik aankom zie ik twee auto's voor mijn huis geparkeerd staan. De eene herken ik dat is die van Olivier maar die andere niet. We stappen uit en gaan naar de deur als een bekende stem me roept. Ik kijk om en zie Agustín staan, wat doet hij hier?

- Agus, wat doe je hier?

- ik moet met je praten, het is belangrijk.

Hij kijkt maar mij naar als hij Ruggero opmerkt kijkt hij naar hem met een geriteerde blik. Meschien kennen ze elkaar, op een slecht manier. Als ik net wil antwoord gaat de deur achter me open en komt Olivier buiten.

-Wat gebeurt er hier? Caro wie zijn die twee?- vraagt mijn broer.

- dat leg ik je later nog wel uit.

- ok maar kom je want Gastón mist zijn moeder. Hij wil niet gaan slapen voor hij je ziet.

- Ja ik kom, ik spreek jullie later.

Ik ga naar binnen, naar Gastón's kamer. Het is al laat en hij moet gaan slapen. Ik wieg hem tot hij in slaap licht en leg hem dan in bed. Olivier is weggegaan maar hij wil nog wel met me praten. Ik eet nog iets en ga dan ook naar bed. Als ik op bed lig denk ik nog maar aan een ding: wat zou Agustín voor belangerijks te zeggen hebben?