verborgen baby

14

Agustín zucht en begint te vertellen.

Flash back

Mike stapt in de auto en ik rij naar het huis van Ruggero. Die idioot gaat betalen voor wat jij Caro heeft aangedaan, ik weet niet wat maar dat maakt ook niet uit. Hij deed haar pijn en heeft haar papieren en telefoon afgepakt. Ik stop voor zijn huis, zo te zien is er niemand thuis, dat word dan wachten.

Na ongeveer twee uur stop er een auto. Ruggero stapt uit en kijkt ons boos aan.

- wat doen jullie hier!? - schreeuwt hij boos.

- we komen dingen halen die niet van jou zijn.

- je krijgt het toch niet.

- dat zullen we wel zien. Carolina wil haar spullen terug.

- ik wist dat ze bij jou was! Het is jou Schuld dat ze het heeft uitgemaakt, als jij niet langs was geweest zou ze nu nog bij me zijn!

- en ongelukkig zijn. Je kunt niet iemand van je laten houden, dat beslis jij niet maar je hart en haar hart koos jou niet. Laat het gaan en geef haar papieren en telefoon terug.

- nooit! Ze is van mij!

- ze is van niemand!

Voor ik het weet zit Ruggero boven me en slaat op mijn gezicht. Mike neemt hem vast en gooit hem op het gras. Hij help me recht.

- ga weg! Of wil je nog zoon klappen!

- ik ga hier niet weg zonder de papieren van Caro.

-Die zul je toch niet krijgen!

Ik werp me op hem en begin het te slaan. We liggen alletwee op het gras te vechten. Ik weet niet waar Mike is of wat hij aan het doen is. Ik concentreer me nu op het gevecht met Ruggero. Na veel slagen van bijde stoppen we met vechten als we Mike horen schreeuwen.

- de politie komt!

Ruggero loopt naar zijn auto en rijd weg. Mike komt naast me staan met papieren en een telefoon in zijn handen.

- waar is de politie?

- nergens, ik zei dat zodat hij weg ging. Terwijl jullie aan het vechten waren ben ik gaan zoeken binnen en in zijn auto.

- bedankt.

- ik ben er voor je. Kom we gaan want je ziet er niet zo goed uit.

We gaan in de auto zitten en Mike rijd naar huis.

Einde Flash Back

- je had niet moeten vechten.

- ik deed het voor jou. Die idioot moet beseffen dat jij niet van hem bent.

- bedankt, en jij ook Mike.

- ik ben niet gewond geraakt daar ben ik blij mee. - zegt Mike met een glimlach en klopt Agus op zijn schouder.

- ik ook.- zegt Valentina.

- ik denk dat beter is dat we naar huis gaan. We moeten nog veel doen voor Gastón. - zegt Agustín.

- je hebt gelijk.

We nemen afscheid van Mike en Valentina en gaan naar Agustín's appartement. Ik rij omdat Agustín nog steeds een beetje duizelig is. Als we aankomen gaat het direct in de zetel liggen.

- gaat het goed met je?

- als ik bij jou ben gaat het altijd goed.

Ik bloos door zijn opmerking. Ik neem Gastón en ga naar de keuken op hem eten te geven.

Na een tijdje komt Agustín ook de keuken in en knuffelt Carolina langs achteren waardoor ze schrikt.

- ik dacht dat je nog op de bank lag - zegt Caro als ze zich omdraait en ze Agustín ziet.

- nu niet meer. Ik wil bij je zijn en bij onze zoon.

Ze kijken elkaar in de ogen en komen dichter bij elkaar. Hun lippen raken elkaar aan...