iLabyu Langga (Completed)

CHAPTER 6

TEARS

Pagmulat ko sa mata koy puting kisame agad nakita ko... anong nagyari? Patay naba ako?

"hey, ga.. gising ka na... gutom kaba? May masakit ba?" tanong ni Bray sa'kin, nasa gilid din si Maco at Alex, makikita mo sa mukha nila Bray ang pag-aalala.

"hindi na naman sumasakit tiyan ko" tumingin ako kay Bray, ng bigla akung may maalala, bigla kung tiningnan sa paanan.

"hey, careful, ano bang tinitingnan mo dyan" pigil ni bray sa kumot.

"dinugo ako kanina... anong sabi ng Doctor? Okay lang ba baby ko?" tanong k okay Bray. Nakatingin lang sila sa akin, si Maco ay yumuko, si Alex ay lumapit.

"Bray... tinatanong kita?" kinakabahan ako sa titig ni Bray, nakita kung yumuko siya at pinahid ang luha niya.

"fret.. pahinga ka muna, baka ma----" pinutol ko ang sasabihin ni Alex.

"Anong sinabi ng doctor Alex?" tanong ko sakanya. Napatigil si Alex.

"Bray... " si Alex alam kung humihingi siya ng tulong kay Bray.

"Ga.. listen to me, *sighed* bukas nanatin pag usapan to, mag-"

"ano ba bray, ano nga ang sabi ng doctor?" putol ko sasabihin niya.

"w-wala ng baby natin ga..." umiiyak na si Bray. Parang nag echo sa tinga ko ang sinabi ni Brayden

w-wala ng baby natin ga...

w-wala ng baby natin ga...

w-wala ng baby natin ga...

w-wala ng baby natin ga...

"NO!" sabay takip ko sa tenga... niyakap ako ni Brayden.

"Ga... sorry...sorry wala akong nagawa" umiiyak parin siya.

"Baby ko... yung baby natin ga, ang sama kung ina" umiiyak narin ako.

"sssshhh... hindi ka masama" yakap yakap parin niya ako.

Hindi ko namalayan sa kaiiyak koy naka tulog narin ako. Bubuksan ko sana ang mga mata ko ng may marinig akung may nag-uusap.

"What do you mean huh?" halatang galit na si Bray pero hindi niya nilakas ang boses niya para 'di ako magising.

" 'di ba sabi mo 'di kapa handa? Kailangan mo ang tulong ko? So heto tinulungan na kita!" iritadong boses ni Maco. Naguguluhan ako, hindi ko alam ang sinasabi nila.

"Shit! Hindi ito ang gusto kung mangyari!" pabulong na sabi ni bray.

" akala ko ba hindi kapa handang maging ama huh! Hindi kapa handa sa baby niyo!" sagot ni Maco.

"hindi pa ako handa! Pero hindi ko kayang pumatay ng sarili kong anak!" parang umiiyak na si Bray. Ano daw? Siya ang reason kung bakit nawala ang baby naming? Bakit? Tumulo bigla ang luha ko.

"Pinatay muna Bray" at isang malakas na bagsak ng pintuan ang narinig ko. Napapikit ako. Ang sakit... bakit niya nagawa yun...

Nakatagilid ako ng higa, naramdaman kung umupo siya sa tabi ko, tumingin ako sakanya. Umupo ako, Medyo masakit pang katawan ko, pero kakayanin ko.Galit ako sakanya!

"G-ga... gising kana pala?" alam kung kinakabahan siya.

"O-o gising ako... at narinig ko ang pinag usapan niyo ni Maco, ang s-sama mo" sabay tulo ng mga traydor kung luha.

" ang sama sama mo... pinatay mong baby ko!" hinampas ko siya.

"pinatay mong baby ko!" hinawakan niyang kamay ko.

" Ga... hindi ko alam, hindi ko kayang pumatay ng sarili kong anak" umiiyak narin siya.

"Nagawa muna diba?!!" Sigaw ko sakanya.

"Ga makinig ka" siya.. tinakpan kung tenga ko."Ayokong makinig sa kasinungalingan mo! Simula ngayon ayaw na kitang Makita! Kinamumuhi an na kita!!!" Sigaw ko sakanya.

"Ga... huwag mong gawin sa'kin to... ga mahal kita" umiiyak parin siya. Balak niya sana akung yakapin.

"huwag mo akung hahawakan, nandidiri ako sayo!" taboy ko sakanya.

"A-anong nangyari dito?" taking tanong ni Alex, may bitbit siyang prutas.

"Alex, ilayo mo nga si Bray sa'kin! Ayoko siyang Makita!" utos k okay Alex.

"Ga naman" umiiyak parin siya. Na-aawa ako sakanya pero pinatay niyang anak ko.

" Huh?, Bray, bakit ba? Ano bang nangyari?" Tanong ni Alex at lumapit sa'amin. Hindi siya sumagot, nakayuko na siya.

"Gusto ko nang umuwi Alex. Okay nako.. at isa pa umaga na naman, baka mag alala na sila papa sa'kin" sa-ad k okay Alex.

"Ga... 'di kapa okay" sagot ni Bray akmang hahawakan ang kamay ko, pero mabilis kong tinabig ang kamay niya.

"Alex... umuwi na tayo please" sabay pahid sa luha ko.

"Sige..sige sandali itatanong ko muna if pwede na" akmang aalis si Alex ng magsalita si Bray.

"Ako nalang, kaka usappin ko si Mommy." At tumalikod na siya at lumabas sa kwarto, humahagolhol ako sa pag iyak. Bakit nagkaganito ang buhay ko?

"Sssshhh... fret, makakasama sayu yan, kaya natin to okay? Tahan na... " niyakap ako ni Alex.

Sabi ni tita Bernadette, okay naman dawn a umuwi na ako, pero kung may maramdaman nanaman akong sakit, taagan kulang daw siya, O pumunta agad dito sa Hospital, may ibinigay pa siyang mga gamot sa'kin, nag pumilit pasiyang 'dun muna ako magpahinga sa bahay nila, pero ayoko. Nagpasalamat na ako. Pa labas na kami ng kwarto, pinahiram ako ng damit ni Alex, puro kasi dugo yung damit ko, akmang hahawakan ako ni Bray.

" Kaya ko" sagot ko. He sighed.

"Ga.. huwag mo namang gawin sa'kin to oh..." halos magmaka awa na siya sa harapan ko. Hindi ko siya tiningnan. Ayaw ko ng umiyak. Biglang bumukas ang pintuan

"May Taxi na sa labas fret" saad ni Alex.

" huh? Ba't magtataxi kayo, ihahatid kuna kayo ga...." Pagtataka ni Bray.

"No... magtataxi na kami, nakakahiya naman sayo at naabala pa kita." Hindi ako tumingin kay Bray.

"Tara na 'lex" mabilis na hinawakan no Bray ang kamay ko.

"I-insist... ihahatid kuna kayo." Seryosong sabi niya, hindi nalang kami nagsalita.

Pagbibigyan ko siya... ngayon lang ... last na'to, Puputulin ko na ang relasyon na meron kami, ang relasyon na pinaka-iingatan ko for 4 years, alam kong maraming pagbabago pagkatapos nito, mahal na mahal ko siya hindi ko alam kung hanggang kailan, hindi ko alam kung kaya ko ba... pero masakit ang ginawa niya nawala ang baby ko dahil sakanya.

-----