Povesti Scurte

Change

I seem have forgetten to laugh again. To smile.
But you know, just a couple of hours and change will start.

Curious how that will go.

I've had enough of this silence, this lonelyness. It's not gonna make me happy and I Need more positive activity in my life.

I wanna change it. Cause I can't hold this any longer. I don't know when or how exactly. But it's gonna be alright.

I hope it's gonna be alright.
And that is for now the only thing I can have, hope.

The help I've been waiting for a year now, is finally there.

//°~°~°~°~°~°~°~°~°~°\\

Het lijkt of ik vergeten ben hoe te lachen. Te glimlachen.
Maar weet je, nog een paar uur. En verandering is daar.

Nieuwschierig hoe dat zal gaan.

Ik heb genoeg van deze stilte, deze eenzaamheid. Het maakt me niet gelukkiger en ik heb meer positieve activiteiten nodig in mijn leven.

Ik wil het anders. Omdat ik dit niet langer kan volhouden. Ik weet wanneer of hoe precies. Maar het gaat goedkomen.

Ik hoop dat het goed gaat komen.
En dat is voor nu het enigste dat ik kan hebben, hoop.

De hulp waar ik nu al een jaar voor wacht, is eindelijk daar.