Deja Vu?! [MGDMB Book 2] --- COMPLETED

Chapter 39: Goodbye (Part2)

Chapter 39: Goodbye (Part2)

Apollo’s POV

Narinig ko ang pagtawag sa pasahero ng flight namin. Lumingon ako sa likod na parang may hinihintay kahit wala naman. Kanina pa kami dapat pumasok pero for some reasons ayoko pa. Parang may hinihintay ako kahit wala namang nakakaalam na aalis ako bukod kay Arthemsyt.

I admit, I’m waiting for Aphrodite, pero imposible namang pumunta siya dito. Ni hindi nga niya alam na nandito ako eh.

Hinawakan ako ni Papa sa balikat. “It’s time to say goodbye to Philippines.”

Goodbye Philippines... Madaling magpaalam sa Pilipinas, pero hindi sa mga taong nandito. Hindi kay Aphrodite.

Napatayo ako. “Hindi kay Aphrodite.”

Tumingin ako kay Daddy. “Hinde.. Kailangan ko siyang makita.”

Tumakbo ako palabas, narinig ko pang tinatawag ako ni Daddy. I feel so stupid for not letting her know. So stupid na naisipi kong wag ipaalam sa kanya. Akala ko kaya kong umalis nang hindi man lang siya nakikita, but I guess I’m wrong.

Pagkalabas na pagkalabas ko sa airport, nakita ko agad si Aphrodite na tumatakbo.

Pareho kaming napahinto nang makita namin ang isa’t isa. Kahit nagkita lang kami kahapon, na-miss ko pa rin siya.

Biglang kumunot ang noo niya at tumaas ng bahagya ang lower lip niya, parang siyang batang naiiyak. Napangiti ako, I will miss her.

Tumakbo siya habang nakaatras ang kanang kamao niya... Susuntukin niya ata ako... I deserve it..

Pumikit ako at naghintay pero isang mahinang tap lang sa kaliwang pisngi ko ang naramdaman ko. Pagdilat ko, nakayuko si Aphrodite at pinapalo-palo niya ang dibdib ko.

“Nakakainis ka,” she whispered between her sobs. Then I just felt myself crying, hugging her.

“I’m sorry... I’m sorry... Sorry... Sorry..” I said repeatedly.

“Akala ko ba love birds? Lagi mong sinasabi na hindi mo kayang mabuhay ng wala ako. Hindi mo ba naisip na hindi ko rin kayang mabuhay ng wala ka? Pinili kita because hindi one-sided ang love story mo Polly. Love story natin ‘to, natin.”

“Sorry...” paulit-ulit ko pa ring binubulong sa kanya. I’m so stupid, I’m so selfish. The love of my life just loved me back, promising that I won’t make her sad. But now she’s crying, because of me. “I’m sorry...”

“I’m stupid..” rinig kong bulong niya.