Yağmur Kadın (Fairy Tail-Gruvia)

Bölüm-9: Neden ben değil?

Öğle tatilinde Danchouyla konuşmak iyi gelmişti yaniden doğmuş gibiyim. Okul çıkışı ilk defa bu kadar Erzaların yanına gitmek için sabırsızlanıyordum ama aşağı inince hevesim kursağımda kaldı. Gray ve Lyon siyah uzun saçlı bir kıza sarılıyor herkes gülüyordu. Tam yanlarına gitmekten vazgeçtim ve arkamı dönmemle birine çarptım.

"Şimdi korkaklık yapmanın sırası diğil"

"Danchou!! "Dedim şaşırarak

"Hadi arkadaşlarının yanına git"dedi gülümseyerek açıkcası gülümseyebildiğini bilmiyordum.

"Juviaa gelsene gidiyoruz!!! "Diye bağırdı Lucy.

"Geliyorum!! " dedim ve Danchouya sarıldım.

"Teşekkürler"

"Her zaman"dedi

Koşarak Erzaların yanına gittim.

"Bu Ultear"dedi Lyon

"Tanıştığıma memnun oldum ben Juvia"dedim

"Demek Juvia sensin ben Lyon ve Grayin ablasıyım,Onlar senden çok söz etti bahsettiklerinden çok daha güzelsin"dedi ve kıkırdadı bense ağzım açık bakakaldım.

"A-abla mı"dedim kekeleyerek

"Öz değil tabiki ama onları öz kardeşim gibi severim "dedi gülerek. Ablamı,bense ne düşünmüştüm. Kısacası ben o kadar aptalım ki boşu boşuna kendimi hırpaladım. Ultear a bakıp gülümsedim sevgi dolu bir gülümsemeyle.

-GRAY-

Okuldan çıkınca Ultear ın koşarak Lyon ve bana geldiğini gördüm. Hemen gelip bize tek tek sarıldı.

"Ne kadar büyümüşsünüz"

"Saol Ultear,Grayden daha yakışıklı olmuşum dimi"dedi o pislik Lyon.

"Sen öylesan pislik"dedim kafasına bir tane geçirirken.

O sırada Juvia okul kapısına çıktı ve bizi görüp seslenicekken vaz geçip arkasını döndü aslında o öğle tatilindede bizden kaçmıştı onu gizlice çatıya giderken görmüştüm ama Ezira sayesinde peşinden gidememiştim. Ultear bana sarılınca dikkatim dağıldı ve tekrar Juviaya baktığımda son sınıflardan bir çocuğa sarılıyordu. Elimi yumruk yapıp sıktığımı Juvia yanımıza gelince fark edip yumruğumu açtım,avcumun içine tırnaklarım batmış kanıyordu. Ben avcumun içini temizlemeye çalışırken Ultear ve Juvia çoktan yakınlaşmıştı bile.

"O kimdi !!"

Juvia şaşırarak "Kim kimdi"dedi

"Sarıldığın o çocuk"dedim bu sefer sesim daha sert çıkmıştı.

"Ah o mu Danchou öğlen mızıklanmamı dinlemişti bende teşekkür ettim."dedi

"Sen teşekkür ettiğin herkese sarılırmısım"dedim ama bu sefer fısıldamıştım yinede Juvia nın duyduğuna emindim. Demek öğle tatilinde onunlaydı kim bilir çatıda baş başa ne yaptılar hem neden ona anlattı bir derdi varsa neden bana diğilde ona anlattı. Neden ben diğil ? Bu soruyu kendime çok sorar oldum.

"Eh hadi gidelim "dedi Erza ve bizde yürümeye başladık. Ben Juvi nın kolunu tutup yavaşlattım şimdi onlar önde gidiyordu ve bizde onlardan -en azından konuşmaları duymicak kadar-uzaktık.

"Bir sorun mu var Gray"

"Bir dahakine bana gel"

"Ne"

"Mızıklancağın zaman konu ne olursa olsun bana gel"dedim istemedende olsa sesim yumuşak çıktı

"Ah tamam " nedense Juvianın yüzü düştü.

"Hadi eve gidelim"dedim

"Evet.. Eve gidelim"

.......................

-JUVİA-

'Mızıklancağın zaman konu ne olursa olsun bana gel' sabah bu sözlerle uyandım. Çok mutluydum ve ayrıca o öpücüğü hatırlamadığımı söylediğim için çok pişmandım. Kıyafetlerimi giyerken o öpücüğü hatırladığımı Gray e nasıl söyliceğimin pilanlarını yaptım.

.......................

Ders çıkışı Danchouya herşeyin yolunda olduğunu söylemek için dışarı çıkıyordum ki Lyon beni yakaladı.

"Nereye su prensesi"dedi göz kırparak.

"Sanane"dedim ve onu itip dışarı çıktım. Danchounun çatıda olduğunu tahmin ettim geçen sefer kapıyı kilitlediğim halde çatıya girebildiğine göre diğer anaktar onda olmalıydı. Koşarak çatıya çıktım ve kapıyı açtım. Tahminlerimde haklıydım yerde bağdaş kurmuş yemek yiyordu.

"Danchou"dedim

Bana dönüp el salladı yine suratında duygu ifadesi yoktu. Gidip yanına oturdum.

"Herşey yolunda galiba"dedi yine önüne bakarak.

"Evet o kız ablası çıktı ve bizimde aramız düzeldi ve"

"Ve sende bana haber vermeye geldin......teşekkürler"dedi ve kızardı yani sanırım bana öyle geldi.

"Hayır asıl ben sana teşekkür ederim"dedim ve kalktım.

"Juvia ne zaman bir sıkıntı çekersen bana anlat dediğim gibi yabancı birine anlatman daha kolaydır"dedi ve bende gülümseyip kapıya gittim tam kapıyı açıkcakken son kez teşekkür ettim ve kapıyı açıp kapatmamla karşımda Grayi gördüm.

"Gray b-burda ne işin var "

"Lyon burda olduğunu söyledi ve gene onun yanındaydın onunla benden daha çok vakit geçirmenden korkuyorum"dedi ve kızarmıştı ama bu hayal değildi emindim. Beni yavaşça kapıya dayadı ve alnını alnıma dayadı ve ellerini yanaklarıma koyup bana iyice yaklaştı.

"G-gray ben hatırlıyorum,öpüştüğümüz o akşamı hatırlıyorum yalan söyledim"dedim.

Umarım beğenmişsinizdir,okuduğunuz için teşekkürler ^^