Yağmur Kadın (Fairy Tail-Gruvia)

23.Bölüm:Final Part 2

Havaalanına girmeden önce arkamı döndüm. Herkes ordaydı bir kişi hariç... Gray. Ona sölememiştim. Söylemek yerine not bırakmak daha kolay geldi. Biliyorum kolay yola kaçmamalıydım. Ama ne yapıcağımı ne diyeceğimi bilmiyordum. Bende kolay yolu seçtim. Herkese el salladıktan sonra uçağa giden o yola doğru yürüdüm.
"Özür dilerim Gray......-sama"
--7 yıl sonra--
Gray
Bu gün benim doğum günüm. Üniversitedeyken herkes bunu kutlayıp bana hediyeler verdi. Benim mutlu olmam lazım dimi ama diğildim. Çekemeceği açıp her doğum günümde yaptığım gibi mektubu çıkarıp okudum.
Gray,
Bu tip mektuplar yazmakta iyi değilimdir bu yüzden direk konuya gireceğim. Ben gidiyorum. Bunu sana nasıl söğliyeceğimi bilemedim. Ama sana teşekkür etmek istiyorum. Beni kurtardın,beni karanlığımdan ve yalnızlığımdan çekip çıkardın. Beni diğerleriyle tanıştırdın. Bana sevmenin ve sevilmenin nasıl hissettirdiğini öğrettin. Bana o kazadan sonra sevginin anlamını hatırlattın. Şimdiye kadar hiç kimseye böyle duygular beslemedim. Herşey için teşekkür ederim.
Seni Seviyorum,bunu sana yüz yüze söylemek isterdim.
Sevgiler,Juvia
Zil çalınca kağıdı katlayıp arka cebime koydum. Ağlamıştım,bu kağıdı her okuduğumda ağlıyordum. Juvia gittiğinden beri onu bir daha görmedim. Ondan hiçbir iz kalmamıştı. Evi bile yıkılmış yerine yemek salonu açılmıştı. 7 yıl boyunca başka hiçbir kıza bakmadım. Çünkü onlar Juvia değildi. İçimdeki buzu eritip su haline getiremezlerdi.
Kalkıp kapıyı açtım bizimkiler beni pastaneye götürecekti. İstememiştim ama çok zorlamışlardı. Bir de Erzadan hala korkuyordum. Natsu ve Lucy el ele tutuşmuşlardı. İkisi nişanlanalı nerdeyse bir yıl olmuştur.
"Hadi bakalım buz beyin şu saçma doğum gününü kutlayalım"dedi Natsu
"Madem saçma buluyosun o zaman kutlamayalım daha iyi hem benimde işime gelir"dedim ve kafamı çevirdim çünkü Natsunun yüz ifadesini görmek istemedim. Bana üzülüyordu. Benim için endişeleniyordu. Bunu biliyordum. Eskisi gibi ağız tadıyla kavga bile edemiyorduk çünkü sadece çok nadir konuşmaya başlamıştım. Genelde grubun arkasından yürüyüp hayaletmiş gibi davranıyordum. İkisini arkada bırakıp apartmandan dışarı çıktım. İkisi arkamdan geldi. Dışarda herkes beni bekliyordu.
"Hey siz iki boş kafa ve popon kız acele edin be ağaç olduk"diye bağırdı Gajeel
"Sakin ol Gajeel"diye çıkıştı Levy
İkisi hala aynıydı. Tek farkı çıkmaya başlamışlardı. Herkes çift olmuştu. Erza ve jellal da yeni nişanlanmıştı. Tahmin ediceğiniz gibi Erza teklif etmişti. Sasuke ve sakurada çıkmaya başladı hatta aynı eve bile çıktılar.
Aralarında tek tabanca ben kalmıştım, bana birilerini ayarlamayı denediler ama hep redettim. Onlarda farkındaydı. Hiçbirşey Juvianın yerini tutmazdı. Onlarında özleyip acı çektiğini biliyordum ama bana göstermiyorlardı. Mesela Lucy Juvianın gidişinden sonra doğru düzgün gülemez konuşamaz oldu. Normal. En yakın arkadaşı onu bırakıp gitti. Aşık olduğum kadının beni bırakıp gittiği gibi.
Lucy
Natsuyu cimcikleyip fısıldadım.
"Juvia geri döndü"
"NEEEEERErErFf !!!!!!"
Kafasına bir tane geçirdim.
"Bağırmasana be salak"
"Nişanlına salak dememelisin Lucy"
Kızardım. Natsu bunu fark edip güldü ve konuya geri döndü.
"Juvia burdamı ?"
"Evet ama Grayin yüzüne bakamicağından ortaya çıkmıyor. Ne diceğini bilmiyor."
"Bu normal onu bırakıp gitti"
"Natsu !"dedim
"Yalan mı sen söylemeseydin ben bile bilmicektim biz dost diğilmiyiz"dedi
Haklıydı o yüzden üstelemedim.
"Onu çok özlemiştim şimdi bende kalıyor"dedim
"Juviayı bende çok özledim,Grayin doğum gününe gelicek mi ?"
"Gelmesini söledim ama uzaktan izleyeceğini söyledi"dedim
"Anladım"dedi ve yürümeye devam ettik.
--pastane--
Gray
Pastayı yedikten sonra herkes içicek istedi. Onların sohbetinden uzaklaşıp cama baktım. Ağacın arkasındaki mavi saçlara sahip olan kız dikkatimi çekti. Ayağa kalktım.
"Juvia"
Kız birden onu gördüğümü anlayıp kaçtı. Herkes bana bakıyordu.
"O Juviaydı" diye bağırdım.
"Gray adamım hayal görüyorsun"dedi Gajeel
"Hayır değildi gördüm bu oydu"dedim
Ayaklanıp kapıya doğru koştum.
"Gray dur "diye bağırdı Lucy "o juviaydı git ve al onu"
Bunu duyar duymaz. Peşinden koşmaya başladım. Sahile doğru koşuyordu. Onu takip ettim.
"Juvia dur "diye bağırmama rağmen durmadı.
Sonunda sahile vardığımızda ayağımı burktum ve denize düştüm. Tam küfrederken yanımda uzanmış eli gördüm.
"Gidip kurulanmalısın hasta olucaksın"dedi Juvia
Elini itip ayağa kalktım.
"Neden ! Neden geri döndün ! Neden bizi...beni terkedip gittikten sonra geri döndün ! Lanet olsun neden !"diye bağırdım.
"Çünkü,seni seviyorum"dedi
Bir süre sessiz kaldım sonra "bende seni seviyorum"dedim "asla senden vazgeçmedim her zaman seni bekledim"dedim.
"Özür dilerim Gray, seni bırakmak istemedim asla istememde zorundaydım, sonra gittiğim yerde sorunlar çıktı. Ben dönüp senin hatta sizin suratınıza bakamazdım. Ben, ben hata yaptım. Özür dilerim."dedi ve ağlamaya başladı.
Onu öptüm. Hemde büyük bir açlıkla. Ayrıldıktan sonra kulağını yaklaştım.
"Geri döndün bu bana yeter gerisi umrumda değil tek bildiğim bir daha asla asla seni bırakmicam" dedim
Bana sarıldı.
"Bende bir daha asla senden ayrılmayacağım."
Cebimdeki notu çıkarıp denize attım ve ıslanıp yok olmasını izledim. Artık ona ihtiyacım yoktu.
"Bir daha söyle"dedim
"Neyi"
"Yüzüz yüze söylemek istediğini"dedim
Güldü
"Seni seviyorum"
Bu hikayeyi bitirmek beni çok üzdü,sırf bu yüzden final bölümünü yazmak istemedim bir diyer nedeni nasıl biteceğine bir türlü karar veremedim ilk başta kötü bir son yapıcaktım ama sizleri üzmek istemedim :) Sonuç olarak bu hikayemi desteklediğiniz ve okuduğunuz için gerçekten çok teşekkür ederim. Hepiniz gerçekten çok seviyorum. Herşey için teşekkürler bir dahaki hikayemde görüşmek üzere :D
P.S: yeni bir hikye yazmak istiyorum ama hangi çifti yazıcağımı bulamadım bende sizin fikrinizi istiyorum.