Yağmur Kadın (Fairy Tail-Gruvia)

16.Bölüm:Erza nın geçmişi

-10 yıl önce-
-ERZA-
Yine yine kaçmıştı. Levy nin yetimhaneden nefret ettiğini biliyorum ama gecenin bu saatinde....
Havaya baktım. Nerdeyse yağmur yağcaktı. Onu hemen bulmalıydım. Koşmaya başladım. Yetimanenin hemen yantarafındaki parka gittim. Levy orayı çok severdi. Tahminimdede haklıydım. Orda salıncakta oturuyordu. Tek fark yanında benim yaşlarımda iki tane çocuk vardı. Biri siyah diyeride lacivert saçlıydı.
"Levvyyy! " diye bağırdım ama beni takmadı. Çocuklarla konuşmaya devam etti.
Oflayarak yanlarına koştum.
"Levy daha deminden beri seni arıyorum."dedim sinirle
"Özür dilerim Erza-Chan ama o yetimanede uyuyamadım bende hava almak için parka geldim. Ve arkadaş edindim" dedi hevesle. Yetimhanede bizi kimse sevmezdi. Bu yüzden hiç arkadaşımız yoktu. Sadece bizdik. Artık kimseye güvenmiyordum. O çocuklarda dahil.
Levy nin elini tuttum. "Merhaba"
Laciver saçlı çocuk gülümseyip elini uzattı.
"Ben Jellal "dedi sonrada arkada somurtan çocuğu gösterdi "Oda Gajeell"
İlk önce tereddüt ettim. Ama sonradan elini tuttum.
"Bende Erza"
"Saçların"dedi
Elimi çekip örgülü saçlarıma dokundum.
"Çok güzel kıpkırmızı"dedi ve güldü
Kızardım.
"Şimdide yanakların da saçların gibi kızardı" dedi ve güldü.
Sinirlenip koluna vurdum. Oysa gülmeye devam etti.
"Ah çok ses çıkarıyorsunuz" dedi Gajeel
"İnsanlar gülerken tabikide çok ses çıkar"diyip elimi sıktı Levy. Ona bakıp güldüm. Ardından yağmur yağmaya başladı ve hepimizde Jellal evine gittik.
O günden sonra çok yakın arkadaş olmuştuk. Her günüm güzel geçiyordu. Jellal,Levy ve Gajeel nin her zaman yanımda olucaklarını düşünmüştüm. Ama olmadılar. 13 yaşındayken,Jellal taşınmıştı. Hemde bize hiçbirşey söylemeden. Gajeel bir anda kaybolmuştu. Yetimhaneyi yıkmışlardı. Evlatlık edinemeyenlere küçük bir ofis ev vermişlerdi. İlk başlarda Levy le yaşıyorduk ama daha sonra Levy,Gajeel i aramak için gitti. Ve bir dahada onu görmedim.

-Şimdi-
-ERZA-
Sesler duymaya başladım. İnce bir ses bana sesleniyordu.
"Erza-Chan,uyan"
Gözlerimi yavaşça açmaya çalıştım. Bulanıklar içinde mavi saçlı bir kız vardı. İlk önce onu Juvia sandım ama yavaş yavaş görüntü netleşince onun Juviayla hiç alakası olmadığını fark ettim. Kısa mavi saçlı,kahverengi gözlü ve benden en fazla 1 yada 2 yaş küçük olan bu kız beni kucağına yatırmış uyandırmaya çalışıyordu.
Gözlerim yaşardı. Onun tanıyordum.
"Levy,b-bu senmisin?"
"Uzun zaman oldu Erza-Chan" güldü .
Kucağından kalkıp bağdaş kurdum. Ve etrafıma bakmaya başladım. Burası hapisane gibi bir yerdi. Parmaklıklarla burda kısılı kalmıştım. Levy ye soru soran gözlerle baktım.
Gülümsedi ama gözlerinden yaşlar akıyordu.
"B-ben çok özür dilerim Erza-Chan"
"Ne demek istiyorsun sen Gajeel i aramak için gitmemişmiydin neler oldu en başından anlat."
Göz yaşlarını sildi.
"Obitoyu biliyorsun dimi o japonyanın en büyük mafyasının başı gerçekten çok tehlikeli,ben Gajeel yi buldum onunla birlikte Jelallı yıda Obitonun düşmanıydılar.Onu çökertmeye çalışıyordular.Gajeel Bana gitmemi söyledi beni koruyamazmış. Ama ben gitmedim, Gajeeliyi bir daha bırakmak istemedim ve ve Obito beni kaçırdı Gajeeliyi ve Jellalıyı eyer onlara katılmazlarsa beni öldüreceğini söyledi. Benim yüzümden Gajeeli ve Jellalı bu duruma düştü benim yüzümden onlar insan öldürmek zorunda kaldılar" hıçkırarak ağlıyordu.
Ona baktım onun tek bir suçu vardı oda aşık olmaktı. Ona sarıldım.
"Senin bir suçun yok,Gajeelnin yanında olmak istemen bir suç değil"dedim
Aklım Jellal ıya kaydı. Demek o.... insan öldürmüştü. Jellal seni kurtarıcağım. Bekle beni.