The Promise

CHAPTER 57

CHAIEL

Pero ang ngiting suot suot ko kanina ay nawalang parang bula ng biglang bumukas ang pinto ng bahay at dumungaw mula doon ang pinakaayaw kong makita sa balat ng ating otor--este ng earth..

"CHAIEL.." hindi ko alam pero nung tinawag nya yung pangalan ko--pakiramdam ko sinaksak ako ng ilang beses sa dibdib..

(Author: kung meron ngang dibdib..)

Ay ba't ikaw otor meron?..

(Author: w-wala akong sinabing meron akong dibdib..)

Oh diba?..magkaiba tayo..ako meron ikaw wala..bow..

(Author: Loko toh ah!!)

Ay--hahaha!!peace lang po tayo otor--hehehe!!

"A-anak.." biglang sulpot ni mama sa likuran nya kaya napatitig nalang ako sa kanila..

Mahal nila ang isa't isa..

Pakiramdam ko..

Ako..

Ako ang sumisira sa lovestory nila..

Ako ang dahilan kung baket nahihirapan silang ipadama ang nararamdaman nila sa isa't isa..

Unti unting bumuhos ang luha mula sa mga mata ko..

Agad akong tumakbo palapit kay mama atsaka sya niyakap..

Niyakap sya ng sobrang higpit habang humihikbi..

"Shh.." naramdaman kong hinaplos nya ang buhok ko..

"Mama..s-sorry..I'm sorry.. hindi ko po sinasadya.." umiiyak na sabi ko..

"Shh--anak..tahan na.. hindi galit si mama..ako nga dapat ang magsorry sayo eh..sorry.." sambit nya at mas lalo akong naiyak ng marinig rin ang hikbi nya..

Umiiyak si mama..

Na ngayon ko lang nakita..

Nasasaktan ako..sobra..

Dahil hindi ko pala kayang makita rin syang umiiyak..

"Maaaa..wag na po kayong umiyak..please.." iniharap ko sya saken at ako na mismo ang pumunas ng luha nya..

Dahan dahan syang ngumiti kaya hinalikan ko sya sa pisngi at ngumiti rin..

"Pasok na tayo sa loob?.. naghanda nako ng dinner naten.." Aya nya kaya naman tumango nalang ako..

Balak ko na sanang pumasok ng bahay ng biglang may humawak sa braso ko..

Saglit akong napasinghap..

Nilingon ko sya ng walang emosyon..para mafeel nyang wala akong pake sa kanya..

"Gusto ko lang sana--" hindi ko na sya pinatuloy sa sasabihin nya..