καφαλαιο 6

97 9 0
                                    

Το μυαλό μου ήταν τόσο θολό όπου δεν θυμαμαι καλά εκείνη την μέρα. Γύρισα σπίτι έβαλα στα ακουστικά το fuck you , και κοιμήθηκα . Ξύπνησα στην 3 τα ξημερώματα και άρχισα να κόβω βόλτες στο σπίτι σαν το φάντασμα. Τελικά πήρα δύο μπίρες και ανέβηκα στην ταρατσα. Κοίταξα τα Αστέρια. Θηθηκα την πρώτη νύχτα στο νοσοκομείο και μετά κάθε μία από τις 142 μέρες εκει μέσα. Κάθε μέρα κοίταζα τα ίδια αστερια..
Η ζωή είναι ειρωνική έτσι;
Πάντα στα φέρνει έτσι ώστε να σου θυμίζει ξανά το παρελθόν.
Δεν πρόλαβα να σκεφτώ πολύ γιατί με πήρε ξανά ο ύπνος στην ταρατσα .

Ξύπνησα από έναν ήχο μηχανής. Κοίταξα νυσταγμενα το κινητό μου.
9:32 . Ο γαμωτο ! Πάλι έχασα τις πρώτες ώρες ! Φορεσα ένα σκισμένο καλσόν μια μαύρη μπλούζα και ένα τζιν τζακετ. Πήρα τα τσιγάρα , τα ακουστικά την τσάντα και έφυγα.
Θέλω να ξεχάσω. Θα κάνω σαν να μην έγινε τίποτα ποτέ.
Άλεξ , μην είσαι τόσο εγωιστρια! Δεν μπορείς να κλείσεις τα μάτια σε αυτό που είδες ! Η κοπέλα θέλει βοήθεια ! Είναι ντροπή να μην την στηρίξεις !
Εσένα , Άλεξ , ποτέ κανείς δεν νοιάστηκε .μόνο όταν σε είδαν να ξεψυχας νοιαστηκαν και ξέρεις γτ; Γιατί δεν ήθελαν να δώσουν λεφτά για κηδεία !
ΣΚΑΣΕ ! Γιαυτο ακριβως θα την στηρίξω ! Θα είμαι σε αυτήν αυτό που δεν μπόρεσα να έχω ποτέ !
Πάντα του κεφαλιού σου κάνεις ! Χαλάς το σχέδιο και θα φας τα μούτρα σου ξανά . Εγώ σε προειδοποίησα.

Ευτασα στην τάξη και κάθησα γρήγορα γρήγορα στο θρανίο μου. Όλα έδειχναν να είναι όπως παντα. Η καθηγητρια πολυλογουσε , τα παιδιά κουτσομπολευαν και χαχανιζαν το πάτωμα ήταν γεματο μολύβια και χαρτάκια. Για μένα όμως όλα είχαν ποια αλλάξει και δεν μπορούσα να κάνω τπτ για αυτο. Δεν έχει επιστροφή.  Βάζω σε κινδυνο τον κόσμο που τόσο σκληρα έχτιζα τόσα χρόνια για μια κοπελα . Την Desi. Την Χιονάτη μου.

Μόνη στις ράγες του τρένουWhere stories live. Discover now