κεφαλαιο 2

144 7 2
                                    

Στον δρόμο άκουγα το American Jesus των Bad Relagion . Σταμάτησα σε ένα περίπτερο να πάρω τσιγάρα. Πήρα ένα και το πίεσα στο στόμα μου με λαχτάρα σαν να ήταν το φάρμακο που με κρατούσε στην ζωή. Στην επόμενη γωνία  έστριψα  και ξεκίνησαν τα καθημερινά . Ο Λάμπρος και η παρέα του  όπως πάντα .
" Ε φρικιό που πας ρε ?!"
" Οι σατανιστές απαγορεύονται στο σχολειο"
Σταμάτησα να ακούω. Δεν το επέτρεψα εαυτό μου.  Έβαλα ποιο δυνατά την μουσική , και πίεσα να ακουστικά μέσα στα αυτιά μου μέχρι να πονέσω. Σήκωσα απλά το μεσαίο μου δάχτυλο και έφυγα.
Μην το δέχεσαι. Κανείς δεν σε μειώνει. Χεστους τους παπαρες. ΕΙΣΑΙ ΔΥΝΑΤΗ. ΕΙΣΑΙ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ.
Μπήκα στο προαύλιο και έκατσα σε μια γωνιά. Κοίταξα το ρολόι μου. Έσβησα στα γρήγορα το τσιγάρο και περίμενα να τελειώσουν την προσευχή. Περίμενα να μπουν στις τάξεις και φορώντας την κουκούλα   ανέβηκα και εγώ. Μόλις έφτασα έξω από την αίθουσα έκλεισα το κινητό μου, μάζεψα τα ακουστικα μου, ψεκασα λίγο άρωμα για να σπάσω την μυρωδιά τσιγαριλας , έβγαλα την κουκούλα . Πήρα βαθιά ανάσα , και γύρισα το πόμολο. Κατευθυνθηκα γρήγορα και σκυφτα στο τελευταίο θρανίο στην γωνία . Ξεχώριζε αρκετά από τα άλλα, γιατί όπως σε όλα τα πράγματα , του είχα προσθέσει την δική μου πινελιά. Ήταν γεμάτο σχέδια και στοιχους. Έκατσα, έβγαλα το μπλοκ σχεδίων  μου όπου  χαρης αυτό επιβιώνω 7 ώρες στην κολαση-σχολειο και ξετιλιξα μια τσίχλα . Η καθηγητρια μπήκε , η Κα. Λαου όπως κάθε τρίτες , και άρχισε να μιλάει.
" Καλημέρα παιδιά , σήμερα θα μπουμε σε μια καινούρια ενότητα .. "
Και τότε ανοίγει η πόρτα.
Όλα έγιναν στα μάτια μου σε slow motion .
Μια κοπελα με μακριά  κόκκινα μαλλιά σε φράντζα, πράσινα ζωηρά μάτια, κοκαλιαρα , λευκή σαν χιόνι , το κατάλευκο δέρμα της έκανε αντίθεση με τα κατάμαυρα ρούχα της και το ροκ στυλ της. Ήταν τόσο γλυκιά και αξιολατρευτη.
" Αααα η καινούρια μαθήτρια. Καθυστερισες   αλλά χαλάλι σου . Παιδιά απο δω η Desi. "
Τι μαγευτικό όνομα .
Ειμουν σίγουρη ότι αν την κοιταγα για λίγη ώρα ακόμα θα κοκκινηζα κάτι που δεν ήθελε και εσκιψα ξανά στην ζωγραφική μου.
" Λοιπόν desi μου , η μόνη κενή θέση είναι δίπλα στην Αλεξ. "
Οπα τι;!
Ήρθε δίπλα μου και μου χαμογέλασε .
Τότε κατάλαβα ότι αρκούσε μια  Χιονάτη με μαύρα ρούχα για να μου αλλάξει η ζωή.

Μόνη στις ράγες του τρένουWhere stories live. Discover now