The Royal Mishap ［book 1］ [editing]

☾1:Maegan Francine 'Cine' Chua

[Maegan]

"Hey guys? Where are you na ba? Duh?! Kanina pa ko naghihintay dito?" pagrereklamo ko sa kanila. Paanong hindi ako magrereklamo kanina pa ko nandito for god's sake!

"Easy Maegan. We're coming ok?" I heard Phariz replied.

"Fine! Basta bilisan nyo lang ! Grrr!!" I said frustratedly then hunged up the phone.

Total wala pa naman sila might as well magboyhunting muna ko. So gaya ng sinabi ko naghanap-hanap ako ng lalaki but the hell?! Wala namang gwapo kong makita! Like duh?! Ang papangit nilang lahat!

"Babe is that your ex-girlfriend?" biglang nagpantig ang tenga ko sa narinig ko. Hindi ako pwedeng magkamali. That's Lhoura's voice.

"Francine?" At talagang hindi na ako pwedeng magkamali dahil boses toh ng walang hiyang boyfriend ko-no scratch that, walang hiyang EX-BOYFRIEND pala.Dahan-dahan akong tumalikod at hindi nga ako nagkamali.

"Oh! Hello there!!" I greeted them as if ngayon ko lang sila nakita. Plastik ka girl? Tsk.

"What are you doing here?" I just rolled my eyes in his question. Tanungang tanga ba'yon? I mean, isn't too obvious na mall 'to? Malamang magsho-shopping? Tsk.

"Duh? What do you think Luke?" I said bitterly and rolled my eyes heavenwards.

"Aww~ don't you think you sounds so bitter today, Francine?" Lhoura said playfully. I just gave her a blank expression. Stop, hindi ka maganda girl. Tss.

"Bitter? Me? Oh c'mon Lhoura. Mas mukha ka ngang bitter kesa sakin eh." I teased that made her smile fade away.

"Yeah. Whatever Francine. Whatever." she said as she rolled her eyes. Duh? Ang pangit nya, bwisit!

"Who's with you anyway?" napatingin naman ako kay Luke ng bigla nyang itanong yun. Buti naman sumingit na sya. Kasi sa totoo lang ayoko pumatol sa mga seafoods ngayon.

"Its none of your business, jerk." I said as i left them.

Hindi pa ko nakakalayo ng marinig kong nagpaalam si Luke kay Lhoura. And I just smirked with that. Akalain mo yun ? Iniwan nya yung hipon para sakin? Sabagay kahit na sino naman yung dyosang tulad ko ang hahabulin kesa sa isang sugpong katulad ni Lhoura. Oops! Stop being btch Maegan

"Maegan wait!" oops! I forgot..may humahabol nga pala sakin. Meanie!

Hindi parin ako humihinto sa paglalakad when someone grabbed me in my arms. Agad naman akong napalayo sakanya sa humarap.

"Don't ever do that again, a'right? Baka mahawaan mo ko ng virus mo. Duh?" I said irritatedly that made him groaned. What? I was just saying the truth?

"What virus are you talking about?" he asked.

I just rolled my eyes heavenwards for the fourth time. Duh? Slow ba talaga sya? Virus kaya yung pagiging gago at womanizer niya. Tss.

"Never mind. What do you want ba kasi? My boyfriend is still waiting for me. Gosh!" WTH?! Where did it came from? BOYFRIEND?! Eh wala nga ko ngayon non? Gosh! Nababaliw na ata ako!

"Boyfriend?" tanong nya na akala mo pinagbagsakan ng langit at lupa ang mukha nya ngayon. Ok? Nagseselos ba sya? So what?! Geez!!

"Yeah, boyfriend. So stop pestering me na kasi ayokong mag-away kami, so shoo!! Go away please?" pagtataboy ko sakanya saka naglakad na paalis but the fuck?! Sumunod parin sya.

"Where is your so called Boyfriend?" he asked as if he's my dad. Why does he care?!

Hindi ko sya pinansin saka nagpatuloy lang sa paglalakad. Ok, bakit ba interested sya sa so-called-boyfriend ko na kasinungalingan lang naman?

"Francine! I want to see your boyfriend!" he shouted that made me stop! Argh! Im so naiistress na ha?! First, nakita ko sila. Second, Wala pa yung mga so called best friends ko! Third, ayaw akong tigilan ng jerk na to! And lastly! Sinong sasabihin kong boyfriend ko?! Alangan naming manghatak nalang ako bigla dito, saka halikan sabay sabing 'He's my boyfriend. Now are you happy?' Like duh?! Gawain ni Dorrine yon! And besides, ano bang pakialam ng lalaking 'to if may boyfriend ako? Bakit hindi siya bumalik sa hipon niyang girlfriend?

"Will you please stop pestering me Luke?! For god's sake! Di ka ba napapagod kakabuntot sakin?!" I shouted kaya lahat ng atensyon samin—sakin na nakatuon. Gahd!!

"Chill Francine. Gusto ko lang naman makilala yung boyfriend mo eh. Kapag pinakilala mo na sakin I'll stop pestering you na." he said then smirked.

Argh! I have no choice but to do that!! Argh!! Curse you to death Luke Vallerio!!

"Fine! Just promise me na titigilan mo na ko! Ok?!" I hissed, he just nodded.

Tumalikod ako, saka nagpalinga linga sakto namang may isang lalaki na nagbabasa ng book ang nakita kong nakaupo sa isang bench sa tapat ng isang coffee shop. Humarap ako kay Luke saka ngumiti.

"See that guy? The one who's wearing a black shirt." I pointed out. Tumango naman sya.

"He's my boyfriend. Now are you happy?" I said then smiled sweetly but my smile fade away ng umiling sya.

"What now Luke? Tinuro ko na sya sayo diba?!" argh! Nabubwiset na talaga ko sa ahsjsbsh na toh ah!!

"I'm not convinced Francine. Gusto ko ng proof na boyfriend mo nga sya." my jaw automatically dropped when I heard those words.

"C'mon Francine. Kung boyfriend mo talaga sya bakit di ka lumapit." he said playfully then smirked.

Oh god! Bakit ba kailangan mangyari sakin toh ngayon?! Argh!!

"Fine! Fine!" yun nalang sinabi ko saka naglakad palapit sa walong lalaki na yun. Tumapat ako sa guy na tinuro ko saka nagbend down then there! I kissed him! I kissed the guy that I don't even know!

It was a long, sweet and passionate kiss na natapos ng ilang minuto din. Nung una parang wala lang but habang tumatagal palalim ng palalim. Nakarinig din ako ng mga gasp galing sa mga nakakita samin but damn it! Parang wala akong pakialam kung gumagawa kami ng eksena ngayon.

Nang hindi na ko makahinga humiwalay din ako saka tumingin sa taong hinalikan ko. Gosh! I don't know na super gwapo nya pala! I bit my lips ng magkatinginan kami. .

"I'm sorry." I whispered then after that umayos na ko ng tayo saka humarap kay Luke na ngayon ay nakanganga. Yeah. Nakanganga talaga sya. Now what?

"Now, Luke meet my boyfriend. Happy?" I said.

Nakita ko namang parang nalugi ang mukha ni Luke saka naglakad paalis. Sinundan ko lang sya ng tingin hanggang sa matabunan na sya ng mga taong naglalakad at tuluyan ng nawala sa paningin ko.

"Fvck! At last! Umalis rin sya!" I frustratedly said. Humarap naman ako sa lalaking hinalikan ko.

"Ahm. Sorry for dragging you into this mess. Anyway thank you and bye." yun lang sinabi ko saka naglakad ng mabilis. Luckily nakalayo naman ako sa kanya.

Oh god!! I'm so sorry for doing that!! I'm doomed!!