-D1|F O U R T Y - N I N E -

4.8K 205 26
                                    

{Rachel pov.}

Dylan kijkt me glimlachend aan en zet dan zijn handtekening onder het contract.

Hij schuift het papiertje met de pen door naar mij.

Ik werp nog een snelle blik op de makelaar en Dylan. Hij kijkt me hoopvol aan. Dan kijk ik weer naar het contract voor me. Dylan zijn oom heeft het contract al gecontroleerd.

Het lijntje waar ik mijn handtekening op moet zetten staat voor een deel van mijn toekomst. Tenminste als ik hem teken. Al hoef ik daar niet over te twijfelen. Ik hou van Dylan en dat zal ik altijd blijven doen. Ik pak de pan en zet mijn handtekening.

'Gefeliciteerd. Hier zijn de sleutels meneer Mccallister,' zegt de makelaar.

Hij overhandigt Dylan een bosje met een stuk of vier sleutels.

Dylan pakt ze aan en steekt ze in zijn broekzak. Hij gaat staan en geeft de makelaar een hand.

'Bedankt,' zegt hij.

Ik ga ook staan en volg zijn voorbeeld.

'Ja dankjewel,' zeg ik en ga naast Dylan staan.

'Jullie bedankt. Veel geluk samen,' zegt hij en knikt naar ons.

Dan loopt hij de deur uit. We hebben het appartement voor ons zelf. Ik draai me een rondje. Het appartement is zo mooi ingericht. We hebben het met alle spullen erin kunnen kopen. De vorige eigenaar wou er van af en dat terwijl alles nog bijna nieuw is.

'Rach,' zegt Dylan.

Ik draai me naar hem om.

Hij kijkt me met een grote glimlach aan.

'Hierbij wonen we officieel samen,'

'Inderdaad,'

Ik pak de sleutel van hem aan en steek hem in mijn broekzak.

'Wat zullen we gaan doen?' vraag ik.

'We kunnen boodschappen gaan doen?'zegt Dylan.

'Jaaa ik heb toch honger,' zeg ik en ren het appartement uit naar buiten.

Achter me hoor ik Dylan lachen. Als hij zijn kostbare tijd is niet verspild aan lachen, ik heb honger.

#

'Wat zullen we eten?' vraagt Dylan als we de winkel inlopen.

'Ik heb wel zin in slavinken,' zeg ik.

'Prima, met aardappeltjes en sla?' vraagt Dylan.

'Yes,' zeg ik vrolijk.

Dylan trekt me naar zich toe.

'Ik heb geen zin in lang winkelen. Als jij de slavinken haalt zie ik je zo bij de kassa,' zegt hij en drukt een vlugge kus op mijn lippen.

'Waarom zo'n haast,' roep ik hem grinnikend na.

'Jij, ik, de slaapkamer,' roept hij naar me.

'Dylan!' roep ik terug en voel mijn wangen roze kleuren.

Een oude vrouw die voorbij loopt kijkt me afkeurend aan.

'De jongeren van tegenwoordig,' zucht ze.

Snel loop ik verder naar de vlees afdeling.

#

Ik kijk zoekend om me heen. Ik sta hier al minstens tien minuten bij de kassa en Dylan is er nog steeds niet.

Ik besluit naar de groente afdeling te lopen. Daar ligt de sla nou eenmaal.

Als ik de gang in loop naar de groente afdeling zie ik Dylan enthousiast met een meisje staan te praten.

Hij legt zijn hand op haar schouder en zij plukt een pluisje weg van zijn shirt.

Ik loop er snel naartoe.

In een rechte lijn loop ik op Dylan af.

'Heey babe,' zeg ik als ik bij hem ben.

Hij draait zich naar me om en ik druk mijn lippen op de zijne. Meteen slaat hij zijn armen om me heen.

'Waar heb ik die aan verdiend?' vraagt hij als ik hem loslaat.

Ik werp een blik op het meisje tegenover me.

Ze heeft zwarte haren en sproetjes.

Ze kijkt me onschuldig aan.

Dylan slaat zijn arm om me heen.

Ik steek mijn hand uit naar het meisje.

'Rachel, Dylan zijn vriendin,' zeg ik.

Het meisje schudt lachend haar hoofd en kijkt me weer aan. Bijna precies zoals Dylan dat doet.

'Alexis, Dylan zijn zus,' glomlacht ze naar me.

Meteen verkleurt mijn hoofd in een tomaat.

'Hey het maakt niet uit, Dylan heeft iemand gevonden die net zo pittig is als hij,' grinnikt ze.

'Nou hij is niet pittig hoor. Eerder een bak ijs,' lach ik ongemakkelijk terug.

Alexis schiet in de lach en knikt.

'Maar ik moet gaan, leuk je te ontmoeten Rachel,' zegt ze en zwaait als ze wegloopt.

'Doei Alexis,' mompel ik zacht.

'Was je nou jaloers op mijn zus,' grijnst Dylan.

'Misschien,' zeg ik en ontwijk zijn blik.

'Ik hou ervan,' zegt Dylan en drukt een vlugge kus op mijn lippen voor hij richting de kassa loopt.

Heey mensjes
Huh alweer een nieuw hoofdstuk? Jazeker!

Vergeet dat sterretje niet in te kleuren.🌟

Groetjes Roos

Another cliché storyWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu