Another cliché story

- D1 | E I G H T E E N -

{Rachel pov.}

Mijn wekker gaat af. Net tegenzin sla ik dat rotding af. Ik heb hem al wel een miljoen keer laten sluimeren, maar ik moet er echt uit.

Zuchtend sta ik op. Dylan ligt nog te slapen. Gek genoeg zonder een of ander meisje.

Ik pak wat kleren uit mijn kast en loop naar de douche.

Mijn kleren leg ik op een soort rekje dat aan de verwarming hangt. De spiegels beginnen al aan te slaan van het stomende water. Ik zet muziek op van mijn telefoon, maar dat doe ik eigenlijk altijd wel.

Ik kleed me uit en stap ondet de warme douche. De melodie van de muziek galmt door de badkamer heen. Ik zing zachtjes mee, terwijl ik mijn haren inzeep.

#

Ik stap onder de douche uit en wikkel een witte handoek om me heen. Een nieuw liedje begint te spelen en met deze zing ik ook mee.

Mijn haren zijn nat, best logisch als je net gedouchet hebt. Ik begin mijn haren te föhnen.

Dan wordt de deur met een ruk opengegooid.

'Jezus Rach, kan je niet even je mond houden ik probeer te slap-,' hoor ik Dylan zeggen.

Zijn haren zitten in de war en hij wrijft het slaap nog uit zijn ogen.

Halverwege zijn zin besluit hij dat het een goed idee was om mijn lichaam rustig te gaan bekijken.

'Heb ik iets van je aan?' sis ik naar hem.

'Jupp, die handoek,' zegt hij en wijst droogjes naar de witte handoek die om ne heen zit geknoopt.

'Het zou fijn zijn als je van mijn spullen afblijft,' zegt hij en een spontane grijns ontstaat op zijn gezicht.

Ik rol met mijn ogen. Ergens staat de grijns hem wel leuk, maar het liefste sla ik hem er heel hard af.

'Soms vraag ik me echt af hoe hard ke vroeger op je hoofd bent gevallen,' zucht ik.

Dylan komt naar me toe en gaat achter me staan. Hij kijkt me aan via de spiegel en ik voel zijn handen rusten op mijn heupen. Overal ontstaat kippenvel, zodra zijn hand een stukje huid van mijn been raakt.

'Heel hard,' zegt hij zonder zijn blik los te maken van de mijne.

Hij brengt zijn mond dichter naar mijn oor. Zijn warme adem kietelt.

'Net zoals jij,' fluisterd hij.

'Dus nu beweer je dat ik óók gek ben? Wegwezen!' zeg ik en wijs naar de deur.

'Technisch gezien kun je me niet uit mijn badkamer wegsturen,' grinnikt hij onderweg naar de kamer.

'Onze badkamer,' verbeter ik hem.

Hij draait zich naar me om en kijkt me met zijn speelse grijns aan.

'Oke, onze badkamer, maar dan mag jij mooi bedenken hoeveel meiden al in die douche hebben gestaan,' grijnst hij en loopt dan de badkamer uit.

Gadverdamme!!

Ik ren ook zo snel mogelijk de kamer uit. Niet door hebbend dat ik nog steeds alleen in mn handoek sta.

Dylan is zich ook aan het omlkleden. Hij heeft al een zwarte broek aan en staat met zijn rug naar me toe.

Hij trekt een wit shirt uit de kast en trekt het langzaam over zijn hoofd heen. Ik bijt een beetje op mijn lip. Hij is alles behalve lelijk, dat moet ik hem nageven.

'Rach je staart,' hoor ik in een keer.

Mijn wangen gloeien op als ik merk dat Dylan mij ook staat aan te kijken.

Ik vlucht weer terug zijn vieze badkamer in. Ik kleed me zo snel als ik kan om. Snel doe ik een rode bandana om mijn hoofd en laat mijn haren er los overheen vallen. Als je je afvraagt wat ik aanheb is het een paar witte Nike Force 1, een zwarte high waisted jeans en een rode oversized sweater.

Ik ren snel de badkamer weer uit en plof opgelucht op de bank neer.

Dylan komt de keuken uitlopen met een croissantje.

'En je neemt niet voor mij mee omdat?' vraag ik grinnikend.

'Omdat ik lui ben en die twee lange voorwerpen onder je romp heel toevallig kunnen lopen,' zegt Dylan nep serieus terug.

'Die voorwerpen zijn ook best lui,' glimlach ik nep terug.

'Dan geen eten voor jou,' grinnikt hij en ploft naast me neer op de bank.

Ik zucht vermoeid. Ik laat mijn hoofd op de bankleuning vallen. Ik voel Dylan zijn blik op me branden.

In een keer krijg ik een half croissantje in mijn handen geduwd.

'Als je meer wilt moet je maar halen,' mompelt hij.

Ik glimlach zacht en licht verbaasd naar hem.

'Dus wat gaan we doen vandaag?' vraag ik.

'Helemaal niks, het is zaterdag,' lacht hij.

'Film marathon!' roep ik luid.

'Ochjee,' zucht Dylan nu al vermoeid.

'Ahhh kom op. Het is niet zo dat je wat beters te doen hebt,' lach ik.

'That's true tho,' lacht hij en haalt zijn schouders op.

'Vooruit ik doe mee, maar dan geen meiden zeik films,' zegt hij waarschuwend tegen me.

'Chill die films zijn de ergste,' zeg ik.

'En daarom beginnen we nu met Mean Girls,' grinnik ik en zet de film aan.

Dylan kreunt geïrriteerd en zakt onderuit op de bank.

Heey mensjes,
Arme Dylan😂
Laat weten wat je ervan vond.

Ik zag Ralen in de reacties als Shipname😊. Wat vinden jullie ervan? I like ittt.❤

Vergeet dat sterretje niet in te kleuren. 🌟

Groetjes Roos