Another cliché story

- D1 | F I F T E E N -

{Rachel pov.}

Zo'n instituut is echt een heel slecht idee. Het gebouw van de school zelf was al groot en nu ben ik om de twee seconde de weg kwijt. Kunnen ze niet gewoon even zo'n loop route als bij de Ikea maken. Dan weet iedereen waar die heen moet.

De bel gaat eindelijk. Ik geef mijn lange zoektocht naar het goede lokaal op en loop terug naar de aula. In de aula is het best druk. In de hoek van de aula zie ik iedereen zitten. Ik loop er snel naar toe en plof naast Robin op een stoel neer.

'Heey Rachel,' glimlacht ze naar me.

'Heey,' glimlach ik naar haar terug.

'Hoe bevallen jullie kamers?' vraag ik.

Ik zie Keenan lichtelijk blozend naar de grond kijken, Lola straalt van oor tot oor, Sammy en Scott knikken vrolijk en Robin knikt ook prima.

'En die van jou?' vraagt Scott.

Ik hoor een verschrikkelijk hoog gekrijs achter me.

'Waar is ze?! Ik ga niet haar troep opruimen!' hoor ik Jessica door de aula heen gillen.

Heb ik het kf leiden alle barbies aan smetvrees. Djeez...

'Ik zit met dat opgescheept,' mompel ik.

Medelevende blikken worden me toegworpen, totdat er iemand voor ne verschijnt.

'Babe als je niet meteen wil overlijden moet je nu mee vluchten,' hoor ik Dylan lachend zeggen.

Ik kijk hem vragend aan.

'Ik heb heel misschien een grap op je proberen uit te halen alleen viel Jessica ervoor,' legt hij snel uit.

Ik grinnik en knik. Hij pakt mijn hand beet en trekt me overeind. Iets te hard, waardoor ik tegen zijn borstkas aan beland.

'Sorry,' mompelt hij.

'Alsof je der iets van meent,' mompel ik terug.

Dylan grijnst lichtjes, maar zijn grijns maakt snel plaats voor een lichte glimlach.

Onze hoofden zijn niet ver van elkaar verwijderd. Dylan draait zich om.

'Ze komt eraan. Snel wegwezen,' zegt hij.

Hij rent weg. Mijn hand zit nog steeds vast in die van hem, waardoor ik achter hem aangesleurd word.

'Rachel!' hoor ik Sammy nog roepen.

Ik heb geen tijd om om te draaien. We rennen door de gangen heen. Ik heb geen flauw idee waar we naar toe gaan. Het enigste wat ik weet is dat ik op de vlucht ben voor een bitch met de mannelijke versie van een bitch.

Ik weet alleen niet echt of dat dit goed af gaat lopen.

Snel draia ik toch mijn hoofd om. Jessica rent achter ons aan. Ach ja hoever je het rennen kan noemen.

'Dylan!' gilt ze.

Hij begint te lachen en rent vrolijk verder. We rennen de hallen anar de kamers in. Een harde ruk aan mijn arm zorgt ervoor dat ik naar links ga. Ik struikel bijna over mijn eigen voeten, maar Dylan houdt me nog net overeind. Hij tilt me snel over zijn schouder en rent verder door de gang.

'Help! Ik word ontvoerd!' begin ik dramatisch te schreeuwen, terwijl ik Dylan op zijn rug sla.

'Als je je mond niet houdt weet ze dadelijk meteen waar we zijn,' grapt Dylan.

Ik houd abrupt mijn mond dicht. met het slaan op zijn rug stop ik overigens niet. Dylan loopt een kamer in. Ik herken het vaag van de vorige keer dat ik hier was. Hij gooit me op een bed neer en duwt de deur van zijn kamer snel dicht.

Hij zet een stoel tegen de deur aan, zodat die niet zo makkelijk meer open gaat.

'Je bent me echt van plan te ontvoeren, of niet soms,' zeg ik wijzend op de stoel.

Hij grinnikt zacht en komt naast me op bed zitten.

'Wat heb je trouwens gedaan, waarom ze zo kwaad is?' vraag ik hem.

'Heel misschien heb ik geprobeerd van jullie matrassen een waterbed te maken,' zegt hij en krabt onhandig achter zijn nek.

Ik kijk hem met grote ogen aan.

'Je hebt wat!!' roep ik naar hem.

Een hand beland op mijn mond.

'Je hoorde me wel, maar zij hoort je dadelijk ook als je door gaat met schreeuwen,' sist hij.

'Dus je kan niet echt in je bed slapen vannacht. Als je wil kan je bij mij op de kamer liggen,' grijnst hij.

'Ew. Pervert, Ik ben zo blij dat je de kamer naast Keenan en Lola hebt. Ik claim hun bank wel gewoon,' zeg ik geïrriteerd.

'Maar babe, het zou zo gezellig zijn. Wij tweeën in bed. Dat is toch gezellig, lekker knus ook,' grijnst hij lekker verder.

'Wacht! Ik hoopte zo hard dat het andere bed van jou was. Ik wil niet eens weten hoeveel meiden hier al hebben gelegen,' zeg ik en spring meteen van het bed af.

'Rustig schat. Alleen ik heb er in gelegen hoor,' hoor ik Jessica haar akelige stem vanuit de andere kant van de deur zeggen.

'En ik ow oeps ben ik nu ook een mannelijke slet?' hoor ik Keenan er meteen na zeggen.

Ik schiet meteen in de lach. Er klinkt gebonk tegen de deur en de stoel valt om. Keenan kom naar binnen en pakt mijn pols vast.

'Kan ik bij jullie logeren? Dylan heeft van mijn bed een waterbed proberen te maken?' vraag ik.

'Tuurlijk! Ik slaap wel op de bank,' glimlacht hij naar me.

Licht verbaasd kijk hem aan. Dylan kan zich dan een jongen noemen, maar als Lola Keenan aan de haak geslagen heeft, heeft ze meteen een echt man voor zich alleen.

Heey mensjes,
Ik ben van plan een nieuw boek met @IlonaHubers te gaan uitbrengen. Ik heb een korte samenvatting geplaatst in mijn boeken: You're mine, I'm Yours en Only Friends.

Ik hoop dat jullie het leuk gaan vinden en ik hoop dat je dit hoofdstuk leuk vond.

Vergeet dat sterretje niet in te kleuren. 🌟

Groetjes Roos