Another cliché story

Guess who's back?

Heeey lieve mensen,

Nee sorry dit is geen nieuw hoofdstuk. Ik weet dat ik lang offline ben geweest, maar ik heb een boek geüpload waar ik al een hele lange tijd mee bezig ben geweest. Ik was dan ook benieuwd naar wat jullie vinden. Neem zeker even een kijkje! Het heet Because, I miss you.

Prologue;

Ze zeggen altijd dat een nieuwe dag nieuwe kansen met zich meebrengt. Al kan ik me dat nu nog niet voorstellen. Ik dacht echt dat hij de ware voor me was, hoe cliché dat ook mag klinken. We hadden samen zoveel meegemaakt en dan laat hij me nu vallen voor zoiets. 'Ik wil dat je vertrekt, April,' zijn stem is ijskoud en hij kijkt me emotieloos aan. 

'Je zet mij eruit?' vraag ik spottend, terwijl ik enkele tranen van mijn wangen afveeg. Hij knikt wel, maar dit keer zonder me aan te kijken. Kort raak ik zijn bovenarm aan. 'We kunnen er toch nog een nachtje op slapen?' probeer ik nog. Alleen trekt hij na die zin zijn arm meteen terug en zet hij een stap achteruit. 'Ik wil dat je vertrekt, April,' herhaalt hij zijn woorden. Wanneer ik zijn blik na die paar woorden weet te vangen weet ik genoeg.

Het is echt over tussen ons twee. Wat ik nu dan ook zeg, het maakt toch niet uit. 'Ik heb je gehoord,' zeg ik en loop geluidloos naar onze, ik bedoel, zijn kamer. Ik raap al mijn spullen bij elkaar. Op het nachtkastje staat een foto waarbij hij vrolijk een kus op mijn wang drukt. Bij het zien van die foto kan ik een korte glimlach niet onderdrukken. 'Ik wil die foto houden,' hoor ik hem achter me zeggen. 

Vermoeid ontsnapt er een zucht uit mijn mond. 'Mag ik dan geen enkele goede herinnering aan ons overhouden,' zeg ik geïrriteerd en draai me naar hem om. Ergens lijk ik nu tot hem door te dringen. Ik zie de spijt in zijn ogen, als hij het op wil lossen moet hij het nu zeggen. Anders is het te laat..

Hij draait zijn blik bij me weg en kijkt door het raam naar buiten. 'Hou maar, ik weet genoeg,' sis ik naar hem en gooi het fotolijstje voor zijn voeten op de grond kapot. Ik pak mijn tas van het bed en storm langs hem af. Ik pak mijn autosleutels en loop het appartement uit. Snel vindt ik mijn weg naar buiten, de donkere nacht in. Ik denk niet dat ik hem ooit nog ga of wil zien..