Another cliché story

- D1 | T W E N T Y - E I G H T -

{Rachel pov.}

'Het is hier aan het einde van de gang aan de linker kant. Wilt u wel rustig blijven. Hij heeft waarschijnlijk nog een hevige hoofdpijn,' zegt de arts.

Ik knik, terwijl ik mijn weg achter hem aan in de gang vervolg.

Voor een deur blijft de arts staan.

'Heeft u een klein ogenblikje?' vraagt de arts.

'Maar natuurlijk,' glimlach ik.

Ik ben al lang blij als er niks met hem aan de hand is.

De arts loopt naar binnen. De deur valt achter hem weer dicht. Ik kijk een beetje om me heen. Wat is nou de bedoeling? Ik wil gewoon naar hem toe.

#

Na even gewacht te hebben gaat de deur weer open. De arts komt weer naar buiten en kijkt me glimlachend aan.

'Veel plezier, maar houd het rustig. Hij zal zo wakker worden,' zegt hij nog één keer.

'Dat komt wel goed,' zeg ik glimlachend en loop langs hem de kamer in.

De arts doet het tegenovergestelde en loopt de kamer uit. Weer de deur achter zich dicht makend.

Ik draai me om en kijk naar de kamer. In het midden van de kamer staat een bed. Dylan ligt er nog in met een flink verband om de wond heen.

Naast het bed staat een rode stoel ik zet hem snel naast het bed neer en ga erop zitten.

Ik buig iets naar voren en laat mijn handen op de rand van het bed leunen.

Ik kijk naar Dylan. Hij ziet er zwak en moe uit. Het is mijn fout. Sammy was een vriend van mij...

Ik buig voorover en duw een kus op zijn voorhoofd.

Als ik weer ga zitten beweegt Dylan een beetje. Hij knippert wat met zijn ogen en kijkt dan pijnlijk voor zich uit.

Zijn blik verzacht zodra hij mij ziet.

Er ontstaat bij ons allebei een spontane glimlach.

Zijn hand reikt naar mijn rechterwang. Hij veegt een plukje haar achter mijn oor en laat zijn vingertoppen naar beneden over mijn wang glijden.

'Heey Rach,' mompelt hij zwak.

'Heey,' zucht ik opgelucht zijn stem eindelijk weer te horen.

'Zullen we maar afmaken waar we mee bezig waren?' grinnikt hij zachtjes.

'Serieus? Dat is waar je nu aan denkt?' vraag ik lachend.

'Waarom niet?' grijnst hij.

'Laten we het erbij houden dat je je hoofd hard geraakt hebt,' grinnik ik.

'Ahh kom op,' hoor ik iemand zuchten.

Ik kijk op en zie Brendan en River grijnzend bij de deur staan kijken.

'Ga weg,' lach ik.

River haalt lachend zijn schouders op en loopt weer terug. Brendan schud zijn hoofd en sjokt er achteraan.

Ik kijk Dylan weer recht aan.

'Gaat het met je?' vraagt hij zacht.

Ik kijk even naar buiten. Ik wil niet weer terug denken aan dat moment met Sammy. Waarom heeft hij het gedaan?

'Rach,' hoor ik Dylan dringend zeggen.

'Wat heeft hij gedaan,' voegt hij sissend aan zijn zin toe.

'Hij heeft me gezo-end,' mompel ik.

'Hij heeft wat!' schreeuwt Dylan.

Meteen grijpt hij pijnlijk naar zijn hoofd. Ik duw hem terug zijn bed in.

'Relax, je moet eerst rusten voor je hem in elkaar ramt,' grap ik.

Hij zucht een keer diep.

'Dylan?' vraag ik zacht.

'Ja,' zucht hij weer en staart naar buiten.

'Nu je niet weg kan. Hoe zit het nou tussen ons?' vraag ik bijna onverstaanbaar.

Zijn ogen schieten weer mijn kant in.

'Ik weet het niet Rach,' mompelt hij ook.

'Je doet iets met me wat niemand ooit heeft gedaan,' mompelt hij weer.

Ik houd even mijn mond. Niet omdat ik niks wil zeggen. Ik weet simpelweg gewoon niet wat ik moet zeggen.

'We komen er wel uit, okay?' vraagt hij en tilt mijn kin met twee vinger op, waardoor ik hem aan moet kijken.

Ik knik langzaam.

Hij heft zijn arm wat als teken dat ik naast hem moet komen liggen. Ik sta op van mijn stoel en kruip naast hem het bed in. Hij sluit zijn arm om me heen en ik ga dicht tegen hem aan liggen. Mijn hoofd rust op zijn schouder.

Dylan drukt een kus op mijn slaap.

'We gaan hier uit komen Rach, ik beloof het,' zegt hij zacht.

'Maar eerst moet ik nog iets afhandelen met Sammy,' bromt hij.

'Veel plezier ermee,' grinnik ik.

'Dat komt wel goed,' grinnikt hij.

Ik schud lachend mijn hoofd en sluit even mijn ogen. Weer voel ik Dylan zijn warme zachte lippen op mijn slaap.

'Het komt goed, Rach,' zegt hij nog voor de laatste keer.

Ik geloof hem. Het gaat goed komen.

Heey mensjes,

Ik weet het. Het heeft even geduurd. Hier is weer een nieuwe update. Laat weten wat je ervan vond.

Vergeet dat sterretje niet in te kleuren. 🌟

Groetjes Roos